Δουλειά και ψυχαγωγία συνδύασε μια ομάδα της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης, που «εφόρμησε» την Κυριακή στις καταπράσινες ρεματιές του Βοίου. Προορισμός τα πετρογέφυρα της Τσούκας και του Ανθοχωρίου που γεφυρώνουν τον γραφικό Πραμόριτσα, παραπόταμο του Αλιάκμονα. Ένα συνεργείο μελών ανέλαβε τη συμπληρωματική σήμανση και βιντεοσκόπηση της διαδρομής Μόρφη – γεφύρι Τσούκας με τη συνοδεία του Γ. Καρούτα πρώην κοινοτάρχη Πενταλόφου και του Αργύρη Σιωμούλη, εκπροσώπου της κοινότητας Μόρφης.
Μια δεύτερη ομάδα ξέφυγε σύντομα από τα «μερεμέτια» και πετάχτηκε για μια γρήγορη πεζοπορία στο γεφύρι του Ανθοχωρίου και στον εγκατελειμένο παλιό οικισμό του Παρόχθιου.
Αυτή την εποχή το Βόιο πραγματικά είναι χάρμα. Η φύση στις δόξες της και τα ποτάμια στα .. ντουζένια τους (μετά και τις πολλές βροχές του Μάη). Χρώματα και αρώματα σε συνθέσεις για όλα τα γούστα, ακόμη και τα πιο απαιτητικά.
Το μονοπάτι από την πετρόχτιστη Μόρφη μέχρι τον Πραμόριτσα είναι περίπου 2,5 χλμ. Η διαδρομή, εύκολη και ευχάριστη για όλη την οικογένεια, διαρκεί μόλις 40 λεπτά. Το τοπίο είναι ήμερο, ενώ τα διάφορα «μπαλκόνια» κατά μήκος του μονοπατιού προσφέρουν «αφ’ υψηλού» θέα της φιδωτής πορείας του ποταμού Πραμόριτσα. Στο τέλος της διαδρομής το δίτοξο γεφύρι της Τσούκας, το παλιότερο της περιφέρειας Τσοτυλίου, το οποίο συνέδεε παλιά τη Μόρφη με τα χωριά της Κορυφής και της Τσούκας. Ο τελευταίος οικισμός δεν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Το γεφύρι κτίστηκε μεταξύ 1720 -1730 με τους φόρους που μάζευε το αρματολίκι της περιοχής από τα γύρω χωριά, καθώς και με την αναγκαστική εργασία στην οποία υποχρεώνονταν οι κάτοικοι.
Η άλλη διαδρομή είχε αφετηρία της το Ανθοχώρι. Για να φτάσει κανείς στο χωριό περνά μέσα από το Τσοτύλι όπου έχει την ευκαιρία να δει το καλοσυντηρημενο πετρόκτιστο ιστορικό γυμνάσιο - οικοτροφείο του Τσοτυλίου. Η διαδρομή από το Ανθοχώρι μέχρι το ομώνυμο γεφύρι είναι 2 χλμ από τη δημοσιά (όπου τα τροχοφόρα σπανίζουν). Το πεντάτοξο γεφύρι Ανθοχωρίου είναι το μεγαλύτερο του Βοίου. Συνέδεε τα Γρεβενά με το Τσοτύλι και αποτελούσε πέρασμα για τα κοπάδια του Βοίου που ξεχειμώνιαζαν στη Θεσσαλία. Χτίστηκε τον 18ο αιώνα. Επισκευάστηκε για πρώτη φορά το 1937 και κατόπιν στη δεκαετία του 1970, οπότε και χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο.
Λίγο πριν το γεφύρι υπάρχει αριστερά ένας χωματόδρομος ο οποίος οδηγεί μετά από 600 περίπου μέτρα στο σιωπηλό Παρόχθιο, παλιό εγκατελειμένο οικισμό που έχει πια ερειπώσει.
Ο ήλιος είχε ακόμη δρόμο μέχρι να δύσει και προλαβαίναμε να προσθέσουμε κι άλλο ένα κομμάτι στο οδοιπορικό μας. Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο .. όστρακο μας, αφήνοντας τη βόλτα στη μέση. Έτσι θα είχαμε ένα λόγο να επιστρέψουμε την επόμενη Κυριακή και να ξαναγευτούμε το Βόιο
[Ας σημειωθεί με την ευκαιρία ότι όλο και περισσότερος κόσμος επισκέπτεται τα μονοπάτια και τα γεφύρια του Βοίου, μετά τη συστηματική προβολή τους από την Οικολογική Κίνηση την τελευταία τριετία, βοηθούντων φυσικά και των πρώτων σκαπανέων, των ορειβατικών συλλόγων.]
23-5-2011
Οικολογική Κίνηση Κοζάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου