επιστολή αναγνώστη
Κείμενα επί κειμένων, ερωτήσεις και ανταπαντήσεις, για ένα
θέμα που προέκυψε μετά την επιστολή που στάλθηκε στο Δήμαρχο για την απαγόρευση
της καύσης ξυλοκάρβουνου.
Τι έλεγε αυτή η επιστολή; Απλά ενημέρωνε τη δημοτική αρχή
ότι σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία απαγορεύεται η καύση του ξυλοκάρβουνου σε
λέβητες κεντρικής θέρμανσης και ουσιαστικά προσπαθούσε να προστατεύσει τον
Δήμαρχο μετά την παρουσία του σε τηλεπαράθυρα τοπικής και πανελλαδικής
εμβέλειας, στα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, παρουσιαζόταν ωσάν ο μεσσίας, που θα
έσωζε τους δημότες του από τον αδυσώπητο δυτικομακεδονικό χειμώνα και φυσικά
ήταν το παράδειγμα για όλους τους τοπικούς άρχοντες.
Που βρίσκεται το μεμπτό και ο (πολιτικός) δόλος λοιπόν από
τον αρμόδιο προϊστάμενο της Περιφέρειας;
Αντί να ευχαριστήσουν τον υπάλληλο, που τους προστάτεψε από
την παρανομία, να σταματήσουν τις φανφαρονικές τηλεπαρουσίες και να βρουν άλλο
τρόπο να βοηθήσουν τους δημότες τους, επέλεξαν το δρόμο της συκοφάντησης, σαν
κακομαθημένα παιδάκια που τους χαλάνε το παιχνίδι ή σαν την κακοφορμισμένη
συγκυβέρνηση, που αδυνατεί να καταλάβει την αντίδραση του κόσμου, αφού όσα
κάνει τα κάνει για το καλό το δικό τους και της πατρίδος …
Και ας έρθουμε στην ουσία. Γνωρίζουν άραγε στη δημοτική αρχή,
πόσοι από τους δικαιούχους δημότες θα χρησιμοποιήσουν το ξυλοκάρβουνο σε
λέβητες κεντρικής θέρμανσης και πόσοι σε σόμπες και τζάκια; Γνωρίζουν την
επικινδυνότητα καύσης του σε εσωτερικό χώρο; Δηλαδή, δεν μας φτάνει ο καρκίνος
από τη ΔΕΗ, πρέπει να τον φέρουμε και μέσα στα σπίτια μας; Δεν είναι
υποχρεωμένοι οι τοπικοί άρχοντες να προασπίζουν πρώτα την υγεία των δημοτών
τους; Είναι γνωστή η έλλειψη ενημέρωσης
και υγειονομικής πρόνοιας από την απρόσωπη κεντρική ηγεσία, αλλά αυτό δε
σημαίνει ότι και η δημοτική αρχή πρέπει να πράττει το ίδιο, επιδεικνύοντας,
τουλάχιστον, επικίνδυνη ανευθυνότητα.
Είμαι σίγουρος ότι η πρόθεση του Δήμου ήταν ανθρωπιστική και
απέβλεπε στη βοήθεια προς τους οικονομικά ασθενέστερους δημότες, αλλά αυτό
πρέπει να γίνεται με σχεδιασμό και πραγματική προσπάθεια.
Όταν σύσσωμη η ηγεσία της ΚΕΔΕ συμπορεύεται με τις
μνημονιακές πολιτικές (οι κατά καιρούς φωνούλες είναι για τα προσχήματα) και
ωσάν προσκυνημένοι υπήκοοι συνωστίζονται στα
επικυριαρχικά κελεύσματα του Μερκελοφούχτελ, που να βρουν χρόνο για τις
ποταπές ανάγκες των φτωχών δημοτών, πως θα ασχοληθούν σε μια συντονισμένη και
προγραμματισμένη προσπάθεια για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης του
«πομνίου» τους;
Οι Δήμοι δεν είναι κεντρική εξουσία, δρουν μέσα στους
πολίτες, έχουν άμεση αντίληψη των αναγκών και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν
και δε δικαιολογείται η «νίπτω τα χείρας μου» στάση τους απέναντι στη
μνημονιακή λαίλαπα, προϊόν της οποίας είναι και η επιστροφή στην προ δεκαετιών
κατάσταση με την καύση ξυλοκάρβουνου και όχι μόνο.
Έχει δύναμη πίεσης η τοπική αυτοδιοίκηση, έχει δυνατότητα
παρέμβασης, έχει και τα μέσα, αλλά παρ’ όλ’ αυτά, δέχεται, σχεδόν αμαχητί,τη
συνεχή υποβάθμισή της από τους πολιτικούς προϊσταμένους της.
Αντί λοιπόν να κατηγορεί υπαλλήλους που κάναν τη δουλειά
τους, και να αδιαφορεί για την υγεία των πολιτών, καλά είναι να ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και να συστρατευθεί μαζί με το
λαό για την ανατροπή αυτής της πολιτικής φτωχοποίησης και καταδυνάστευσης του λαού
μας.
