ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ: ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ

24/10/2007

Τα όρια του τραγικού τείνει να ξεπεράσει η κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας με τα σκουπίδια. Και δεν μιλώ για την οργανωμένη αποκομιδή, αλλά για τα μπάζα και τα διάφορα οικιακά απόβλητα που βρίσκονται πεταμένα παντού.Σε κάθε αλάνα και ανοιχτό οικόπεδο οι όγκοι των μπάζων δημιουργούν μια εικόνα εγκατάλειψης και αδιαφορίας: από τους αρμόδιους, αλλά περισσότερο από εμάς τους ίδιους.Εδώ ισχύει το «μακριά από μένα να’ ναι κι όπου να’ ναι» Θα αναφερθώ σε δύο παραδείγματα, και αυτό γιατί είναι τοποθεσίες που πραγματικά λείπουν από τη ζωή μας, αρχικά λόγω της αισθητικής και περιβαλλοντικής υποβάθμισης και κατά δεύτερο λόγο εξαιτίας, της χρόνιας πια ανικανότητας, των υπευθύνων για την αξιοποίησή τους. Όλοι θυμόμαστε (οι λίγο μεγαλύτεροι ίσως καλύτερα) το πλατανόδασος κάτω από τα Σέρβια -ΒΔ προς τη λίμνη- που πηγαίναμε εκδρομές με το σχολείο. Μια πανέμορφη τοποθεσία που σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει. Ατυχείς επιλογές μετέτρεψαν αυτό το πανέμορφο μέρος σε –άκουσον άκουσον- βιομηχανική ζώνη … στα Σέρβια Ένα μικρό κομμάτι του έχει απομείνει, το οποίο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από τις εργατικές κατοικίες. Αυτό το μέρος λοιπόν βρήκαν οι έξυπνοι συνδημότες μας για να ρίχνουν τα μπάζα τους. Η ποικιλία μεγάλη. Από ψυγεία, πλυντήρια, κρεβάτια με ή άνευ των στρωμάτων τους, σπασμένα κεραμίδια, τσιμέντα, τούβλα και γενικά ότι περιλαμβάνει μία μάντρα οικοδομικών υλικών που … σέβεται τον εαυτό της. Και σα να μην έφτανε αυτή η «καφρίλα», ο χώρος εξυπηρετεί και γνωστό εργολάβο χωματουργικών, που με ή χωρίς την άδεια του Δήμου, έχει εναποθέσει εκεί κατά βούληση εκατοντάδες κυβικά άμμου. Και όλα αυτά 30 μέτρα από τα σπίτια. Ο Δήμος; Όντως έβαλε τις γνωστές πινακίδες «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΡΙΨΗ ΜΠΑΖΩΝ» ή «………ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ» θα σας γελάσω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα τέτοιου είδους πινακίδες τραβάνε τα μπάζα σαν τις μύγες !!!Ο κατά τα άλλα δραστήριος Σύλλογος των Εργατικών Κατοικιών ……. Και το ξεφόρτωμα συνεχίζεται. Καθημερινά αγροτικά, ΙΧ με τρέιλερ, τρακτέρ πάνε κι έρχονται απαλλάσσοντας τους ιδιοκτήτες τους από το περιττό φορτίο και τον κόπο να πάνε κάπου πιο μακριά να το πετάξουν, άλλωστε κρίμα να έχουμε τέτοιο σκουπιδότοπο μπροστά στην πόρτα μας και μεις να τρέχουμε στη … (θα τα δούμε παρακάτω). Αν κάποιος γνωρίζει ένα τόσο όμορφο μέρος μέσα στην πόλη στο οποίο πήγε τα παιδιά του να παίξουν, χωρίς να είναι αναγκασμένος να πιει καφέ ή καλύτερα το τσιπουράκι του, βλέπε:Κάστρα. Αν κάποιος γνωρίζει να υπάρχει στα Σέρβια σε μια κωμόπολη της επαρχίας ένα μέρος που να νοιώσει τη δροσιά και το πράσινο χωρίς να χρειασθεί να πάρει τα βουνά ή να τρέχει στα προαύλια των σχολείων, βλέπε: αναψυκτήριο 2ου Δημοτικού. Αν υπάρχει τέλος πάντων κάποιος … ας μου γράψει. Συμπέρασμα: στα Σέρβια δεν υπάρχει ένα πάρκο. Μια παιδική χαρά, που να μη σου βγαίνει η ψυχή από το άγχος του ατυχήματος, αφού οι παιδικές χαρές που υπάρχουν, απλά Δεν σχολιάζονται. Από τη μία λοιπόν έχουμε ένα ωραιότατο μέρος, που σχεδόν χωρίς κόστος, με μία απλή διαμόρφωση και μερικά παγκάκια και φώτα, θα προσέφερε μία όμορφη διέξοδο, μια ευκαιρία για βόλτα και περπάτημα και από την άλλη έναν ενδιαφέροντα, λόγω της μπαζοποικιλότητάς του, σκουπιδότοπο. Η επισήμανση - δική μου.Οι ενέργειες - των υπευθύνων.Και η συμμόρφωση υποχρέωση - ΟΛΩΝ μας. Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στον επίσημο πια χώρο εναπόθεσης μπάζων των Σερβίων, που δεν είναι άλλος από την παραλίμνια περιοχή, κάτω από το εργοστάσιο των Αφων Μπισιρίτσα !!!Το ιδανικό της τοποθεσίας το βλέπετε και στις φωτογραφίες… η τέλεια περιοχή. Να πετάς τα μπάζα σου και να ρεμβάζεις τη θέα. Ελπίζω μόνο οι μεγάλες μαύρες σακούλες που φαίνονται στις φωτογραφίες, γεμάτες με πλαστικά ποτήρια και πιάτα, να μην είναι από την «καθαριότητα» που έγινε μετά το πανηγύρι, γιατί θα είναι κρίμα να διαθέτουμε ένα τόσο όμορφο χώρο μεταφόρτωσης -νομίζω έτσι λέγεται- των σκουπιδιών (είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις από τη γέφυρα ερχόμενος προς τα Σέρβια στην «παλιοκαστανιά») και μεις να πετάμε τα σκουπίδια από το πανηγύρι στην άλλη πλευρά σε μέρος που δε φαίνεται γιατί υπάρχει ύψωμα. Πραγματικά λυπάμαι.
ΥΓ. Μέσα στο θέμα και ο “ΚΑΙΡΟΣ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ” 16/10/2007
“Το περιβάλλον του μέσου Ελληνα τελειώνει στην πόρτα του σπιτιού του. Από μέσα.”