Περί το φθινόπωρο του 2005 και, με αφορμή τις ενέργειες του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ομίλου Σερβίων, για την δωρεάν παραχώρηση χρήσεως σ’ αυτό της παλιάς λέσχης αξιωματικών Σερβίων, πληροφορήθηκα, ότι επίκειται η εκποίηση του οικοπέδου της λέσχης με δημοπρασία.Η διαδικασία ήταν γνωστή εκ των προτέρων στον κ. Δήμαρχο, ο οποίος είχε ενημερωθεί από πολύ νωρίτερα.
Στις 28.12.05, στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σερβίων, για τον προϋπολογισμό του 2006 - μεταξύ άλλων - κατέθεσα στο Δημοτικό Συμβούλιο την πρόταση, να συμπεριληφθεί στις επενδύσεις του προϋπολογισμού κονδύλιο για την αγορά του οικοπέδου αυτού από τον Δήμο, το οποίο, κατά την γνώμη μου, έπρεπε πάση θυσία, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, να περιέλθει στην κυριότητα του Δήμου - και κανενός άλλου. Επέμεινα ιδιαίτερα στο ότι ενδεχόμενη συμμετοχή του Δήμου σε Δημοπρασία δεν είναι δυνατή από τη μια στιγμή στην άλλη και, ότι προϋποθέτει συγκεκριμένη προετοιμασία και εξοπλισμό του Δημάρχου με αποφάσεις, πληρεξουσιότητες κ.λ.π., τα οποία έπρεπε έγκαιρα να εξασφαλιστούν. Είναι προφανής νομίζω, για καθέναν, που ξέρει για ποιο οικόπεδο μιλάμε, η σημασία της επιλογής αυτής, η οποία θα παρείχε στον Δήμο ένα κεντρικότατο οικόπεδο, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους, υλοποιώντας μιαν αξιόλογη παρέμβαση στο πολύπαθο κέντρο των Σερβίων.
Παρά το γεγονός, ότι η πρότασή μου αυτή «κέντρισε» το ενδιαφέρον αρκετών δημοτικών συμβούλων και, χωρίς να απορριφθεί από τον Δήμαρχο, έτυχε μιας αφ’ υψηλού υποδοχής, του τύπου «καλά τώρα, εμείς ξέρουμε, έχουμε και την πλειοψηφία εξάλλου και, εσύ μην ανησυχείς».
Σε μία συζήτηση από αυτές που – δυστυχώς - δεν αποτυπώνονται στα κείμενα των αποφάσεων, την πρότασή μου ακολούθησε η πρόταση του κ. Μπουχουρά, Προέδρου του Δ.Σ., ο οποίος πρότεινε με την σειρά του την αγορά ακινήτου στη Θεσσαλονίκη, για την στέγαση των δραστηριοτήτων των συλλόγων των εκεί δημοτών μας. Υιοθέτησα τότε και αυτή την πρόταση αμέσως, ως εξαιρετική ιδέα, προτείνοντας μάλιστα και την διεξαγωγή καμπάνιας, για την κάλυψη μέρους των χρημάτων από εισφορές όλων μας. Η συζήτηση εκείνη τελείωσε με την αυτάρεσκη διαβεβαίωση του Δημάρχου, ότι ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση το οικόπεδο αυτό να χαθεί από τον Δήμο και, με την δική μου υπόμνηση, ότι, όμως, σε αντίθετη περίπτωση, θα ελεγχθεί πολύ αυστηρά.
Στις 31.10.07, κατά την διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Μορφωτικού Ομίλου Σερβίων, για την ανέγερση Πνευματικού Κέντρου, και, αφού είχαμε ακούσει πολλά και διάφορα για την ανάπλαση του κέντρου των Σερβίων, ύψους 10.000.000,00 €, για την αρνητική στάση της δημοτικής αρχής στην ανέγερση του Πνευματικού Κέντρου στο συγκεκριμένο σημείο (δίπλα από το 1ο Δημοτικό Σχολείο), με το σκεπτικό ότι «κλείνει» το κέντρο των Σερβίων, προς το τέλος τη συνέλευσης, με πολύ οδυνηρή έκπληξη πληροφορήθηκα και ότι :
ι) Η περί ης ο λόγος δημοπρασία του οικοπέδου πραγματοποιήθηκε στις 17.10.07 και,
ιι) Το οικόπεδο της στρατιωτικής λέσχης περιήλθε στην κυριότητα του ΚΤΕΛ, ως μοναδικού πλειοδότη, έναντι του ποσού των 87.720,00€ (!!!), το οποίο σκοπεύει να ανεγείρει εκεί σταθμό υπεραστικών λεωφορείων !!!
Στον έντονο διαπληκτισμό μου με τον Δήμαρχο που ακολούθησε, έλαβα τις εξής - άκρως ενδιαφέρουσες - απαντήσεις :
* Αρχικά, ότι δεν ήξερε για την δημοπρασία !
* Στην συνέχεια, ότι ήξερε, αλλά δεν είχε τα χρήματα !
(Εδώ κολλάει και η απάντηση, ότι : πρώτον, δεν δικαιούμαι να ομιλώ, διότι ως δημοτική σύμβουλος, δεν ψήφισα τις αποφάσεις για δανεισμό του Δήμου, ενώ εκείνος διαχειρίζεται 4.500.000 € (σχόλιο δικό μου : αδυνατούσε όμως να εξασφαλίσει 87.720 €) και, δεύτερον, να κοιτάζω την δουλειά μου !)
* Σε περαιτέρω συνέχεια, ότι είχε και σχεδιασμό (ο Δήμαρχος) : Θα άφηνε να γίνουν δύο δημοπρασίες άγονες και μετά, θα το έπαιρνε εκείνος!
* Επίσης, ότι θα παρεμποδίσει τις διαδικασίες τώρα, μετά τα τετελεσμένα !
Η κατάσταση θα ήταν εντελώς γελοία, αν δεν είχε αμιγώς τραγικές συνέπειες, για το μέλλον του Δήμου, το οποίο ψαλιδίζεται συστηματικά από την άφρονη διαχείριση του παρόντος.
Είναι προφανές, ότι έννοιες, όπως : σοβαρότητα, συνέπεια, πρόληψη, σχεδιασμός, προγραμματισμός, αλλά και αυτογνωσία, σεμνότητα και ταπεινότητα, είναι άγνωστες στην σημερινή ηγεσία του Δήμου Σερβίων.
Είναι προφανές, ότι σε συνθήκες κενού δημοτικής εξουσίας, όπου τα πάντα παραμένουν αρρύθμιστα, η παρέμβαση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μπορεί να αποβεί μοιραία και για τις δύο πλευρές – σίγουρα όμως για την δημοτική. Εξηγούμαι : Και ο Δήμος να έχει χάσει το συγκεκριμένο ακίνητο – πολύτιμο γι’ αυτόν -, αλλά και το ΚΤΕΛ, το οποίο το έχει πάρει, να μην μπορέσει ποτέ να υλοποιήσει τον σχεδιασμό του, διότι έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα και την ήδη υπάρχουσα απαίτηση των κατοίκων, για μετακίνησή του από εκεί.
Σημειώνω μόνον, ότι μιλάμε για σταθμό υπεραστικών λεωφορείων στον κεντρικότερο δρόμο των Σερβίων, (σε αντίθεση με το παράδειγμα της Κοζάνης, αλλά και όλων των άλλων σύγχρονων επενδύσεων του ΚΤΕΛ), ανάμεσα σε δύο δημοτικά σχολεία, ακριβώς δίπλα από την Επισκοπή Σερβίων, μαζί με την πιάτσα των ταξί και σχεδόν απέναντι από το υπό ανέγερση Πνευματικό Κέντρο !
Δυστυχώς για τον Δήμο Σερβίων, οι νόμιμοι εκπρόσωποί του τον καταδίκασαν, να τρέχει πολύ πίσω από τις εξελίξεις.
Κρίμα….
Για άλλη μια φορά…
Ντόρα Τσικαρδάνη
Το σχόλιο του xinistis: Μόνο κρίμα; Πολλά κρίμα(τα). Μία λύση είναι να φύγουμε όλοι από εδώ και να τους αφήσουμε να συνεχίσουν ανενόχλητοι το καταστρεπτικό έργο τους ...
Αλλά ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΙΝΕΙ ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου