Επαθα! Εμαθα; Η Αριστερά και το "Μεγάλο Τσίρκο"

από τον ΑΝemo

Ο Συνασπισμός της Αριστεράς κινδυνεύει...

Όχι από τα «χαμηλά» (δηλαδή τα ίδια) ποσοστά που πήρε στις εκλογές…Αλλα από το να συζητά και να κρίνει το μέλλον του με βάση μια εικονική πραγματικότητα και μια πραγματική παγίδα: την παγίδα του «Μεγάλου Τηλεοπτικού Τσίρκου».Να συζητά για το πώς έπεσε και ποιος ευθύνεται για την πτώση του από ένα ανύπαρκτο «βουνό» ύψους 15 ή και 18%.

Η ίδια παγίδα που ανήγαγε σε σημαντικό θέμα, ποιο; Το να θα πάει ο Τσίπρας ή ο Αλαβάνος στη μασκαράτα του Debate, χωρίς καν να της περάσει από το μυαλό να μην πάει ΚΑΝΕΝΑΣ σ’ αυτό το τσίρκο.

Αν από κάποιος πρέπει να ζητηθούν ευθύνες είναι για το γιατί συμμετείχαν και εξακολουθούν να συμμετέχουν στο παιχνίδι των παραδοσιακών Media. Και μάλιστα με τους όρους και τους κανόνες που αυτά επιβάλλουν σε όλους.Η Αριστερά «χόρεψε» στο ρυθμό του κάθε «αρκουδιάρη» τηλεαστέρα και δημοσκόπου. Βρέθηκε στα ίδια τραπέζια με Γιακουμάτους, Πάγκαλους, Βελόπουλους και Γεωργιάδηδες στο επαχθέστερο πολιτικό ριάλιτι όλων των εποχών.Επαιξε με τους όρους και τους κανόνες της τηλεοπτικής πραγματικότητας. Και φυσικά έχασε. Γιατί η τράπουλα αυτής της πραγματικότητας είναι σημαδεμένη…Είναι αυτή που δημιουργεί πολιτικές «φούσκες» όπως αυτή των Οικολόγων που ξεφούσκωσε λίγο πριν την κάλπη… Όπως αυτή του ΛΑΟΣ που σύντομα θα «σκάσει» στα χέρια της ελληνικής κοινωνίας… Και, ναι, σαν κι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ που έσκασε ήδη!

Γιατί ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν έφτασε ποτέ στο 15 και στο 18%. Κι αν έφτανε, τα ποσοστά αυτά δεν θα ήταν δικά του. Ανεμομαζώματα θα ήταν. Ένα καπρίτσιο εκείνων που ποτέ τους δεν μοιράστηκαν τις ιδέες και τους αγώνες της αριστεράς.Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να καταγγείλει από την πρώτη στιγμή τα 15άρια και τα 18άρια ως στημένη επιχείρηση που καμιά σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα. Ακόμη και με κίνδυνο να διαψευστεί από την επιβεβαίωση τέτοιων ποσοστών.

Σε πολύ πρακτικό επίπεδο: η Αριστερά δεν θα έπρεπε με κανένα τρόπο να έχει σχέση με εταιρείες ερευνών και πολιτικού marketing. Ούτε καν να παραγγέλνει ή να αναλύει δημοσκοπήσεις για εσωτερική ή εξωτερική-επικοινωνιακή κατανάλωση. Τόσο απλά!

Οι δημοσκοπήσεις ΕΙΝΑΙ εργαλείο αλλά μόνο για πολιτικές εταιρείες όπως τα κόμματα του δικομματισμού.Η Αριστερά θα έπρεπε να χρησιμοποιεί την όποια επιρροή της για να υποσκάπτει και να υπονομεύει τους δημοσκόπους προτείνοντας και προωθώντας την ΑΠΟΧΗ των πολιτών από τους πολίτες ή ακόμη και την απόδοση παραπλανητικών στοιχείων.Ακόμη καλύτερα να μην μπαίνει καν σε δημόσιες συζητήσεις για το θέμα.Η Αριστερά «έπαιξε» στο παιχνίδι των δημοσκοπήσεων χωρίς να κατανοήσει τη θηριώδη επιχείρηση χειραγώγησης που είχε στηθεί εδώ και χρόνια και έφτασε στο αποκορύφωμά της πέρσι τέτοια εποχή αλλά και φέτος πριν τις ευρωεκλογές.Και πέφτοντας σ’ αυτή την παγίδα με τα μούτρα, η Αριστερά ήταν από χέρι χαμένη. Είχε να διαλέξει ή να λέει αηδίες των 140 χαρακτήρων ή να χάνει τη δυνατότητα να μιλήσει με θέσεις και προτάσεις.

Επαιξε κι έχασε λοιπόν. Διότι αυτός ήταν και ο σκοπός του παιχνιδιού. Και τώρα, αν αναδείξει το «Μεγάλο Τσίρκο» σε εσωτερικό της πρόβλημα θα χάσει! Μόνο αν συγκρουστεί μαζί του έχει ελπίδα να κερδίσει και πάλι. Κι αυτό θέλει μια και μόνη απόφαση: «Δεν ξαναπαίζω αυτό το ρόλο». Δεν ξαναγίνομαι «ίδιος με όλους».Η πρώτη και μόνη «βιτρίνα» που έπρεπε να κάνει συντρίμμια η Αριστερά, είναι η «βιτρίνα» των ΜΜΕ, η οθόνη των καναλιών. Αυτή που τους δείχνει «όλους ίδιους».Αυτή είναι η μεγάλη φάκα για την Αριστερά, για ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό και το «μαλακό υπογάστριο» του συστήματος και των μηχανισμών του. Αυτό και το μεγάλο στοίχημα του αύριο!

Αυτό που (εγώ) θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι θα πρέπει να προσεχθεί η "στελεχοποίηση" ανθρώπων με προσωπικές φιλοδοξίες, με ιστερόβουλες συμπεριφορές και τάσεις αυτοπροβολής. Το ότι δεν τους θέλει ή δεν τους χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να στεγασθούν στον ΣΥΝ..