Γίνεται !

η παπαριά της ημέρας: "of course ... are we gluing coffee pots?"

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ώπα νίνανάι



Ούτε στο πανηγύρι δεν πανηγυρίζαμε έτσι.
Ορδές λαού ποδοπατιούνται στις σκιερές (ήταν το καλοκαίρι) πλατείες της χώρας, διαλαλώντας τη χαρά τους για την απόφαση του Eurogroup.
Επιτέλους, τα βάσανά μας τελείωσαν.
Το’ πε και ο πρωθυπουργός μας: «Διαπραγματευθήκαμε σκληρά και πετύχαμε».
Τέρμα οι περικοπές, λεφτά στην αγορά, αξιοπρεπείς μισθοί … για όσους ζουν το 2040! Χιλιόχρονοι!
Δυστυχώς χιλιόχρονος δεν αποδείχθηκε και ο Ποιητής Μίμης Σουλιώτης, που αναχώρησε χθες 27 Νοέμβρη, μετά από πολυήμερη δοκιμασία. Φτωχότερη η λογοτεχνία μας, φτωχότερη και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Εμείς; Στη χώρα μας η ποίηση δεν είναι στα φόρτε της. Ποιητές έχουμε, οι «ποιημένοι» δεν μας περισσεύουν. 
Εάν αυτό ήταν φαινόμενο του καιρού μας, ας το πάρει και το παλιάμπελο: η ποίηση είναι συναίσθημα, είναι η ΑΛΛΗ ματιά, θέλει αφοσιωμένο μυαλό και βασανιστικό αγώνα. Που να βρεθούν όλ’ αυτά σήμερα; Χαλεποί καιροί, σκυθρωποί άνθρωποι, χαζοχαρούμενη τριάς … καμιά σχέση με την τετράς του Πειραιά, που άφησε ιστορία με τη μουσική ποίησή της.
 
Ακούμε και διαβάζουμε για νέα μέτρα και περικοπές τον Δεκέμβρη ή με το νέο έτος και τρομαγμένοι βάζουμε τις χούφτες στ’ αρχίδια, σαν παραταγμένοι σε τοίχος παίχτες περιμένοντας την εκτέλεση φάουλ. Ακόμη δεν καταλάβαμε ότι δεν μπορούμε να φυλαχθούμε με τέτοιους τρόπους από αυτούς. Παντού μας παίρνει η μπάλα. Η  «παράγκα» της πολιτικής μας ζωής έχει βαθιές ρίζες.

 Σε δεύτερη βδομάδα οι καταλήψεις των εργαζομένων στους Δήμους, και μεις, αντί να ενισχύσουμε την πάλη τους, συντασσόμαστε με τη μνημονιακή διαταγή για το ξεπούλημα της τοπικής αυτοδιοίκησης στον –παρατρίχα μπατσοδόχο μπούλη- απεσταλμένο του Δ΄ Ράιχ,  ονόματι Φούχτελ … άβυσσος η ψυχή του νεοέλληνα!

Τρεις χιλιάδες και πλέον οι συνάνθρωποί μας, που, μη αντέχοντας την κατάσταση, έδωσαν τέλος στη ζωή τους, χωρίς να υπολογίζουμε αυτούς που πέθαναν από παθολογικά αίτια εξαιτίας της κρίσης. Πόσοι πόντοι αλήθεια χρειάζονται για να έχουμε γενοκτονία; 

Αλλά ας τα ξεχάσουμε τώρα αυτά. Τώρα πανηγυρίζουμε. Όλοι μαζί αγκαλιασμένοι ας σύρουμε το χορό με μπροστάρηδες του Τραπεζίτες …

Δεν υπάρχουν σχόλια: