η ακροδεξιά του Κυρίου

ΝΑΙ ρε ΜΠΟΥΤΑΡΗ γιατί και τσόντα γουστάρουμε και κρασάκι και ΑΡΚΤΟΥΡΟ. 

Ο αλλόφρονας παπάς της Σαλονίκης μας τα έχει ζαλίσει (τα μανουάλια), αλλά επειδή σε μια τέτοια κουβέντα χρειάζονται σοβαρά επιχειρήματα και απόψεις, που λόγω της ώρας δεν έχω καμιά όρεξη, εξουσιοδοτώ τις "Εμμονές του Ροίδη" να με αντιπροσωπεύσει, όπως επάξια το έκανε και άλλες φορές.

Ο ιμιτασιόν Χριστόδουλος και η Εφαρμοσμένη Θεολογία
Του Μανώλη Βασιλάκη [1] – «The Athens Review of Books (12o τεύχος)»

 

Διακρίνονται από αριστερά, ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο Στυλιανός Παττακός και σε πρώτο πλάνο ο Άνθιμος και πίσω δεξιά του ο Χριστόδουλος. (ΑΡΧΕΙΟ Κ. ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΥ)

«Όσο ζω εγώ, η Εκκλησία
δεν θα σου επιτρέψει να δεις
τη δημαρχία»(Άνθιμος προς Γ. Μπουτάρη,
28 Οκτωβρίου 2010)

Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος (Διονύσιος Ρούσσας) προφανώς διακονεί την εφαρμοσμένη Θεολογία, ήγουν εκείνη που τηρεί τον ιερό κανόνα να μοιράζει ψηφοδέλτια στο ποίμνιο ώστε να ψηφίζουν τους εκλεκτούς της Δεξιάς ή, καλύτερα, της Ακροδεξιάς του Κυρίου τους. Κατά τον φετινό λοιπόν εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου ο ιμιτασιόν Χριστόδουλος επιτέθηκε εναντίον του υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Είναι γνωστοί οι «εθνικοί» αγώνες του Παναγριωτάτου Θεσσαλονίκης και Πάσης Μακεδονίας, μαζί με τους… αλύτρωτους Έλληνες, που συνεχίζουν τον εμπρηστικό ρόλο της Εκκλησίας στον νεο-Μακεδονικό (εκ του ασφαλούς) αγώνα, πανάξιος διάδοχος του Παντελεήμονα των εθνικιστικών συλλαλητηρίων της δεκαετίας του ’90. Από την παραπάνω περικοπή φαίνεται πως ο άγιος Θεσσαλονίκης ομιλεί εξ ονόματος ολόκληρης της Εκκλησίας. Το ζήτημα εδώ είναι βέβαια τι κάνουν οι προϊστάμενοί του.

Είναι γνωστά διάφορα επεισόδια, όπως εκείνο στα εγκαίνια της ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2005, ενώπιον του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, γνωστού για τις «πνευματικές» και παντοίες βατοπεδινές σχέσεις της κυβέρνησής του με λογής ρασοφόρους. Κατά το περιστατικό εκείνο ο Άνθιμος δεν κατέβαινε από το βήμα μιλώντας σχεδόν μια ώρα, κάνοντας υποδείξεις για μια ορθόδοξη εθνική πολιτική, προχωρώντας συνάμα και σε απειλές κατά του φερώνυμου γειτονικού κράτους: «Όπου υπάρχει όνομα Μακεδονία, εκεί είναι και Ελλάς και όπου υπάρχει Ελλάδα εκεί είναι και Μακεδονία. Μπροστά σε τέτοια θέματα εθνικής υπάρξεως και σωτηρίας της πατρίδος ισχύει ο λακωνικός λόγος των Σπαρτιατών για όλους μας: Ή ταν ή επί τας!». Τότε ο Παναγριώτατος δεν παρέλειψε να καταφερθεί και εναντίον των «μιασμάτων» τα οποία τόλμησαν να αντιδράσουν στην μαζική τότε εθνικιστική παράνοια: «Όμως μη λησμονείτε, και έχουμε δείγματα, ότι υπάρχουν “σταγονίδια” (σ.σ. «στο σπίτι του κρεμασμένου…») που είναι εντός των συνόρων της ελληνικής πατρίδας και όσο και αν είναι λίγα, είναι ενοχλητικά και επικίνδυνα. Σε αυτούς όλους εμείς λέμε εκείνο που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες και ας πάνε να μάθουν τι σημαίνει: Εκάς οι βέβηλοι!» [2] (Αμφιβάλλουμε αν ο άγιος υποψιάζεται την παγανιστική προέλευση της φράσης).

Τις απειλές κατά του γειτονικού κράτους τις επαναλαμβάνει συχνά: «…για μια Ελλάδα ελεύθερη, αξιοπρεπή και μια Μακεδονία πάντα ελληνική, ει δυνατόν και με τα κομμάτια που της λείπουν – να τα πάρουμε πίσω» (Νοέμβριος 2007, μιλώντας σε εκδήλωση του «Δικτύου 21»).

Ή όπως τις πρωτοβουλίες με τους λοιπούς «Μακεδονομάχους» (Παπαθεμελή, Ζουράρι και άλλες ελληνορθόδοξες εθνικόφρονες δυνάμεις), τον Μάρτιο του 2008, ενώπιον εθνικιστών που παραληρούσαν: «Δώστε μας όπλα να πάρουμε τα Σκόπια!». Τότε ο Άνθιμος κραύγαζε: «Δεν χαρίζουμε σε κανέναν το ένδοξο όνομα της Μακεδονίας. Όπου Μακεδονία ίσον Ελλάδα και όπου Ελλάδα ίσον Μακεδονία (…) Διαδηλώστε αδέλφια! Σε γη και θάλασσα (σ.σ. όπως λέμε «του κατά γην, [αέρα] και θάλασσα φιλοχρίστου ημών στρατού»), σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα! Διαδηλώστε!». Και βέβαια, όπως κάθε ντίβα που θέλει το χειροκρότημά της, να σταματάει παροτρύνοντας: «Τώρα χειροκροτάτε»!

Δεν πάει πολύς καιρός που πάλι ασχημονούσε: «Εγώ προτιμώ να είμαι εθνικιστής (σ.σ.: καλά που μας το διευκρίνισε!) με τα γνωρίσματα τα οποία εξέθεσα, εσείς δε μερικοί στην Αθήνα, εάν δεν πιστεύετε στην αγάπη για την πατρίδα, εάν δεν θέλετε μια Ελλάδα ελεύθερη, δυνατή, ισχυρή και ακέραιη (…), τότε εάν θέλετε μείνετε στον χώρο της προδοσίας…» (Φεβρουάριος 2010). [Στα σύνορα της προδοσίας – Τζαίημς Πάρις].

Όλα αυτά είναι εν πολλοίς γνωστά, αλλά ένα φρεσκάρισμα ποτέ δεν βλάπτει. Άλλωστε repetitio est mater studiorum. Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι το φιλοχουντικό παρελθόν του Ανθίμου. Στον Άνθιμο, όπως και στον Χριστόδουλο, η χουντική Ιερά Σύνοδος ανέθεσε από το 1968 σημαντικές θέσεις (Γραμματέας Τύπου, ευθύνη των εκδόσεων και του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας, διεύθυνση συντάξεως της Φωνής Κυρίου, διεύθυνση του Φοιτητικού Θεολογικού Οικοτροφείου), θέσεις τις οποίες διατήρησε καθ’ όλη τη διάρκεια της δικτατορίας. Το σκληρό καθεστώς Ιωαννίδη τον έκανε μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως δέκα (10) ημέρες πριν από την πτώση της χούντας, την ίδια ημέρα που έκαναν και τον ομογάλακτό του Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη μητροπολίτη Δημητριάδος [3].

Παραθέτουμε δυο φωτογραφικά ντοκουμέντα με την ηγεσία της «Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως», όπου σε πρώτο πλάνο εικονίζεται ο τότε υπηρέτης και νυν εκ των ηγετών του κακόφημου Ελληνοχριστιανισμού Άνθιμος (και σε δεύτερο πλάνο ο Χριστόδουλος). Η ιστορία μάλιστα της ανεύρεσης της πρώτης φωτογραφίας είναι συναρπαστική, καθώς κάποιοι προσπάθησαν πολύ, αλλά μάταια, να εξαφανίσουν τα ίχνη του χουντικού παρελθόντος τους. Την περιέγραψα στο κεφάλαιο «Αμετανόητος φιλοχουντικός»[4] του βιβλίου Η Μάστιγα του Θεού, το εξώφυλλο του οποίου κοσμούσε η εν λόγω φωτογραφία. . .

……
….
1 Αισθάνεται κανείς άβολα να παραπέμπει σε βιβλίο δικό του, αλλά δυστυχώς στην «Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων» είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία γι’ αυτή τη Μαύρη Ελλάδα και τη μάστιγα της Ελληνορθοδοξίας.
2 Μανώλης Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού, Γνώσεις, Αθήνα 2006, σ. 534.
3 Ό.π., σ. 62.
4 Ό.π., σσ. 63-76.