Από τα χρόνια της νιότης μου, ήταν το εξαιρετικό και προωθημένο παράδειγμα της συλλογικής δράσης και προκοπής, απ” όπου αντλούσαμε και αντλούμε συνεχώς. Ακόμη και οι συγκρούσεις εντός του, είχαν κάτι διαφορετικό, απ” όλες τις άλλες γύρω του κι εκτός του. Ακόμη και η διάσπαση του ΣΕΠΟΠ έδωσε ένα ακόμη συλλογικό, παραγωγικό κύτταρο: τη ΔΗΜΗΤΡΑ.
Προσδιορίζω ως το μεγάλο όπλο του Βελβεντού την παραδοσιακή συλλογική του λειτουργία.
Την συλλογική λειτουργία εκείνη, που παρέχει το εύφορο και ασφαλές περιβάλλον, για την ανάπτυξη του κάθε ανθρώπου χωριστά και της κοινότητας στο σύνολό της και, γι” αυτόν τον λόγο είναι αντικειμενικά προοδευτική.
Αντίθετα, η συλλογικότητα εκείνη, που απαιτεί και επιβάλλει καθηκοντολόγιο και ομοιόμορφη συμπεριφορά, μετατρέπεται σε φυλακή.
Η δυσανεξία έναντι του εκτός κοινότητας «άλλου», πανεύκολα μετατρέπεται σε δυσανεξία για τον εντός κοινότητας «άλλον», που διαφωνεί.
Είμαι σε θέση να ξέρω πολύ καλά, ότι η βέβηλη συμπεριφορά απέναντι στον νεκρό Γιώργο, ΔΕΝ απηχεί τους ανθρώπους του Βελβεντού. Οι οποίοι όμως, ΤΩΡΑ οφείλουν να αντιδράσουν φωναχτά και να καταδείξουν, ότι η όμορφη, παραγωγική, προοδευτική, ζεστή και καρποφορούσα αγκαλιά του Βελβεντού δεν είναι παρελθόν….
της Ντόρας Τσικαρδάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου