Ο πλάτανος πληγώθηκε σοβαρά από μια πρόωρη χιονόπτωση το
1978-79 όταν έσπασε το μεγαλύτερο κλαδί του προς την πλευρά της 117 Εθνομαρτύρων
και από θαύμα δεν είχαμε θύματα. Δυστυχώς εκτός του ότι το εσωτερικό του έχει
σαπίσει, είχε «ανοίξει» προς την πλευρά της οικοδομής Παπαγιάννη και ο κίνδυνος
πτώσης σε μια κακοκαιρία ήταν φανερός. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες της πτώσης αν
αυτή γινόταν σε ώρα κυκλοφορίας ανθρώπων η αυτοκινήτων, κάτω από τη μύτη της
δημοτικής αρχής; Καλύτερα να μην τις αναφέρουμε.
Η ανωνυμία του
διαδικτύου δίνει το δικαίωμα σε άλλους να εκφράσουν τη θεμιτή άποψή τους για
ένα θέμα και σε άλλους να βγάλουν τα εσώψυχά τους για τη δημοτική αρχή. Αυτό
διαπιστώνεται από τα σχόλια που έγιναν σε μια ανάρτηση στο ιστολόγιο ΄΄ai-vres΄΄.
Αφήνοντας στην
άκρη τους κακόβουλους, οι οποίοι σε περίπτωση ατυχήματος θα ζητούσαν ισόβια
κάθειρξη για αμέλεια, σεβόμαστε την ευαισθησία πολλών συμπατριωτών και
κατανοούμε κάθε τους επιφύλαξη. Επειδή όμως σαν δημοτική αρχή αισθανόμαστε
υπεύθυνοι προς τους πολίτες πρέπει να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις και όχι να
περιμένουμε να συμβεί το αναπάντεχο.
Ο πλάτανος εφόσον
είναι ζωντανό φυτό θα βγάλει νέα κλαδιά και θα ανανεωθεί.
Επειδή οι
δημότες πρέπει να γνωρίζουν για να κρίνουν ανάλογα και για να μην
ταλαιπωρούνται οι ανεύθυνοι σχολιαστές αναζητώντας ενόχους την απόφαση για το
κλάδεμα την πήρε ο αντιδήμαρχος Λαζαριώτης Νίκος. Κανείς άλλος από τους αιρετούς
δεν είχε ανάμειξη.
Σέρβια 07/02/2014
ΛΑΖΑΡΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ
