Φόβος ή ελπίδα;

Αν έκανες ανασκόπηση αυτών που έζησες ή σου μέλλει να ζήσεις, τι θα διάλεγες;
Να βρεις τρόπο να ελπίζεις για το καλύτερο ή να επιλέξεις εκείνο που θα καταλαγιάσει  μέσα σου το φόβο;
Ελπίδα ή φόβος; Εσύ τι επιλέγεις;
Φοβόσουν να μεγαλώσεις. Έτρεμες να δώσεις πανελλήνιες, μη δεν τα καταφέρεις. Δεν θέλησες να πεις στον πατέρα σου πως ήθελες να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που εκείνος ονειρευόταν.
Την αγαπούσες, αλλά δεν τόλμησες ποτέ να της το πεις. Κι έφυγε. Φοβήθηκες να είσαι ο εαυτός σου, μη σε παρεξηγήσουν.
Φοβάσαι να πιστέψεις πως όσο έχεις ανάγκη τον μισθό τους, άλλο τόσο έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες σου. Και σωπαίνεις, ό, τι κι αν σου πουν. Απομονώνεσαι στον εαυτό σου και δέχεσαι όλα όσα γύρω σου συμβαίνουν.
Τρέμεις μη μπει κλέφτης στο σπίτι σου. Κι αντί να διεκδικήσεις κοινωνική ασφάλεια, αγοράζεις τεράστιες κλειδαριές ή όπλα.

Έμαθες να βλέπεις αυτό που σε χωρίζει -χρώμα, φύλο, φυλή- και έπειτα εκείνο που σε ενώνει – τη ζωή. Από φόβο μη μείνεις μόνος σου, επινόησες τον εχθρό, για να ανήκεις κάπου.

Αποφάσισες να παντρευτείς στην εκκλησία,  για να μην στενοχωρήσεις τη μαμά, τη θεία, τη γιαγιά την Κούλα!

Παριστάνεις κάτι που δεν είσαι στην πραγματικότητα, για να μην πέσεις θύμα κοινωνικού στιγματισμού. Λες και οι άλλοι θα σου πουν το που θα βάζεις το πέος σου ή πως χρησιμοποιείς το αιδοίο σου!

Προτιμάς να είσαι μόνος σου, από φόβο μην πληγωθείς ξανά από έρωτα. Επιλέγεις να αδειάσεις μέσα σου, μην τύχει και το κάνουν άλλοι.

Κόβεις το τσιγάρο μόνο όταν η ακτινογραφία σου μοιάζει με αδιαφανές γυαλόχαρτο, από τρόμο μην τα τινάξεις και τελειώσει η ζωή σου.

Φοράς τη ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο, από φόβο μην σε γράψουν. Το ίδιο κάνεις και όταν δεν παρκάρεις τελικά σε διάβαση πεζών, αφού το πρόστιμο έγινε δυσβάσταχτο.

Φοβάσαι να χωρίσεις από την γυναίκα σου, γιατί έχεις μάθει στη ρουτίνα και στη συνήθεια.

Έχεις πατήσει επί πτωμάτων και όταν έρθει η στιγμή να ξεψυχήσεις, γίνεσαι φιλάνθρωπος και ευεργέτης μεγάλος και τρανός, γιατί τρέμεις μη μείνεις χωρίς οβολό στον ποταμό Αχέροντα.

Συγχαρητήρια! Mόλις διηγήθηκες το φόβο σου. Γιατί αυτό που περιέγραψες δε λέγεται ζωή.

Οι άνθρωποι βαδίζουν σε δρόμους που είναι γεμάτοι αλήθειες και ψέματα, από σωστά και λάθη.

Όμως οι τολμηροί και οι αισιόδοξοι προχώρησαν την άμαξα μπροστά, όλοι αυτοί που δεν φοβήθηκαν τα λάθη, που είχαν ελπίδα και πίστευαν ότι μπορούν το ακατόρθωτο.

Διάλεξες; Φόβος ή ελπίδα;

του Λευτέρη Σαββίδη από το PHEME