Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα
της οικονομίας της χώρας μας, ήταν και είναι το αρνητικό ισοζύγιο σε
κτηνοτροφικά προιόντα και ιδιαίτερα σε γαλακτοκομικά.
Αξιοσημείωτο είναι ωστόσο το
γεγονός, ότι έχει μπει περιορισμός από την Ευρωπαική Ένωση στην Ελληνική
παραγωγή γάλατος, παρά το ότι η κατανάλωση δεν καλύπτεται από την εγχώρια
παραγωγή. Εισάγουμε λοιπόν άλλο τόσο γάλα απ’ ότι παράγουν οι αγελάδες
μας.
Γιατί άραγε;
Είναι χρόνια τώρα που
προσπαθούν να βάλουν πόδι και στο «φρέσκο γάλα», γιατί όλα τα υπόλοιπα
γαλακτοκομικά (βούτυρο, σκόνη γάλατος, εβαπορέ, μακριάς διάρκειας κ.λ.π.) είναι
έτσι κι αλλιώς δικά τους, οι φίλοι μας οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί και
πάει λέγοντας, μαζί με τα συμφέροντα που εκπροσωπούν.
Και μαζί μ’ αυτούς, από κοντά και
ο ΟΟΣΑ, η Τρόϊκα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρεται σε 240!!! συστάσεις ώστε να πέσουν,
λέει, οι τιμές σε διάφορα προϊόντα.
Η Τρόϊκα πιέζει να εφαρμοστεί
τουλάχιστον το 80% αυτών των συστάσεων, μια από τις οποίες είναι και η αλλαγή
στον κώδικα Τροφίμων για την κατάργηση του όρου «φρέσκο γάλα» και η καθιέρωση
του όρου «γάλα ημέρας».
Το υπουργείο ανάπτυξης, στρέφεται
στην προοπτική διαβάθμισης του φρέσκου γάλατος με βάση τις ημέρες
διατηρησιμότητάς του και τον τρόπο επεξεργασίας του (υψηλότερη παστερίωση,
προσθήκη συντηρητικών κ.α), να έχουμε δηλαδή γάλα 5 ημερών, 6 ημερών,…μέχρι και
9 ημερών.
Κι όλα αυτά γιατί; Για να
επωφεληθεί ο καταναλωτής, λένε, αγοράζοντας σε χαμηλότερες τιμές.
Αυτή τη στιγμή οι τιμές του
«φρέσκου γάλατος» κυμαίνονται από 1 έως 1,25 ευρώ το λίτρο και για κάποια
επιλεγμένα προϊόντα φτάνουν έως 1,50 ευρώ.
Όταν ο Έλληνας παραγωγός το
πληρώνεται 0,43 ευρώ το λίτρο και ο αντίστοιχος Γερμανός παραγωγός 0,41 ευρώ το
λίτρο, έχοντας όμως κατά πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Πως όμως θα ωφεληθεί ο
καταναλωτής;
Θα ωφεληθεί άραγε, αγοράζοντας για το παιδί του γάλα «μειωμένης ποιότητας»,
σε τιμή ίσως των 80 λεπτών; ενώ αν θελήσει να αγοράσει από το «καλό» θα πληρώσει
1,20 ευρώ ή και παραπάνω.
Κακά τα ψέματα, οι μόνοι
χαμένοι θα είναι οι Έλληνες αγελαδοτρόφοι.
Η κτηνοτροφία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, τείνοντας στον
αφανισμό.
Ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα
της αγοράς, οι αγελαδοτροφικές εκμεταλεύσεις που παραδίνουν γάλα στις
βιομηχανίες, από 9.000 που ήταν το 2004, σήμερα είναι κάτω από τις 4,000 και ο
κατήφορος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί.
Πιέζουν λοιπόν, Τρόϊκα και ΟΟΣΑ
για να επιβάλουν τις αποφάσεις τους και εμείς τι κάνουμε;
Τα Υπουργεία διαφωνούν μεταξύ
τους, με τον κύριο Χατζηδήκη (ΥΠΑΝ) να υπερασπίζεται την προοπτική απαλοιφής του
όρου «φρέσκο γάλα» και τους κ.κ. Τσαυτάρη και Χαρακόπουλο (ΥΠΑΑΤ) να διαφωνούν
κάθετα.
Ο κ. Χαρακόπουλος μάλιστα
αναφέρει ότι, «η αγελαδοτροφία δεν είναι ούτε συντεχνία, ούτε κατεστημένα
συμφέροντα, είναι ένας παραγωγικός κλάδος της Αγροτικής Οικονομίας που παράγει
ποιοτικό και εγγυημένο προϊόν που πρέπει να την στηρίζουμε»!!!
Και με δεδομένο ότι έχει πλέον
καταργηθεί η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης πάνω στο προϊόν, δεν θα
ξέρει ο καταναλωτής τι καταναλώνει και από που προέρχεται.
ΜΙΜΙΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Mέλος της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Π.Ε ΚΟΖΑΝΗΣ
Συντονιστής Θεματικής Αγροτικών Ζητημάτων Π.Ε
ΚΟΖΑΝΗΣ
