Γίνεται !

η παπαριά της ημέρας: "of course ... are we gluing coffee pots?"

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Υψηλές συγκεντρώσεις εσπνεύσιμων αιωρούμενων σωματιδίων ΡΜ10 στην ατμόσφαιρα του Νομού Κοζάνης


Από την αξιολόγηση των μετρήσεων ατμοσφαιρικής ρύπανσης που πραγματοποιεί η ΔΕΗ στο Νομό Κοζάνης και το Κέντρο Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης στην Πτολεμαΐδα, προέκυψε σημαντική επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με εσπνεύσιμα αιωρούμενα σωματίδια PM10 κατά το χρονικό διάστημα από το Σάββατο 21 έως και την Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009.
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την οδηγία 1999/30/ΕΕ (ΦΕΚ 125Α/02) η μέση ημερήσια τιμή συγκεντρώσεων PM10 δεν πρέπει να ξεπερνάει το όριο των 50 μg/m3 περισσότερες από 35 ημέρες το χρόνο, δηλαδή το 9,6% των ημερήσιων μετρήσεων κατ’ έτος, ενώ η μέση ετήσια τιμή συγκεντρώσεων αιρουμένων σωματιδίων δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 40 μg/m3.
Ο Νομάρχης Κοζάνης Γιώργος Δακής δήλωσε:
«Διαπιστώνεται σημαντική υπέρβαση του ισχύοντος ορίου της Ελληνικής και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα εσπνεύσιμα αιωρούμενα σωματίδια PM10, με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται για την υγεία των κατοίκων».

Κ Α Θ Α Ρ Μ Α Τ Α ! ! ! ! (και συμπληρώνω ΦΟΝΙΑΔΕΣ)

Αυτή τη φορά… δεν ήταν δυστύχημα!
Το μικρό αρκουδάκι δεν παρασύρθηκε από κάποιο ΙΧ στην Εγνατία αλλά δολοφονήθηκε από κάποιον ο οποίος θεωρεί το φόνο προστατευόμενων ζώων είδος σπορ!
Στην ευρύτερη περιοχή του Λειβαδίτη Ξάνθης, νοτιοδυτικά της Δυτικής Ροδόπης στην περιοχή των κεραιών, βρέθηκε νεκρό το αρσενικό αρκουδάκι ηλικίας μόλις δύο ετών!
Το αρκουδάκι έφερε τραύματα από πυροβόλο όπλο στο κεφάλι, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για τον «μεγάλο κυνηγό».
Το ζωάκι ήταν ακρωτηριασμένο στα δύο μπροστινά του πόδια, γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι το ζώο σκοτώθηκε από πρόθεση και τα δύο του πόδια αποτέλεσαν το τρόπαιο της αποκρουστικής πράξης.
Το ζώο πυροβολήθηκε το προηγούμενο Σάββατο στις 10:30 το πρωί, οπότε και ο δυνατός ήχος των πυροβολισμών έφερε κοντά στο σημείο περιπατητές που βρισκόταν στο δάσος για συλλογή μανιταριών.
Αυτοί κατήγγειλαν αργότερα το περιστατικό στον «Αρκτούρο».
από τον LEODOKARDO
Το σχετικό Δελτίο τύπου του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Στον συνωστισμό του Πολυτεχνείου...


Από το 1462 και ώς το 1821 (λόγω ασυνέχειας του ελληνικού έθνους) έγιναν καμμιά εβδομηνταριά επαναστάσεις κι εξεγέρσεις, άλλες υποκινούμενες, άλλες συμμαχικές ξένων δυνάμεων όπως η Βενετία ή η Ρωσία, κι άλλες αυτοφυείς που όμως όλες απέτυχαν και για αυτό δεν μνημονεύονται τόσο στο συλλογικό μας συνειδητό όσον το '21 που πετυχαίνοντας γέννησε το νεώτερο ελληνικό κράτος· (η κοινωνία του οποίου, από την πλευρά των εργαζομένων τουλάχιστον, ακόμα παλεύει για να γίνει όντως ανεξάρτητο κι όχι να είναι ένα ακόμα προτεκτοράτο Ξένων Δυνάμεων και Τραπεζών).
Ετσι και το Πολυτεχνείο. Θα μνημονεύεται ως εξέγερση, ώσπου μια άλλη να πετύχει τους στόχους του και ήσυχα να το ρίξει στη σχετική λήθη, όπως όλες τις πρώτες ύλες από τις οποίες φτιάχνονται τα όνειρα...
Τριάντα έξι χρόνια μετά...
Κανονικά το Πολυτεχνείο θα έπρεπε να έχει βγει στη σύνταξη...
...μετά μάλιστα την εθελούσια έξοδο που έκαναν απ' το πνεύμα του πολλοί ή λίγοι απ' όσους κατά καιρούς αλλαξοπίστησαν.
...βλέποντας και αυτοί ως άλλοι Σαούλ το φως το αληθινό καθ' οδόν προς τη Δαμασκό ή τα Σούσα ή το Χόλυγουντ, όμως ίσως και παραδόξως (που παράδοξο δεν είναι) το Πολυτεχνείο παραμένει εδώ, προσφέροντας το σώμα και το πνεύμα του σε πολλαπλές αναγνώσεις, σκέψεις, συναισθήματα και συζητήσεις.
* * *
Πολλά συνέβησαν όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν. Ανθρωποι πέθαναν και γεννήθηκαν, ιδέες κλονίσθηκαν, το σοσιαλιστικό σύστημα κατέρρευσε, λογικά το Πολυτεχνείο θα έπρεπε να έχει χλωμιάσει, ήσυχα ήσυχα θα έπρεπε να έχει φθαρεί και χαθεί αφήνοντας να το αναζητήσουν οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος, σαν έναν άλλον Φάρο της Αλεξάνδρειας που η σκόνη του συν κάποια αγκωνάρια ποντίσθηκαν κάποια κι αυτή ξεχασμένη στιγμή στα έγκατα της Πατησίων.
Ισως να συμβεί κάποτε κι αυτό, όμως δεν έχει συμβεί ακόμα. Γιατί;
Στην αρχή το Πολυτεχνείο εξέπεμψε το δικό του μήνυμα που αφορούσε στον τρόπο ζωής, τα όνειρα, τις πολιτικές και τις επιδιώξεις των πολιτών που ήθελαν έναν καλύτερο κόσμο, όπως τον εννοούσαν τα κόμματα της αριστεράς, η εργατική τάξη και οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες.
Στη συνέχεια όλοι αυτοί κι άλλοι τόσοι έδιναν στο Πολυτεχνείο το δικό τους νόημα, το επανοηματοδοτούσαν, κάθε φορά αναλόγως των εξελίξεων, των αναγκών και των στρατηγικών που γεννούσαν οι ταξικές σχέσεις.
Κι ίσως αυτή να 'ναι η μαγεία που κρατάει το Πολυτεχνείο ζωντανό. Το ότι από πομπός έγινε και δέκτης. Το ότι στις σημαίες του με τα ανεξίτηλα δικά τους συνθήματα-αιτήματα η κάθε γενιά προσθέτει (ή ενίοτε αφαιρεί) τα δικά της. Ανατροφοδοτώντας έτσι διαρκώς τη συζήτηση, συχνά τον καυγά, άλλοτε γόνιμο, άλλοτε άγονο, όχι μόνον για το τελευταίο μεγάλο γεγονός που σημάδεψε τη νεοελληνική ιστορία, αλλά για το νόημα που έχει ή παίρνει η ζωή μας μέσα στον διαρκή ρου των γεγονότων, των αλλαγών προς μπρος ή προς τα πίσω.
Κι έτσι έγινε το Πολυτεχνείο μια επέτειος που δεν θέλει να πάει στο Μουσείο, αλλά παραμένει στους δρόμους σαν μια λαϊκή γιορτή με τη διαδήλωση κάθε φορά να δίνει την εικόνα των συσχετισμών στη χώρα (από τη μια, αλλά κι από την άλλη τις μυστήριες δυναμικές που προκαλούν οι σκέψεις, οι τάσεις, όλα αυτά που συνθέτουν από τώρα αυτό που αύριο θα 'ναι η «βοή των επερχομένων»).
Κάθε χρονιά το Πολυτεχνείο ακούει και μιλάει.
Αλλοι το ακούν κι άλλοι όχι.
Αλλοι τού ανάβουν το κεράκι τους (και καλά κάνουν) αναπνέοντας λίγο απ' τη μοσχοβολιά του μυροβλήτη αγωνιστή που έπεσε, λίγο απ' τις σκέψεις και τα όνειρα που άφησε κληρονομιά αλλά και λίγο από τις σκέψεις και τα όνειρα των επιγόνων του, μικρών και μεγάλων.
Αλλοι πάλι λοιδόρησαν το Πολυτεχνείο, τη λαϊκή γιορτή με τα σουβλάκια και τους μικροπωλητές, ή συχνά διεπίστωσαν τον θάνατό του, αν τους προσέξετε είναι οι ίδιοι που ανακάλυψαν στην αρχή ότι «εκτός απ' τον ιμπεριαλισμό υπάρχει και η μοναξιά», μετά το πολιτικώς ορθόν των βομβαρδισμών, τέλος το Σχέδιο Ανάν κι όλες εκείνες τις καθώς πρέπει συμπεριφορές που ο χοντρός λαός δεν μπορεί να καταλάβει, άλλοτε διότι είμαστε η «τελευταία κομμουνιστική χώρα στον πλανήτη», άλλοτε διότι είμεθα «έθνος ανάδελφον» κι άλλοτε διότι μας έχει φάει το «κατασκευασμένο μας φαντασιακό» - κουταμάρες! Απλώς όλοι αυτοί που τα λένε αυτά προσπάθησαν να αντικαταστήσουν το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» με το «Ελλάς ραγιάδων των Τραπεζών» -βλάπτουν τον λαό και τα δύο το ίδιο.
***
Ομως η ζωή έχει τη δική της πορεία: ουδείς αγωνίσθηκε στο Πολυτεχνείο ή οπουδήποτε αλλού για να παίρνουν οι νέοι εργαζόμενοι σήμερα 500 ή 700 Ευρώ, για να μένουν άνεργοι ή να τους ξεφτιλίζουν διά βίου με την ευέλικτη εργασία.
Εκ των πραγμάτων συνεπώς, όχι ένα αλλά δύο και χίλια δύο Πολυτεχνεία θα γίνουν, ώσπου ο άνθρωπος να μην πιάνει κορόιδο τον άνθρωπο, ώσπου να μην εκμεταλλεύεται ο ένας τον άλλον και να μας μένει καιρός ελεύθεροι να δημιουργούμε...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 17.ΧΙ.2009 stathis@enet.gr

Νομικός Οδηγός για το Περιβάλλον από το Συνήγορο του Πολίτη και τη WWF Ελλάς

Νομικός Οδηγός για το Περιβάλλον από το Συνήγορο του Πολίτη και τη WWF Ελλάς


Εμείς το "τσιμπήσαμε" από το energeiakozani.gr

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Η "γέννηση" του μίσους

Η φωτογραφία είναι παλιά (2001), αλλά βλέποντας τη χθες πραγματικά με συγκλόνισε ... Φαντάζομαι τί θα έκανε στην αθώα (μέχρι τότε) ψυχούλα του πιτσιρικά ... Το σχόλιο που συνυπογράφω είναι από το ΚΕΝΤΡΙ


"6 Απριλίου 2001: Νεαρός παλαιστίνιος συλλαμβάνεται από συνοριοφύλακες του Ισραήλ στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ
το είδα στο Glenti και ανατρίχιασα. Σας μιλάω ειλικρινά, δάκρυσα...
Πόσοι σιδερόφραχτοι χρειάζονται για να "κάνουν καλά" ένα παιδί; Πόση απόγνωση, πόσο φόβο, πόση οργή χρειάζεται να σταλάξουν μέσα σε μια παιδική ψυχή για να "καλλιεργήσουν" έναν αυριανό βομβιστή αυτοκτονίας;
Τι μπορεί να σκέπτεται ο μέχρι τα δόντια οπλισμένος στρατιώτης που σηκώνει το χέρι του όταν βλέπει το ικετευτικό ύφος του μικρού, τα παιδικά χεράκια που υψώνονται σαν μια τελευταία απόπειρα άμυνας, το καταβρεγμένο από τον φόβο παντελόνι; "

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

300.000 ευρώ (!!!) από τη Νομαρχία για το Επισκοπείο Κοζάνης.

Αντιγράφω με …έκπληξη, και (ψιλο)εκνευρισμένος από τον ιστοχώρο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης: "Το Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης είναι ένα από τα σημαντικότερα και ιστορικότερα κτίρια της Κοζάνης, χαρακτηρισμένο ως αρχαιολογικό μνημείο με Βασιλικό Διάταγμα του 1937 (ΦΕΚ 248/1937).
Η Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Παύλος καταβάλλουν μια σημαντική προσπάθεια για τη συντήρηση, αναπαλαίωση και αποκατάσταση του ιστορικού αυτού κτιρίου.
Αρωγός στην προσπάθεια αυτή είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης, η οποία μέχρι σήμερα χρηματοδότησε την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης με το ποσό των 358.694 € από κονδύλια του Τοπικού Πόρου για το έργο της αναπαλαίωσης του Επισκοπείου.
Με την προγραμματική σύμβαση, που υπογράφεται σήμερα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης χρηματοδοτεί την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης με επιπλέον ποσό 300.000 € από κονδύλια των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης για τη συνέχιση και ολοκλήρωση των εργασιών στο Επισκοπείο, το οποίο θα επανέλθει στην προτεραία του αίγλη.
Με την παρούσα προγραμματική σύμβαση πιστοποιείται με τον πλέον επίσημο τρόπο, η άριστη και αγαστή συνεργασία μεταξύ Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης και Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης στην υπηρέτηση των κοινωνικών, θρησκευτικών και εθνικών μας στόχων."
Καταρχήν θα πρέπει να διευκρινήσω ότι ο (ψιλο)εκνευρισμός και η έκπληξή μου δεν έχει να κάνει με το είδος του κτιρίου (θρησκευτική χρήση), ούτε ακόμη περισσότερο με την ιστορική και αισθητική του αξία, η οποία είναι αναμφισβήτητη.
ΑΛΛΑ!!! Σε μια εποχή που όλοι μας μιλάνε για τη μεγάλη οικονομική χρήση. Όταν ο νομός μας υστερεί σε βασικές υποδομές. Όταν τόσοι συνάνθρωποί μας σκοτώνονται στο ανεπίτρεπτο οδικό μας δίκτυο. Όταν τα σχολεία μας εμφανίζουν μια τριτοκοσμική εικόνα, και άλλα πολλά …ανύπαρκτα και αναγκαία, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να δίνονται από ιδίους πόρους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (μέχρι τώρα) 650.000 ευρώ για την ανάπλαση ενός κτιρίου της Εκκλησίας.
Το εν λόγω κτίριο έχει χαρακτηρισθεί αρχαιολογικό μνημείο και φαντάζομαι ότι θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι χρηματοδότησής του από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους και όχι να χρησιμοποιούνται τα λιγοστά χρήματα που θα μπορούσαν να δοθούν για αμεσότερες και πιο κοινωφελείς ανάγκες.
ΑΛΛΑ !!! (2) Η νέα χρονιά που έρχεται σε λίγες μέρες είναι (και πάλι προεκλογική) για την αυτοδιοίκηση, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό ...
* Πληροφορίες για το Επισκοπείο (ιστορική αναδρομή) από το kozan.gr

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Η ... μαυρίλα της ΔΕΗ, η κάπνα της καθημερινότητάς μας ...


Η μαύρη καπνιά των προθερμάνσεων της ΔΕΗ έγινε τελικά «συνήθεια» …

Άλλο ένα «μαύρο» περιστατικό μπροστά στα μάτια μας με δράστη τη ΔΕΗ και θύμα τον αέρα που αναπνέουμε.
Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009, Ατμοηλεκτρός Σταθμός (ΑΗΣ) Καρδιάς: Πυκνός μαύρος καπνός από την προθέρμανση με πετρέλαιο της τρίτης μονάδας του Α.Η.Σ. Καρδιάς «ραντίζει» και πάλι το κέντρο του λεκανοπεδίου. Το φαινόμενο έγινε αντιληπτό γύρω στις 9 το πρωί από μέλη της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης και συνεχίστηκε μέχρι τη δύση του ηλίου, οπότε η οπτική παρακολούθηση ήταν αδύνατη. Μάρτυρες – και θύματα - οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που έβλεπαν όλη τη μέρα τα καυσαέρια πάνω από τα κεφάλια τους.
Βέβαια οι προθερμάνσεις των μονάδων και ο μαύρος καπνός που τις συνοδεύει έχουν γίνει ρουτίνα και «αναγκαία συνήθεια» στο ενεργειακό λεκανοπέδιο. Είναι όμως ασυνήθιστο να παρουσιάζονται υπερβάσεις των νομίμων ορίων τέτοια εποχή που οι μετεωρολογικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές (υγρασία, ψύχος κλπ). Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση η χαμηλή νέφωση και το ψυχρό στρώμα ανέμου που έπνεε σε ύψος 500 περίπου μέτρων παγίδευσαν και ανέστρεψαν την πορεία του πλουμίου (νέφους) προς τα κάτω, εμποδίζοντας έτσι τη διάχυση των καυσαερίων στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις αιωρουμένων σωματιδίων (79 μg/m3 ΡΜ10 στις 11 το πρωί) καταγράφηκαν στην πόλη της Πτολεμαΐδας και τα χωριά βορείως του Μαυροδεντρίου (λόγω του ασθενούς νότιου ανέμου, που ευνοούσε μεν τη μεταφορά του καπνού βορείως, αλλά όχι και τη διασπορά του). Μπορεί να μην ξεπεράσαμε το όριο της μέσης ημερήσιας τιμής (50 μg/m3), αλλά η υπέρβαση του έστω και για μερικές ώρες δεν θα πρέπει να μας κάνει ευτυχισμένους. (Η κατάσταση στα γύρω χωριά πιθανόν να ήταν και χειρότερη).
Τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
1) Πως εξηγείται να έχουμε τέτοια περιστατικά σε συνθήκες πολύ μεγάλης υγρασίας, που κανονικά βοηθούν στην κατακρήμνιση και όχι στη διασπορά των ρύπων ;
2) Τι λένε οι αρμόδιες Υπηρεσίες της ΔΕΗ και της επιβλέπουσας Νομαρχίας ; Πως ερμηνεύουν το φαινόμενο και τι μέτρα θα πάρουν για να μην επαναληφθεί ;
3) Γιατί δεν υπήρξε καμιά πρόβλεψη για την εξέλιξη του φαινόμενου και τη λήψη διορθωτικών μέτρων; Γιατί έχουμε τα on line συστήματα ;; Μόνο για να καταγράφουμε τι εισπνέουμε ή και να προλαβαίνουμε το κακό εν τη γενέσει του ;
4) Ως πότε θα περιμένουμε το φυσικό αέριο στην περιοχή, το οποίο εκτός των άλλων μπορεί να αντικαταστήσει το πετρέλαιο θέρμανσης στις μονάδες της ΔΕΗ;
Είναι δυνατόν η αναφορά και η ανάλυση τέτοιων περιστατικών να επαφίεται στο ζήλο και τη διάθεση των οικολογικών οργανώσεων ;
Απαιτούμε από την Πολιτεία και τη ΔΕΗ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να διαχειρίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα και ευθύνη κάθε υπέρβαση των ορίων, όσο «ασήμαντη» κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Απαιτούμε από την Κυβέρνηση να εφαρμόσει τις διακηρύξεις της περί «πράσινης ανάπτυξης» σε όλη την επικράτεια και να μην εξαιρεί την Κοζάνη και την Πτολεμαϊδα, όπου η «γκρίζα ανάπτυξη» ζει και βασιλεύει.

9 Νοεμβρίου 2009
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Πράσινα τέλη, όπως πράσιν’ άλογα ή μπερδέψατε τις κλούτσες με τις …βούρτσες!

Η έλλειψη μέτρου, προγραμματισμού και απλής λογικής σε αυτή τη χώρα είναι κάτι που οπωσδήποτε δεν μου προξενεί καμιά έκπληξη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ή καλύτερα από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω το τι ακριβώς λένε οι πολιτικοί άρχοντες στο χαζοκούτι τους (ΤΟΥΣ, ναι δεν είναι λάθος), το μόνο που ακούω είναι λιτότητα, δύσκολη οικονομική κατάσταση και διετές, τριετές και εντέλει πολυετές πρόγραμμα σταθεροποίησης και άλλα ηχηρά και ανούσια. Τώρα βέβαια εμείς πληρώνουμε (σαν ηλίθιοι) όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σταθεροποίηση και καλυτέρευση της κατάστασης δεν βλέπουμε στο ορίζοντα (ούτε και πίσω απ’ αυτόν).
Προσφιλές «θήραμα» των τσάρων της ελληνικής οικονομίας είναι και το αυτοκίνητο, λες και η ασφαλής μετακίνηση είναι –στην εποχή μας- είδος πολυτελείας. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι συμφωνώ -εν μέρει- με την κλιμάκωση των τελών, ανάλογα με τον κυβισμό και την παλαιότητα των ρυπογόνων οχημάτων, αλλά αυτό το μέτρο θα μπορούσε να σχεδιαστεί πιο προσεκτικά λαμβάνοντας υπόψη σημαντικές παραμέτρους. Εδώ θα περιορισθώ σε μία παράμετρο, (για τις άλλες ας ενδιαφερθούν οι κατά περίπτωση πληττόμενοι), την οποία μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει από κανέναν, ούτε ακόμη και από τους συλλόγους και τις ομοσπονδίες των συλλόγων τριτέκνων και πολυτέκνων.
Η συμπαθέστατη –κατά τ’ άλλα- κα Μπιρμπίλη θα έπρεπε να μας εξηγήσει με ποιο τρόπο μπορεί ένας οικογενειάρχης με τρία ή τέσσερα ή ακόμη και παραπάνω παιδιά να εξυπηρετηθεί στις μετακινήσεις του με ένα χιλιαράκι; Εκ των πραγμάτων δεν είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιεί μεγάλο αυτοκίνητο;
Πώς λοιπόν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι το πλουσιόπαιδο της Αθήνας σας, που θέλει να κάνει τη φιγούρα του με το hummer και ο τρίτεκνος ή πολύτεκνος που το μεγάλο αυτοκίνητο του είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ;
Πώς μπορεί σήμερα ένα ζευγάρι με τρία ή παραπάνω παιδιά, εφόσον δεν ονομάζεται Λάτσης, Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης, κ.ά., να πληρώνει έναν ολόκληρο μισθό για τέλη κυκλοφορίας;
Κατανοώ την «πρεμούρα» των (νέο)κυβερνώντων για άμεσα μέτρα.
Κατανοώ και συμμερίζομαι την ανάγκη της «πράσινης» (όπως την εννοεί έστω ο καθένας) πολιτικής. Αλλά δεν μπορώ με τίποτα να κατανοήσω, να δεχθώ και στο τέλος να πληρώσω ένα τόσο ΠΡΟΧΕΙΡΟ και ΑΔΙΚΟ για μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας μέτρο.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Ένας μήνας σοσιαλισμού(!), αλλά ... "αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη"


Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Βέβαια αγάπησε τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα
Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα
Αλλά καθώς βραδιά ζει ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί για όλη την ανθρωπότητα
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Καθώς μένω στο δωμάτιο μου, μου 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη!
Δος μου το χέρι σου...Δος μου το χέρι σου...

Τ. Λειβαδίτης
(τον Τ.Λειβαδίτη μου τον ...θύμισε ο ΑσΤυΑναΚΤαΣ)

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Η "ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ" για την εναλλαγή ρόλων στο Εργατικό Κέντρο Νομού Κοζάνης

Υλοποιήθηκε τελικά η συμφωνία των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ για το μοίρασμα της θητείας του Προέδρου στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το Δ.Σ με 9 ψήφους σε σύνολο 13 παρόντων (απουσίαζαν 2 μέλη του Δ.Σ από την παράταξη της ΔΑΚΕ) τρεις ψήφισαν παρών ( 2 από την Ταξική Ενότητα του ΠΑΜΕ και ένας από την ΠΑΣΚΕ) ενώ ο εκπρόσωπος της Ταξικής Συσπείρωσης ψήφισε Λευκό.
Η ταξική Συσπείρωση πιστή στις αρχές της (για προγραμματικά και όχι αναλογικά προεδρεία) και τηρώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι στους εργαζόμενους ψήφισε Λευκό όπως και στην πρώτη συγκρότηση του Προεδρείου που έγινε πριν 18 μήνες (14 υπέρ και 1 λευκό) για τους εξής λόγους.
1) Η συγκρότηση των προεδρείων απαιτεί μια ελάχιστη πολιτική συμφωνία και ένα πρόγραμμα συνδικαλιστικής δράσης που θα πάει το συνδικαλιστικό κίνημα ένα βήμα μπροστά και όχι να γίνεται με βάση τα μαθηματικά (αναλογικότητα) και την σειρά κατάταξης των παρατάξεων από το συνέδριο.
2) Αυτό που επιβάλλεται και ισχύει σχεδόν σ όλο το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η συμμετοχή όλων των παρατάξεων και των τάσεων στα όργανα (αντιπροσωπευτικότητα) κάτι που στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης δεν ισχύει αφού αποκλείστηκε η Ταξική Συσπείρωση από την Ε.Ε και το Δ.Σ του ΙΝΕΚΑ με ευθύνη όλων των Παρατάξεων του ΕΚΝΚ!
3) Η ίδια η πράξη της μοιρασιάς της θητείας δημιουργεί την αίσθηση στους εργαζόμενους ότι όλα τελικά γίνονται για την καρέκλα και όχι για τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων!
Η Ταξική Συσπείρωση πιστή στις αρχές της και με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων θα συνεχίσει παράλληλα με την προσπάθεια ανάπτυξης των αγώνων να φέρνει προτάσεις στο Δ.Σ του ΕΚΝΚ που:
• Θα ανοίγουν το δρόμο στους αγώνες της Εργατικής τάξης της περιοχής μας.
• Θα καλυτερεύουν τις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες εργασίας.
• Θα επιβάλλουν την ισχύ της Εργατικής της εργατικής νομοθεσίας, την διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων για πλήρη και σταθερή εργασία, την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, κατάργηση του δουλεμπορίου και της μαύρης εργασίας που «ανθούν» στην περιοχή μας!

Το γραφείο τύπου