«Παντός καιρού» τα μέλη και οι φίλοι της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης βρέθηκαν το Σαββατοκύριακο στο κεντρικό Ζαγόρι για να κόψουν την πρωτοχρονιάτικη πίτα τους. Το χιόνι, η βροχή και το χιονόνερο που έπεφταν κατά διαστήματα επηρέασαν ελάχιστα το πρόγραμμα, το οποίο συνδύασε ψυχαγωγία, ενημέρωση, περπάτημα και επισκέψεις στα όμορφα χωριά της περιοχής
Πρώτη δόση ομορφιάς η λίμνη των Ιωαννίνων με αγνάντεμα (και καφέ) από το «μπαλκόνι» της Αμφιθέας, που βρίσκεται στον παλιό δρόμο Μετσόβου – Ιωαννίνων.
Ακολούθησε η «εισβολή» στο κεντρικό Ζαγόρι. Ημίωρη στάση στο Κέντρο Πληροφόρησης του Δήμου Ασπραγγέλων, για να γνωρίσουμε «επί χάρτου» το φυσικό περιβάλλον και την ιστορική διαδρομή του τόπου. Αμέσως μετά επίσκεψη στα καλοδιατηρημένα πέτρινα γεφύρια του καπετάν Αρκούδα, του Κόκκορη και του Πλακίδα, που γεφυρώνουν ποτάμια και παραπόταμους του Βίκου.
Προσωρινή στάση στο ξενοδοχείο στην Αρίστη και .. βολίδα για το μικρό και μεγάλο Πάπιγγο, πριν χαλάσει ο καιρός. Τα δυο χωριά κρατούν ατόφιο το χρώμα της πέτρας κάτω από την «αυστηρή επιτήρηση» της Αστράκας που ορθώνεται κατακόρυφα στην πλάτη του Μικρού Πάπιγκου και προσθέτει μια άγρια μεγαλοπρέπεια στο τοπίο. Φαγητό, καφές και επιστροφή στην Αρίστη. Η βροχή αρχίζει καταρρακτώδης, αλλά η μέρα πλέον πέρασε και τα μάτια χόρτασαν. (Ας βρέξει τώρα όσο θέλει).
Η επόμενη μέρα βρίσκει την Οικολογική στο χωριό Βίκος για μια γρήγορη ματιά στο φαράγγι. Ο καιρός έχει αγριέψει, αλλά το πρόγραμμα πρόγραμμα. Ομπρέλες, αδιάβροχα και η μεγαλόπρεπη χαράδρα απλώνεται μουσκεμένη στα πόδια μας ανάμεσα σε ομίχλες και ανέμους. Άλλος ένας περίτεχνος πίνακας της φύσης.
Στροφή 180 μοιρών προς Βίτσα και ο χιονιάς κάνει την εμφάνιση του. Φυσικά προχωρούμε. Στάση στο λευκοφορεμένο Μονοδέντρι, επίσκεψη στα εκθετήριο της Ριζάρειου Σχολής και βέβαια στην Αγία Παρασκευή για να περπατήσουμε στο μονοπάτι μέσα στη χαράδρα. Από εδώ το φαράγγι είναι εντυπωσιακό: Χιονισμένο και απόκρημνο με το ποτάμι βουερό και φουσκωμένο από τους κρουνούς του ουρανού.
Τελευταία στάση στο όμορφο χωριό των Κήπων για φαγητό. Κόπασε Μαύρα σύννεφα μαζεύονται απειλητικά στον ουρανό και πάλι. Το περπάτημα αναβάλλεται για λίγο αργότερα. Ένας πιο φανατικός (ή πιο .. σιούρδος) παίρνει μόνος το μονοπάτι για το χωριό Κουκούλι (σαράντα λεπτά) περνώντας το πετρογέφυρο του Βικάκη. Και φυσικά γυρνά μούσκεμα μέχρι το κόκαλο. Ας πρόσεχε…
Μια τελευταία αναμνηστική φωτογραφία όλοι μαζί και μετά στο λεωφορείο για την επιστροφή.
Πήραμε μια γερή ανάσα για να σκύψουμε από Δευτέρα και πάλι στα προβλήματα. Προσωπικά και συλλογικά. Ας μην αναφέρουμε τα περιβαλλοντικά κι αρχίσει κανένας … πονοκέφαλος. Έτσι κι αλλιώς αναμένονται πολλοί μέσα στο 2011.
Καλή μας χρονιά
Οικολογική Κίνηση Κοζάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου