Το κοινό πρόταγμα
μετά τις δημοτικές εκλογές
Δυστυχώς το κλίμα πόλωσης και
λάσπης εμφανίστηκε και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές λίγο πριν το νήμα,
αμαυρώνοντας την προεκλογική περίοδο που μέχρι την πρώτη Κυριακή ήταν σχετικά
ήρεμη. Είδαμε να επιστρατεύονται στο πάρα πέντε όλοι οι μεταπολιτευτικοί
δήμαρχοι για να πλήξουν τον κ. Λ. Ιωαννίδη με ανυπόστατες «καταγγελίες», ενώ ο
κ. Μαλούτας θύμισε τους μετακατοχικούς πολιτευτάδες που απειλούσαν τον κοσμάκη
ότι «αν βγουν οι κομμουνιστές θα χάσει το σπίτι του».
Όμως μετά την
Κυριακή έρχεται η Δευτέρα. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Η πόλωση και τα
χτυπήματα κάτω από τη μέση πρέπει να σταματήσουν και να δώσουν τη θέση τους στη συνεννόηση και
στη σύγκλιση. Κακά τα ψέματα, κανείς δεν μπορεί να λύσει μόνος του τα
σωρευμένα προβλήματα του τόπου. Και για να προλάβουμε τυχόν παρεξηγήσεις, η
συναίνεση δεν σημαίνει ούτε συναλλαγές, ούτε εκπτώσεις πολιτικής των εταίρων.
Προϋποθέτει όμως θεσμούς και πρακτικές που θα δώσουν σάρκα και οστά σε
συνθήματα όπως διαφάνεια, δημοκρατία,
κοινωνικός έλεγχος, τα οποία όλοι επικαλούνται στα λόγια, αλλά ελάχιστοι τα
κάνουν πράξη με ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ και ΑΜΕΣΑ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.
Να μερικές :
- Εναλλαγή προέδρου Δημ. Συμβουλίου με τρόπο που θα είναι δικαιότερος για όλες τις παρατάξεις. Π.χ θα μπορούσε ο πρόεδρος της συμπολίτευσης μετά τη μισή θητεία (2,5 χρόνια) να παραχωρεί τη θέση του σε κοινά αποδεκτό σύμβουλο της αντιπολίτευσης. Στην πρόταση αυτή δεν πρέπει να έχει αντίρρηση κανείς δήμαρχος. Ο πρόεδρος του Δ.Σ δεν έχει ως ρόλο να περνά την πολιτική του δημάρχου, αλλά να συντονίζει το Δ.Σ. τηρώντας την ισονομία προς όλους. Τελικά όμως αυτό δε γίνεται και ο εκάστοτε πρόεδρος είναι ο «βραχίονας» του δημάρχου, ευνοεί τους δικούς του συμβούλους και συντηρεί παλαιοκομμματιές πρακτικές. Καιρός να σπάσει αυτό και να υπάρξουν αναλογικά κριτήρια στην εκλογή -εναλλαγή του προέδρου του ΔΣ.
- Ορισμός ενός αντιδημάρχου από την αντιπολίτευση. Ίσως αυτό ακούγεται παράλογο, γιατί ο κάθε δήμαρχος θέλει δικά του στελέχη, ώστε να εφαρμόσει την πολιτική του. Όμως υπάρχουν και θέσεις «ουδέτερες», όπως η διαχείριση και ο έλεγχος των οικονομικών του δήμου (όχι η οικονομική πολιτική) που θα μπορούσε να ανατεθεί σε ένα ικανό στέλεχος άλλου συνδυασμού. Μια τέτοια κίνηση εκτός των άλλων δημιουργεί το αντίπαλο δέος στην εκάστοτε δημοτική αρχή, η οποία οφείλει να είναι προσεκτική και τίμια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, αφού κάθε οικονομική της πράξη θα ελέγχεται άμεσα από τον «αντίπαλο». (Εδώ υπάρχει ένα κώλυμμα από τον Καλλικράτη, που –κακώς- δεν επιτρέπει ορισμό αντιδημάρχων από την αντιπολίτευση, αλλά μπορεί να βρεθεί μια φόρμουλα μέσω ενός «σκιώδους» αξιώματος για να ξεπεραστεί ο νομικός σκόπελος).
- Σχετικό με την οικονομική διαφάνεια είναι και η θέσπιση άτυπης Επιτροπής οικονομικού ελέγχου («εξωθεσμική») αποτελούμενη από μέλη του Οικον. Επιμελητηρίου και του Σωματείου λογιστών. Αυτή η πρακτική που επιτρέπει να έχουν πρόσβαση στο δήμο και να κάνουν «φύλλο και φτερό» κάθε πράξη της διοίκησης είτε οικονομολόγοι (εξουσιοδοτημένοι από φορείς) ή και δικηγόροι (για άλλα θέματα π.χ συμβάσεων, διαγωνισμών) έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε μερικούς δήμους της αλλοδαπής.
- Ομοίως ορισμός άτυπης διαπαραταξιακής Επιτροπής για τον έλεγχο οποιασδήποτε πρόσληψης από τα ΠΡΙΝ.
- Αναλογική εκπροσώπηση δημοτικών παρατάξεων στις Επιτροπές (Ποιότητας ζωής κλπ) με βάση όχι τις έδρες, αλλά τα ποσοστά τους.
- Θέσπιση τεσσάρων άτυπων 11μελών Επιτροπών Γειτονιάς για τα αντίστοιχα εκλογικά διαμερίσματα της πόλης Κοζάνης με αναλογική εκπροσώπηση των πέντε παρατάξεων (5+2+2+1+1). Προφανώς αυτές δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα Συνοικιακά Συμβούλια (που βγαίνουν με άμεση εκλογή από τους πολίτες), αλλά μπορεί να αποτελέσουν μια μεταβατική μορφή που θα οδηγήσει προς τα εκεί, να γνωμοδοτούν για πολεοδομικά θέματα, να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Τοπικού Συμβουλίου της πόλης κλπ. Κάτι τέτοιο είχε οραματιστεί και ο αείμνηστος Τρίτσης με τις ΠΕΓ (Πολεοδομικές Επιτροπές Γειτονιάς)
Η ψήφιση και εφαρμογή των
παραπάνω προτάσεων στο νέο Δ.Σ δεν υποχρεώνει
κανέναν να απεμπολήσει τις επί μέρους πολιτικές του θέσεις (οικονομία,
υγεία, παιδεία). Οι πολιτικές μπορεί να
είναι πολλές και διαφορετικές, η δημοκρατία όμως είναι ΜΙΑ: Αυτή που επιτρέπει σε όλες τις πολιτικές να
ανθίσουν, να συγκλίνουν και να παράγουν.
Οι προτάσεις αυτές είναι κοντά
στη φιλοσοφία της Δημοτικής Κίνησης «Κοζάνη τόπος να ζεις», η οποία μπορεί να τις
εξειδικεύσει άμεσα και τεκμηριωμένα. Εξάλλου ο επικεφαλής μας Λ. Ιωαννίδης δήλωσε
κατ’ επανάληψη ότι είναι εναντίον του
δημαρχοκεντριού μοντέλου και υποσχέθηκε ότι σε κάθε περίπτωση θα παραιτηθεί μετά
από δυο θητείες για να μη μετεξελιχτεί σε κατεστημένο. (σσ. Ο «εξοστρακισμός» είχε καθιερωθεί, βλέπετε, στην αρχαία Ελλάδα,
αλλά οι νεοέλληνες δεν τολμούμε να τον κάνουμε πράξη, βολεμένοι σε μια κούφια
προγονολατρεία την οποία – ως γνωστό - δρέπει πολιτικά ο εθνικιστικός χώρος).
Ο κ. Μαλούτας τι λέει επί αυτών
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ? Δεσμεύεται δημοσίως ότι αν εκλεγεί θα δώσει περισσότερο χώρο
στην αντιπολίτευση, αναγνωρίζοντας ότι το 56% είναι μεγαλύτερο από το δικό του
44% ; Αντιλαμβάνεται ότι η διαφάνεια δεν είναι ένα γυάλινο κτίριο ερμητικά
κλειστό, αλλά χρειάζεται ανοιχτά παράθυρα για να μπαίνει συνεχώς ο φρέσκος
αέρας του κοινωνικού ελέγχου και της ανανέωσης των γερασμένων αυτοδιοικητικών
δομών ?
Αναμένουμε λοιπόν απάντηση. Και
αν δεν μπόρεσε να τη δώσει ο κ. Μαλούτας
κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ας είναι από Δευτέρα.
Νομίζουμε - και μακάρι να διαψευστούμε -
ότι δύσκολα θα πει ναι στον εκδημοκρατισμό, εφόσον πάρει το δήμο. Εάν βέβαια «υποβιβαστεί»
στην αντιπολίτευση, μάλλον θα ζητήσει αναβαθμισμένο ρόλο και ανανέωση των
θεσμών. Και ίσως αυτό βοηθήσει και στη
δομική ανανέωση της παράταξής του.
Λάζο τι λες ? Η ήττα πάντα βοηθά στην ανανέωση.
Δεν έχετε παρά να μας .. ψηφίσετε, αν πραγματικά θέλετε, μετά από 25
χρόνια, την ανανέωση της παράταξής σας και κατ’ επέκταση του Δήμου Κοζάνης.
Λ. Τσικριτζής
