του Παύλου
Μουρουζίδη
Το γελοίο όσο και αποκαλυπτικό παραλήρημα του
μπουμπούκου χρυσαυγίτη Μπούκουρα, ένα πράγμα έρχεται να επισφραγίσει: πως δεν
υπάρχει φραγμός που να χωρίζει τον τυχοδιωκτικό λαϊκισμό της πάλαι ποτέ
σοσιαλδημοκρατίας, από την αρπαχτική
πρόθεση των ναζιστικών όρνιων. Έτσι, όταν αλλάζει κατεύθυνση ο ανεμοδείκτης, η
πασοκαρία των εργατικών κέντρων και των κλαδικών, μαυροντύνεται μια χαρά σε “εγέρθητου”
ναζιστικό ζόμπυ, αρκεί να ‘χει μερίδιο…
Για τη δεξιά περισσεύει ο
λόγος, εφόσον αποτελεί το νόμιμο βραχίονα της “εξτρεμιστικής” της έκφρασης.
Αρκεί το “μαντρόσκυλο” να μην σπάσει την αλυσίδα …
Την ευκολία της φασιστοποίησης
της πασοκαρίας, την έχουμε δει και ιστορικά, (σφαγή των Σπαρτακιστών από τους
γερμανούς πασόκους προπολεμικά) και στη σύγχρονη εκδοχή τους, όταν συντάσσονται
με μεγάλη ευκολία δίπλα στους επιγόνους της ΕΡΕ-νεοδημοκράτες (για τους
τελευταίους, ουδεμία έκπληξις…). (Εσχάτως ο Μπενίτο μας …απειλεί πως αν δεν
τους ψηφίσουμε, θα πέσει η κυβέρνηση… τέτοιο κακό…)
Τσακίστηκαν πάντως να
παρηγορήσουν «την ανθρώπινη πλευρά του φασίστα» όλα τα μπουμπούκια, από ΑΝΕΛ,
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ… και δώσ’ του αγκαλιές και παρηγοριές στον απαρηγόρητο φασίστα…
Τέτοια ευαισθησία…
Αρκεί να ‘ναι με το αζημείωτο ο εκφασισμός,
λοιπόν. Τα “ναζιστικά ιδανικά” θέλουν «το κατιτίς τους» για να περιβληθούν το
μανδύα των “ιδανικών” της φιλοπατρίας, της αλληλεγγύης κλπ… Λίρες για το κεφάλι
κάθε αντάρτη στον εμφύλιο, υποσχέσεις για δουλειά στους υπό ένταξη χρυσαυγίτες…
όλα έχουν την τιμή τους… Οι Ουκρανοί του Δεξιού Τομέα, προσπάθησαν να βγάλουν
κάτι παραπάνω αλλάζοντας “νταβατζή”· από την αυλή της Μέρκελ, πετάχτηκαν στην
πόρτα της υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Νιούλαντ, αλλά τα 10 εκατομμύρια
δολάρια που τους τάξανε για να μετατραπούν σε πανουκρανικό ακροδεξιό κόμμα
προκειμένου να κατέβουν σε εκλογές, τους έπεσαν λίγα… Ελεύθερη αγορά δεν έχουμε;..
και δημοκρατία βεβαίως-βεβαίως… Δε ρώτησαν τους έλληνες ομοϊδεάτες τους να τους
πουν πως γίνεται η δουλειά…
