Δεν πέρασε πολύς καιρός από το πετσόκομμα του πλάτανου της πλατείας,
που ομόρφαινε και δρόσιζε τις ζωές των Σερβιωτών για εκατονταετίες. Ελαφρά τη
καρδία, κάποιοι «εγκέφαλοι», αποφάσισαν ότι ήταν επικίνδυνος και έπρεπε να
κοπεί.
Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι, αλλά, πιθανόν ΔΕ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ να
ζούμε σε αυτόν τον όμορφο τόπο. Δε μας αξίζει σαν ανθρώπους, δε μας αξίζει ο
πολιτισμός μας, δε μας αξίζουν αυτά που απλόχερα μας δόθηκαν.
Το σίριαλ των αλυσοπρίονων
συνεχίστηκε (δυστυχώς) και σήμερα.
Σειρά αυτή τη φορά είχαν τα πλατάνια στις εργατικές
κατοικίες, δίπλα στο παρκάκι της Καστανιάς (Άγιο Ραφαήλ). Πιθανόν έπιασαν (προεκλογικό τόπο) οι γκρίνιες κάποιων «νοικοκυραίων», που έπρεπε να σκουπίζουν τα φύλλα από τα
δέντρα (βαριά δουλειά, όντως). Έτσι σήμερα το πρωί συνεργείο του Δήμου (;)
ανέλαβε το δύσκολο έργο του πετσοκόματος των δέντρων (περισσότερα στις φωτό).
Αυτό που θα’θελα σαν πολίτης αυτής της πόλης να γνωρίζω
είναι:
·
Αν
τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για μια τέτοια ενέργεια, αν δηλαδή υπάρχει
απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου, που απαιτείται για τέτοιες περιπτώσεις. Και
εφόσον υπάρχει απόφαση, (που πολύ αμφιβάλλω)ποιοι την υπέγραψαν.
·
Με ποιανού εντολή πήγε συνεργείο του Δήμου για το κόψιμο των δέντρων;
·
Αν τελικά παράνομα κόπηκαν αυτά τα δέντρα θα
αναζητηθούν και θα καταλογιστούν ευθύνες;
·
Και τέλος, γιατί θα πρέπει κάθε φορά να
πλήττεται η πόλη μας, η ζωή μας, η αισθητική μας, εξαιτίας κάποιων ανεγκέφαλων,
ηλίθιων και απολίτιστων, που τυγχάνει να έχουν αλυσοπρίονα και περισσό θράσος;
Διανύουμε τις τελευταίες μέρες μιας ακόμη προεκλογικής περιόδου.
Οι υποσχέσεις για την καλυτέρευση της ζωής μας περισσεύουν.
Αλήθεια, ποιος από τους υποψηφίους, θα τολμήσει να μας μιλήσει για ποιότητα ζωής;
