Γίνεται !
η παπαριά της ημέρας: "of course ... are we gluing coffee pots?"
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
Διαμαρτυρία για τη λογοκρισία, Κυριακή 2 Αυγ 10:30 πμ
Διαμαρτυρία για τη λογοκρισία, Κυριακή 2 Αυγ 10:30 πμ Γιατί και τα αγάλματα δακρύζουν...
Τρίτη 28 Ιουλίου 2009
Πες & ξαναπές ...μήπως τα καταφέρουμε
Σε 20 λεπτά:Η πίεση του αίματος και οι σφυγμοί πέφτουν στο κανονικό.Η θερμοκρασία των άκρων ανεβαίνει στο κανονικό.
Σε 8 ώρες:Το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα πέφτει στο κανονικό.Το οξυγόνο ανεβαίνει στα φυσιολογικά επίπεδα.
Σε 24 ώρες:Μειώνεται η πιθανότητα καρδιακής προσβολής.Σε 48 ώρες:Ενδυναμώνει η γεύση και η όσφρηση.
Σε 72 ώρες:Η αναπνοή αρχίζει να λειτουργεί ομαλότερα.Αυξάνεται η χωρητικότητα των πνευμόνων.
Από 2 εβδομάδες έως 3 μήνες:Η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται.Το περπάτημα γίνεται ευκολότερο.Η λειτουργία των πνευμόνων αυξάνεται κατά 30%.
Από 1 έως 9 μήνες:Σταματάει ο βήχας και η κούραση.Η αναπνοή διαρκεί περισσότερο.Αρχίζει η ανάπλαση του ενδοθηλίου των βρόγχων.
Μετά από 5 χρόνια:Ο θάνατος από καρκίνο του πνεύμονα στο μέσο καπνιστή (ένα πακέτο την ήμερα) μειώνεται (κατά 50%) από 137 ανά 100.000 σε 72 ανά 100.000.
Μετά από 10 χρόνια:Οι προκαρκινικές κυψέλες αντικαθίστανται.Οι πιθανότητες άλλων καρκίνων (στόματος, λάρυγγα, οισοφάγου), κύστεων (νεφρών και παγκρέατος) μειώνονται
ΤΑ "ΘΕΤΙΚΑ" ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ, Η ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΕΤΕ...
1.Βοηθά στην αντιμετώπιση στρεσογόνων, δυσάρεστων και οδυνηρών καταστάσεων.
2.Βελτιώνει την ικανότητα συγκέντρωσης σας.
3.Σας χαλαρώνει.
4.Το βλέπετε σαν διάλειμμα στη δουλειά.
5.Σας κάνει να νοιώθετε καλύτερα σε στενάχωρες στιγμές.
6.Νοιώθετε ότι σπάει η ανία σας σε περιόδους πλήξης.
7.Δίνει "δουλειά" στα χέρια σας.
8.Σας βοηθάει να μην παχύνετε.
9.Κάνει τις ευχάριστες στιγμές ακόμα πιο απολαυστικές.
10.Σας γλιτώνει από τα συμπτώματα απεξάρτησης.
11.Σας κάνει να νιώθετε πιο άνετα στις κοινωνικές συναναστροφές.
12.Είναι "δεμένο" με τον καφέ ή το ουίσκι σας και αναπόσπαστο "επιδόρπιο" μετά από κάθε γεύμα ή μετά το σεξ.
από busy bee
από busy bee
Τώρα βέβαια άντε και κόβεις το τσιγάρο (λέμε τώρα) από τη ΔΕΗ και τα φουγάρα της ΠΩΣ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ???? - Σχετικό και πρόσφατο
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009
Και ο κατάλογος των θυμάτων της αδιαφορίας μακραίνει...

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της τροχαίας «Έρευνες για τα αίτια του δυστυχήματος διεξάγονται από το αστυνομικό τμήμα Κοζάνης.» ΜΑΛΙΣΤΑΑΑΑ!!! Εφόσον βρεθεί άλλη αιτία εκτός από την ΕΥΘΥΝΗ του άτυχου* ανθρώπου … απλά γράψτε μου! Τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας στην οικογένεια του ανθρώπου, που είχε την ατυχία(*) να ζει (όπως όλοι μας) σε έναν τόπο που σέβεται μόνο τα δικαιώματα των αποδεδειγμένα εγκληματιών εργολάβων, υπεργολάβων και μιζαδόρων των δημοσίων έργων και των πολιτικών, που με την ανοχή τους συναινούν στη συνεχιζόμενη σφαγή στους ελληνικούς δρόμους.
"Τίποτα δεν είναι ιερό,Ολα μπορούν να λεχθούν"

ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΕΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ.
του Ραουλ Βανεγκεμ από τον ΑΝΑΡΧΟΒΛΑΧΟ
Η φυσική μας τάση πρός την περιέργεια μας δίνει το δικαίωμα να γνωρίζουμε τα πάντα.Η διαρκής εκπαίδευση,προς την οποία αποβλέπουν οι περισσότεροι άνθρωποι,έχει ως καθήκον να ξαναδώσει στον εκστατικό θαυμασμό της παιδικής ηλικίας το πάθος του να μην αγνοεί τίποτα,τη φυσική του αδικρισία,την άμετρη αγάπη για την έρευνα,τάσεις που τα αρπακτικά ήθη της εμπορευματικής κοινωνίας τις στρατολόγησαν στην απαίσια κοόρτη των ιεροεξεταστικών και αστυνομικών συνηθειών.
Ας γίνει συνείδηση,ήδη από την πιο μικρή ηλικία,ότι η γνώση των όντων και των πραγμάτων δεν έχει σαν στόχο να υποτάξει,να καταδυναστεύσει,να αναδείξει λογοκριτές αλλά να ανταποκρίνεται σε ό,τι ακριβώς ζητάει αυτή η δημιουργική ικανότητα που είναι ίδιον του ανθρώπου και να διακρίνει ό,τι μπορεί να μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα.
Είναι ποταπό οι πολίτες να αντιμετωπίζονται σαν μαθητούδια που προορισμός τους είναι να καταπίνουν παθητικά νεκρές γνώσεις,αντί να τρέφονται με τη γνώση που την κατευθύνει η έγνοια για μια καλύτερη ζωή.
Η ελευθερία της έκφρασης επιβάλλει σήμερα τη δημιουργία συνθηκών,που θα επιτρέπουν την απεριόριστη χρήση της.
Τίποτα δεν είναι ιερό.Καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει και να πρεσβεύει προσωπικά την όποια γνώμη,την όποια ιδεολογία,την όποια θρησκεία επιθυμεί.
Καμία ιδέα δεν είναι απαράδεκτη,ακόμα και η πιο παρατραβηγμένη,ακόμα και η πιο ειδεχθείς.
Καμία ιδέα,κανένας λόγος,καμία πίστη δεν πρέπει να μένουν αλώβητες από την κριτική,το χλευασμό,το χιούμορ,την παρωδία,τη γελιοποίηση,την πλαστογράφηση.<<Θα το επαναλάβω σε κάθε τόνο>> έγραφε ο Ζόρζ Μπατάιγ,<<ο κόσμος είναι κατοικήσιμος μόνο υπό τον όρο οτι τίποτα μέσα του δεν θα είναι σεβαστό>>.Και ο Σκυτεναίρ έγραφε:<<Υπάρχουν κάποια πράγματα με τα οποία δεν αστειεύεσαι.Δεν αστειεύεσαι αρκετά!>>.
Ό,τι ιεροποιεί σκοτώνει.Η απέχθεια γεννιέται από την λατρεία.Όταν ιεροποιούνται,το παιδί γίνεται τύραννος,η γυναίκα αντικείμενο,η ζωή μια οντότητα αφηρημένη χωρίς σάρκα και οστά.
Όποιος αναδεικνύεται σε μεσσία,προφήτη,πάπα,ιμάμη,παπά,ραβίνο πάστορα και κάθε λογής πνευματικό καθοδηγητή,έχει το δικαίωμα να καταδικάζει ως βλασφημία,να στηλιτεύει ως αποστασία,να αναθεματίζει από την στιγμή που χλευάζεται το δόγμα του,η πεποίθηση του,η πίστη του,αλλά ας μην διανοηθεί να επιβάλει με δικαστικά μέσα απαγόρευση των γνωμών τις οποίες σιχαίνεται και κι ας μην θελήσει να ανακόψει την διάδοση τους απειλώντας τον εκφραστή τους με μεθόδους Ιεράς Εξέτασης,σαρίας ή μαφίας,που η ανθρώπινη ευαισθησία αππορίπτει δια παντός.
Η βλασφημία είναι το κατάλοιπο ενός θρησκευτικού ολοκληρωτισμού ασυμβίβαστου με την ανθρώπινη πρόοδο.Δεν έχει πλέον κανέναν νόημα μέσα σε μια κοινωνία λα’ι’κών,όπως δεν θα είχε κανένα νόημα σήμερα το άγγιγμα των χοιράδων από κάποιον απόγονο των βασιλέων της Γαλλίας.
Η θρησκεία είναι υπόθεση προσωπικής συναλλαγής ανάμεσα σε αυτόν που την ασπάζεται και το υπερφυσικό όν που ο ίδιοςδιάλεξε να καθορίζει την μοίρα.Είναι απαράδεκτο να επιβάλλεται ενός εκκλησιαστικού ή κρατικού θεσμού,ενώπιον του οποίου κάποιος θα έπρεπε να υποκλίνεται.Η ελευθερία να πιστεύει κανείς και να τελεί τελετές δεν μπορεί να συγχέεται με την αυθαίρετη εξουσία να τις συνιστά σε όσους δεν τη συμμερίζονται.
Αν υποχρεώνεις το παιδί να υποταχθεί σε ένα δόγμα χωρίς να το διαφωτίσεις προηγουμένως με τη συγκριτική μελέτη της εβρα’ι’κής,της χριστιανικής, της ισλαμικής, της βουσιδτικής,της ινδουιστικής, της κέλτικης, της αρχαιοελληνικής ή της αζτέκικης μυθολογίας, είναι σαν να το διαφθείρεις.
Η ελευθερία να γνωρίζει κανείς τα πάντα συνδέεται αναπόφευκτα με την πρωτοκαθεδρία που αποδίδεται στο ζων,και σε αυτό συνίσταται η τέχνη να συνδιάζει κανείς ένα μυαλό γεμάτο γνώσεις με ένα σωστά δομημένο εγκέφαλο.
Το να ανέχεσαι όλες τις ιδέες δε σημαίνει οτι τις προσυπογράφεις.Το να λές τα πάντα δεν σημαίνει οτι δέχεσαι τα πάντα.Το να επιτρέπεις την ελεύθερη έκφραση των αντιδημοκρατικών,ξενόφοβων,ρατσιστικών,αναθεωρητικών, αιμοσταγών απόψεων,δεν σημαίνει ούτε οτι συμπορεύεσαι με τους θιασώτες τους, ούτε οτι συνδιαλέγεσαι μαζί τους,ούτε οτι τους αποδίδεις,μέσω της πολεμικής,την αναγνώριση που προσδοκούν.Η καταπολέμηση τέτοιων ιδεών ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας ευαίσθητης συνείδησης,που ενδιαφέρεται να τις ξεριζώσει όπου και να φυτρώνουν.
Ωστόσο,η οξεία κριτική ή η άρνηση,που υποδυλώνει η σιωπή,όσο δικαιολογημένες και αν είναι,δυστυχώς πολύ συχνά απλώς αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση μια πνευματική στάση που γεννήθηκ ακριβώς από την περιφρόνηση της ζωής.Ο μόνος τρόπος να προσεγγίσει κανείς τους υπέρμαχους της βαρβαρότητας,είτε αυτοί είναι δραστήριοι οπαδοί του κόμματος του θανάτου,είτε αναμασητές προκαταλήψεων,γαντζωμένοι σε οτι από αιώνες απεχθάνεται ο άνθρωπος,είναι να αγγίξει οτι ζωντανό επιζεί ακόμα μέσα τους,κάτω από το καβούκι τους είτε από την ακαμψία της νευρωτικής τους συμπεριφοράς.
Τα πάντα στηρίζονται στην εκμάθηση του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος,κι όχι σε ένα ηθικό καθήκον.Δεν είναι οι λέξεις που φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν το ασκί του λα’ι’κισμού,αλλά η έλλειψη ή η παρουσία μιας πολιτικής για την βελτίωση της καθημερινής ζωής.Όταν κατέρχεται κανείς στο πεδίο των κοινοτοπιών προκειμένου να διαπεράσει με το σπαθί του το λόγο της βαρβαρότητας,χωρίς να δίνει το προβάδισμα στο ζωντανό στοιχείο, καταλήγει πάντα να του προσδίδει τη σκοτεινή γοητεία που ασκούν στις καλές προθέσεις οι πλάκες με τις οποίες είναι στρωμένος ο δρόμος για την κόλαση.
Όσο λιγότερα όρια θέτει στον εαυτό της η ελευθερία μας του λόγου και της σκέψης,τόσο περισσότερο η νοοτροπία θα δίνει το προβάδισμα στη λαχτάρα να ζούμε καλύτερα και με το άνοιγμα στην γενναιοδωρία,την αλληλεγγύη, τις σχέσεις τρυφερότητας, θα εξαλειφθεί σιγά σιγά η προδιάθεση μας να καταστρέφουμε, να κυριαρχούμε,να καταπιέζουμε, να εκμεταλλευόμαστε.
Πλήθος γνωμών,που χθές ήταν αποδεκτές και πιθανόν αξιόλογες, σήμερα τις καταπίνει, από τη μια γενιά στην άλλη, η αχρισία.Οι περισσότερες πολεμικές του συρμού μοιάζουν ήδη με αηδιαστικό καυγά παλιάτσων.
Η ελεύθερη έκφραση έχει την ικανότητα να δίνει στις λέξεις την ποιητική τους αξία.Δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον μηδενισμό που τον διέπει ο φετιχισμός του χρήματος και του οποίου η αρχή <<όλα επιτρέπονται αρκεί να αποφέρουν>> υπογραμμίζει τη ματαιότητα των λέξεων, τους αφαιρεί τη σπουδαιότητα τους, τους αρνείται οτιδήποτε τίθεται έξω από το σύστημα αποδοτικότητας που τις χρησιμοποιεί.Δεν είναι συνεπώς εγγενές στη λογική του χρηματοοικονομικού ολοκληρωτισμού, που εκκενώνει την ύπαρξη από την ουσία της, το οτι συμβάλλει ενεργά στην απώλεια του νοήματος;
Η ελευθερία να λές τα πάντα υπάρχει μονάχα όταν διεκδικείται ανα πάσα στιγμή.Αυτοαναιρείται όταν περιορίζεται να καταναλώνει παθητικά έτοιμες ιδέες , που καθώς πολλαπλασιάζονται χαοτικά, την πνίγουν.
Παραμένει ελευθερία μόνο όταν αποδίδει στις λέξεις τη ζωή που είναι αναπόσπαστα δεμένη με την καθημερινά βιωμένη εμπειρία, χωρίς την οποία η γλώσσα παγώνει και γίνεται ξύλινη.
Κόβοντας τους δεσμούς με το παλιό σύστημα εκμετάλευσης που μας καταδυνάστευε μέχρι τώρα, αποδίδουμε στην γλώσσα την ποιητική της διάσταση, την αρχική της δύναμη να επηρεάζει την κατάσταση και την μοίρα ρων ανθρώπων.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ δεν πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία της υπεράσπισης του ανθτώπου,αφού,ως ελευθερία, ανήκει στην ελευθερία του ανθρώπου.Δεν είναι μονάχα ο αφυπνιστής της συνείδησης και ο εξάγγελος της αφύπνισής της, είναι η γλώσσα που αποδίδεται ξανά στο ζωντανό ον, η γλώσσα που φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε τον κόσμο και τον τρόπο με τον οποίο έχουμε την πρόθεση να τον ζήσουμε.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ δίνει ζωή στην γλώσσα,σε αντίθεση με την οικονομία που την καθιστά γλώσσα νεκρή,ξερή,αποτελούμενη από ανταλλάξιμα μεταξύ τους φωνήματα, αντικείμενο προς ανταλλαγή και όχι υποκειμενικό και διυποκειμενικό στοιχείο που το γεννάει η μαγεία, η σαγήνη, η ποίηση.Είναι όμωςστη φύση της γλώσσας να ριζώνει στη ζωή θεμελιώδης εμεπειρία της καθημερινής ύπαρξης, και να διαφοροποιεί τα πλάσματα και τα πράγματα, να τα απομακρύνει και να τα φέρνει πιο κοντά,αλλά,επειδή αποτελεί την κοινή τους ουσία,να μην τα χωρίζει ποτέ.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ θα πάψει να είναι το υποκατάστατο της ελευθερίας του πράττειν όταν η ζωντάνια και η ενεργητικότητα που κρύβει θα προλαμβάνουν και θα αποθαρρύνουν τις παραποιήσεις,επιφέροντας την αντιστοιχία ανάμεσα στην αδελφοσύνη των λέξεων και την αδελφοσύνη των ανθρώπων..
Ας γίνει συνείδηση,ήδη από την πιο μικρή ηλικία,ότι η γνώση των όντων και των πραγμάτων δεν έχει σαν στόχο να υποτάξει,να καταδυναστεύσει,να αναδείξει λογοκριτές αλλά να ανταποκρίνεται σε ό,τι ακριβώς ζητάει αυτή η δημιουργική ικανότητα που είναι ίδιον του ανθρώπου και να διακρίνει ό,τι μπορεί να μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα.
Είναι ποταπό οι πολίτες να αντιμετωπίζονται σαν μαθητούδια που προορισμός τους είναι να καταπίνουν παθητικά νεκρές γνώσεις,αντί να τρέφονται με τη γνώση που την κατευθύνει η έγνοια για μια καλύτερη ζωή.
Η ελευθερία της έκφρασης επιβάλλει σήμερα τη δημιουργία συνθηκών,που θα επιτρέπουν την απεριόριστη χρήση της.
Τίποτα δεν είναι ιερό.Καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει και να πρεσβεύει προσωπικά την όποια γνώμη,την όποια ιδεολογία,την όποια θρησκεία επιθυμεί.
Καμία ιδέα δεν είναι απαράδεκτη,ακόμα και η πιο παρατραβηγμένη,ακόμα και η πιο ειδεχθείς.
Καμία ιδέα,κανένας λόγος,καμία πίστη δεν πρέπει να μένουν αλώβητες από την κριτική,το χλευασμό,το χιούμορ,την παρωδία,τη γελιοποίηση,την πλαστογράφηση.<<Θα το επαναλάβω σε κάθε τόνο>> έγραφε ο Ζόρζ Μπατάιγ,<<ο κόσμος είναι κατοικήσιμος μόνο υπό τον όρο οτι τίποτα μέσα του δεν θα είναι σεβαστό>>.Και ο Σκυτεναίρ έγραφε:<<Υπάρχουν κάποια πράγματα με τα οποία δεν αστειεύεσαι.Δεν αστειεύεσαι αρκετά!>>.
Ό,τι ιεροποιεί σκοτώνει.Η απέχθεια γεννιέται από την λατρεία.Όταν ιεροποιούνται,το παιδί γίνεται τύραννος,η γυναίκα αντικείμενο,η ζωή μια οντότητα αφηρημένη χωρίς σάρκα και οστά.
Όποιος αναδεικνύεται σε μεσσία,προφήτη,πάπα,ιμάμη,παπά,ραβίνο πάστορα και κάθε λογής πνευματικό καθοδηγητή,έχει το δικαίωμα να καταδικάζει ως βλασφημία,να στηλιτεύει ως αποστασία,να αναθεματίζει από την στιγμή που χλευάζεται το δόγμα του,η πεποίθηση του,η πίστη του,αλλά ας μην διανοηθεί να επιβάλει με δικαστικά μέσα απαγόρευση των γνωμών τις οποίες σιχαίνεται και κι ας μην θελήσει να ανακόψει την διάδοση τους απειλώντας τον εκφραστή τους με μεθόδους Ιεράς Εξέτασης,σαρίας ή μαφίας,που η ανθρώπινη ευαισθησία αππορίπτει δια παντός.
Η βλασφημία είναι το κατάλοιπο ενός θρησκευτικού ολοκληρωτισμού ασυμβίβαστου με την ανθρώπινη πρόοδο.Δεν έχει πλέον κανέναν νόημα μέσα σε μια κοινωνία λα’ι’κών,όπως δεν θα είχε κανένα νόημα σήμερα το άγγιγμα των χοιράδων από κάποιον απόγονο των βασιλέων της Γαλλίας.
Η θρησκεία είναι υπόθεση προσωπικής συναλλαγής ανάμεσα σε αυτόν που την ασπάζεται και το υπερφυσικό όν που ο ίδιοςδιάλεξε να καθορίζει την μοίρα.Είναι απαράδεκτο να επιβάλλεται ενός εκκλησιαστικού ή κρατικού θεσμού,ενώπιον του οποίου κάποιος θα έπρεπε να υποκλίνεται.Η ελευθερία να πιστεύει κανείς και να τελεί τελετές δεν μπορεί να συγχέεται με την αυθαίρετη εξουσία να τις συνιστά σε όσους δεν τη συμμερίζονται.
Αν υποχρεώνεις το παιδί να υποταχθεί σε ένα δόγμα χωρίς να το διαφωτίσεις προηγουμένως με τη συγκριτική μελέτη της εβρα’ι’κής,της χριστιανικής, της ισλαμικής, της βουσιδτικής,της ινδουιστικής, της κέλτικης, της αρχαιοελληνικής ή της αζτέκικης μυθολογίας, είναι σαν να το διαφθείρεις.
Η ελευθερία να γνωρίζει κανείς τα πάντα συνδέεται αναπόφευκτα με την πρωτοκαθεδρία που αποδίδεται στο ζων,και σε αυτό συνίσταται η τέχνη να συνδιάζει κανείς ένα μυαλό γεμάτο γνώσεις με ένα σωστά δομημένο εγκέφαλο.
Το να ανέχεσαι όλες τις ιδέες δε σημαίνει οτι τις προσυπογράφεις.Το να λές τα πάντα δεν σημαίνει οτι δέχεσαι τα πάντα.Το να επιτρέπεις την ελεύθερη έκφραση των αντιδημοκρατικών,ξενόφοβων,ρατσιστικών,αναθεωρητικών, αιμοσταγών απόψεων,δεν σημαίνει ούτε οτι συμπορεύεσαι με τους θιασώτες τους, ούτε οτι συνδιαλέγεσαι μαζί τους,ούτε οτι τους αποδίδεις,μέσω της πολεμικής,την αναγνώριση που προσδοκούν.Η καταπολέμηση τέτοιων ιδεών ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας ευαίσθητης συνείδησης,που ενδιαφέρεται να τις ξεριζώσει όπου και να φυτρώνουν.
Ωστόσο,η οξεία κριτική ή η άρνηση,που υποδυλώνει η σιωπή,όσο δικαιολογημένες και αν είναι,δυστυχώς πολύ συχνά απλώς αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση μια πνευματική στάση που γεννήθηκ ακριβώς από την περιφρόνηση της ζωής.Ο μόνος τρόπος να προσεγγίσει κανείς τους υπέρμαχους της βαρβαρότητας,είτε αυτοί είναι δραστήριοι οπαδοί του κόμματος του θανάτου,είτε αναμασητές προκαταλήψεων,γαντζωμένοι σε οτι από αιώνες απεχθάνεται ο άνθρωπος,είναι να αγγίξει οτι ζωντανό επιζεί ακόμα μέσα τους,κάτω από το καβούκι τους είτε από την ακαμψία της νευρωτικής τους συμπεριφοράς.
Τα πάντα στηρίζονται στην εκμάθηση του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος,κι όχι σε ένα ηθικό καθήκον.Δεν είναι οι λέξεις που φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν το ασκί του λα’ι’κισμού,αλλά η έλλειψη ή η παρουσία μιας πολιτικής για την βελτίωση της καθημερινής ζωής.Όταν κατέρχεται κανείς στο πεδίο των κοινοτοπιών προκειμένου να διαπεράσει με το σπαθί του το λόγο της βαρβαρότητας,χωρίς να δίνει το προβάδισμα στο ζωντανό στοιχείο, καταλήγει πάντα να του προσδίδει τη σκοτεινή γοητεία που ασκούν στις καλές προθέσεις οι πλάκες με τις οποίες είναι στρωμένος ο δρόμος για την κόλαση.
Όσο λιγότερα όρια θέτει στον εαυτό της η ελευθερία μας του λόγου και της σκέψης,τόσο περισσότερο η νοοτροπία θα δίνει το προβάδισμα στη λαχτάρα να ζούμε καλύτερα και με το άνοιγμα στην γενναιοδωρία,την αλληλεγγύη, τις σχέσεις τρυφερότητας, θα εξαλειφθεί σιγά σιγά η προδιάθεση μας να καταστρέφουμε, να κυριαρχούμε,να καταπιέζουμε, να εκμεταλλευόμαστε.
Πλήθος γνωμών,που χθές ήταν αποδεκτές και πιθανόν αξιόλογες, σήμερα τις καταπίνει, από τη μια γενιά στην άλλη, η αχρισία.Οι περισσότερες πολεμικές του συρμού μοιάζουν ήδη με αηδιαστικό καυγά παλιάτσων.
Η ελεύθερη έκφραση έχει την ικανότητα να δίνει στις λέξεις την ποιητική τους αξία.Δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον μηδενισμό που τον διέπει ο φετιχισμός του χρήματος και του οποίου η αρχή <<όλα επιτρέπονται αρκεί να αποφέρουν>> υπογραμμίζει τη ματαιότητα των λέξεων, τους αφαιρεί τη σπουδαιότητα τους, τους αρνείται οτιδήποτε τίθεται έξω από το σύστημα αποδοτικότητας που τις χρησιμοποιεί.Δεν είναι συνεπώς εγγενές στη λογική του χρηματοοικονομικού ολοκληρωτισμού, που εκκενώνει την ύπαρξη από την ουσία της, το οτι συμβάλλει ενεργά στην απώλεια του νοήματος;
Η ελευθερία να λές τα πάντα υπάρχει μονάχα όταν διεκδικείται ανα πάσα στιγμή.Αυτοαναιρείται όταν περιορίζεται να καταναλώνει παθητικά έτοιμες ιδέες , που καθώς πολλαπλασιάζονται χαοτικά, την πνίγουν.
Παραμένει ελευθερία μόνο όταν αποδίδει στις λέξεις τη ζωή που είναι αναπόσπαστα δεμένη με την καθημερινά βιωμένη εμπειρία, χωρίς την οποία η γλώσσα παγώνει και γίνεται ξύλινη.
Κόβοντας τους δεσμούς με το παλιό σύστημα εκμετάλευσης που μας καταδυνάστευε μέχρι τώρα, αποδίδουμε στην γλώσσα την ποιητική της διάσταση, την αρχική της δύναμη να επηρεάζει την κατάσταση και την μοίρα ρων ανθρώπων.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ δεν πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία της υπεράσπισης του ανθτώπου,αφού,ως ελευθερία, ανήκει στην ελευθερία του ανθρώπου.Δεν είναι μονάχα ο αφυπνιστής της συνείδησης και ο εξάγγελος της αφύπνισής της, είναι η γλώσσα που αποδίδεται ξανά στο ζωντανό ον, η γλώσσα που φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε τον κόσμο και τον τρόπο με τον οποίο έχουμε την πρόθεση να τον ζήσουμε.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ δίνει ζωή στην γλώσσα,σε αντίθεση με την οικονομία που την καθιστά γλώσσα νεκρή,ξερή,αποτελούμενη από ανταλλάξιμα μεταξύ τους φωνήματα, αντικείμενο προς ανταλλαγή και όχι υποκειμενικό και διυποκειμενικό στοιχείο που το γεννάει η μαγεία, η σαγήνη, η ποίηση.Είναι όμωςστη φύση της γλώσσας να ριζώνει στη ζωή θεμελιώδης εμεπειρία της καθημερινής ύπαρξης, και να διαφοροποιεί τα πλάσματα και τα πράγματα, να τα απομακρύνει και να τα φέρνει πιο κοντά,αλλά,επειδή αποτελεί την κοινή τους ουσία,να μην τα χωρίζει ποτέ.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ θα πάψει να είναι το υποκατάστατο της ελευθερίας του πράττειν όταν η ζωντάνια και η ενεργητικότητα που κρύβει θα προλαμβάνουν και θα αποθαρρύνουν τις παραποιήσεις,επιφέροντας την αντιστοιχία ανάμεσα στην αδελφοσύνη των λέξεων και την αδελφοσύνη των ανθρώπων..
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
Ακόμα ένα έγκλημα της εργοδοσίας στην Κοζάνη

Το πολικό και εργοδοτικό κατεστημένο της περιοχής μίλησε για επιχείρηση πρότυπο!
Πράγματι αυτή η επιχείρηση είναι το καπιταλιστικό πρότυπο της σύγχρονης επιχείρησης! Της σύγχρονης εργασιακής βαρβαρότητας
Μια επιχείρηση που βλέπει τους εργαζόμενους ως γρανάζια μηχανής στην παραγωγική αλυσίδα, που τους παρακολουθεί όλη την ώρα με τις παλιές και δοκιμασμένες αλλά και τις σύγχρονες ηλεκτρονικές μεθόδους έτσι ώστε ο εργαζόμενος να αισθάνεται στο σβέρκο του την ανάσα του εργοδότη καθ όλη την διάρκεια της εργασίας και όχι μόνο!
Μια επιχείρηση που εφάρμοσε από την αρχή όλες τις ελαστικές σχέσεις που μας έφεραν στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα (τετράωρα, τριήμερα, εκ περιτροπής εργασία κλπ)
Μια επιχείρηση που ο συνδικαλισμός ήταν απαγορευμένος και ως έννοια και ως λέξη ακόμα!
Μήπως όλα αυτά δεν δημιουργούν τις ιδανικότερες συνθήκες για ένα σύγχρονο, εργατικό, μαζικό, βιομηχανικό ατύχημα;
Σίγουρα έχει τη σημασία του αν η στρόφιγγα άνοιξε από ανθρώπινο χέρι η μόνη της από κάποια βλάβη, αλλά οι σοβαρότερες αιτίες βρίσκονται στην εργασιακή ανασφάλεια και την υπερεκμετάλλευση που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι!
Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια της αδικοχαμένης συναδέλφισσας, ευχόμαστε καλή και γρήγορη ανάρρωση στους τραυματισμένους συναδέλφους και καλούμε την εργατική τάξη της περιοχής μας να οργανωθεί, να δημιουργήσει σύγχρονα ταξικά, ανεξάρτητα συνδικάτα και να παλέψει για να αλλάξει αυτή τη σύγχρονη ανθρωποφάγα καπιταλιστική βαρβαρότητα που αφαιρει από την εργατική τάξη εκτός από τα όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον και στην κυριολεξία τη ίδια τη ζωή των εργαζομένων!
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ / Το γραφείο τύπου
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
ΣΥΝ: Χρειάζονται κίνητρα για να εγκαταλείψουν το Ι.Χ. και όχι για να αγοράσουν άλλο

Ταυτόχρονα υπενθυμίζει και "την προ μηνών -εν μέσω και δημοσιονομικής κρίσης- απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού. Τα μέτρα αυτά αποτελούν το δεύτερο 'δώρο' της κυβέρνησης στους εισαγωγείς αυτοκινήτων, αλλά και τη διεθνή αυτοκινητοβιομηχανία".
Οι ρύποι δεν μειώνονται με δηλώσεις και επικοινωνιακές φανφάρες, αλλά απαιτείται δράση, βούληση και προπαντός υπευθυνότητα και συνέπεια, σχολίασε ο Σπ. Κουβέλης από το ΠΑΣΟΚ, ενώ ο σύνδεσμος εισαγωγέων αντιπροσώπων αυτοκινήτων πανηγυρίζει κάνοντας λόγο για "απόλυτα ορθά και αναγκαία μέτρα".
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009
Το 23ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αιωροπτερισμού στην Καστανιά Σερβίων

Το 23ο πανελλήνιο πρωτάθλημα αιωροπτερισμού διεξάγεται και φέτος στην Καστανιά Σερβίων. Μια διοργάνωση που κάθε χρόνο προσφέρει -τόσο στους διαγωνιζόμενους, όσο και στους επισκέπτες- αξέχαστες στιγμές. Για περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες από τις προηγούμενες διοργανώσεις, αιτήσεις συμμετοχής, κ.ά., κάντε κλικ εδώ.
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009
Κατάληψη επ’ αόριστον του διοικητηρίου του Ορυχείου Νοτίου Πεδίου

Τέλος στις αδικίες χρόνων, στους εργαζόμενους της βάρδιας του Νοτίου Πεδίου έβαλαν οι αγώνες των εργαζομένων και του συνδικάτου!
Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι ο ενωτικός και ανιδιοτελής αγώνας των εργαζομένων σε συνεργασία με Ανεξάρτητα, Ταξικά Συνδικάτα φέρνει άμεσα αποτελέσματα.
Συγκεκριμένα, το συνδικάτο μας με τους εργαζόμενους της βάρδιας προχώρησαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις την Πέμπτη 9/7/2009 με δίωρες επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας και κατάληψη επ’ αόριστον του διοικητηρίου του Ορυχείου Νοτίου Πεδίου γιατί μετά από πολλούς μήνες διαλόγου και συζητήσεων με την Ιεραρχία δεν έγινε κατορθωτό να συμφωνήσουμε σε κάποια ζητήματα που το συνδικάτο μας τα θεωρεί ζητήματα αρχών και αφορούν τη Υγεία, την ασφάλεια και με αίτημα αιχμής την Ισότιμη μεταχείριση των εργαζομένων στις βάρδιες του Ορυχείου απαιτώντας:
Εναλλαγή των εργαζομένων (κύκλος) στον πάγιο εξοπλισμό της βάρδιας ανά διετία από λιγνιτικά σε άγονα και σε αποθέτες όχι μόνο γιατί υπάρχει πρόβλημα με την υγεία των εργαζομένων αλλά και γιατί δημιουργούνται σοβαρά ζητήματα άνισης και επιλεκτικής μεταχείρισης μεταξύ των εργαζομένων!
Η διεύθυνση του ΛΚΔΜ και του Ορυχείου Νοτίου Πεδίου, αφού κατάλαβαν ότι οι εργαζόμενοι και το συνδικάτο μας δεν πρόκειται να σταματήσουν γιατί το δίκιο είναι με το μέρος τους κλιμάκωσαν τον αγώνα εξαγγέλλοντας δεύτερη επαναλαμβανομένη στάση εργασίας με συνεχιζόμενη και την κατάληψη του διοικητηρίου από εργαζόμενους της βάρδιας και συνδικαλιστές της «Εργατικές Αλληλεγγύης», υποσχέθηκαν ότι θα λύσουν το αίτημα αιχμής (κύκλο στα μηχανήματα) και μέχρι 15 Σεπτεμβρίου θα έχουν έτοιμη την καινούργια κατάσταση με τις αλλαγές στα πληρώματα των εκσκαφέων και των αποθετών.
Για τα αλλά αιτήματα που τέθηκαν στο πλαίσιο του συνδικάτου και είναι: Επάνδρωση του πάγιου εξοπλισμού, τουλάχιστον όπως προβλέπουν οι μεταλλευτικοί κανονισμοί. Αγορά καινούργιων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού. Αυστηρή τήρηση της καθηκοντολογίας. Κατασκευή κλειστού τύπου ταινιόδρομου μεταφοράς της τέφρας από τον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου. Πιστή τήρηση της νομοθεσίας στην πληρωμή των υπερωριών και την χορήγηση των αδειών στη βάρδια. Η διεύθυνση μας είπε ότι συμφωνεί και θα προωθήσει τα αιτήματα στην ιεραρχία της ΔΕΗ.
Το συνδικάτο μας συγχαίρει τους εργαζόμενους της Α΄ ομάδας για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις και θέλει να ζητήσει συγγνώμη για την ταλαιπωρία από τους εργαζόμενους της Δ΄ ομάδας του Νοτίου πεδίου. Δηλώνουμε ότι οι εργαζόμενοι θα μας έχουν πάντα δίπλα τους στους αγώνες για καλύτερο βιοτικό επίπεδο και καλύτερες συνθήκες εργασίας γι αυτό να πλαισιώσουν τις γραμμές της «Εργατικής Αλληλεγγύης», του δικού τους Συνδικάτου!
Το Γραφείο τύπου
Για τα αλλά αιτήματα που τέθηκαν στο πλαίσιο του συνδικάτου και είναι: Επάνδρωση του πάγιου εξοπλισμού, τουλάχιστον όπως προβλέπουν οι μεταλλευτικοί κανονισμοί. Αγορά καινούργιων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού. Αυστηρή τήρηση της καθηκοντολογίας. Κατασκευή κλειστού τύπου ταινιόδρομου μεταφοράς της τέφρας από τον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου. Πιστή τήρηση της νομοθεσίας στην πληρωμή των υπερωριών και την χορήγηση των αδειών στη βάρδια. Η διεύθυνση μας είπε ότι συμφωνεί και θα προωθήσει τα αιτήματα στην ιεραρχία της ΔΕΗ.
Το συνδικάτο μας συγχαίρει τους εργαζόμενους της Α΄ ομάδας για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις και θέλει να ζητήσει συγγνώμη για την ταλαιπωρία από τους εργαζόμενους της Δ΄ ομάδας του Νοτίου πεδίου. Δηλώνουμε ότι οι εργαζόμενοι θα μας έχουν πάντα δίπλα τους στους αγώνες για καλύτερο βιοτικό επίπεδο και καλύτερες συνθήκες εργασίας γι αυτό να πλαισιώσουν τις γραμμές της «Εργατικής Αλληλεγγύης», του δικού τους Συνδικάτου!
Το Γραφείο τύπου
Νʼ αποφυλακιστεί τώρα η Χριστίνα Κυριμοπούλου

Υπογράφουμε ζητώντας την άμεση αποφυλάκισης της κρατούμενης Χριστίνας Κυριμοπούλου
ΕΠΕΙΓΟΝ Πρέπει άμεσα να μαζευτούν όσο πιο πολλές υπογραφές γίνεται. Η Χριστίνα δεν θα αντέξει άλλο στο κελί
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009
Το χρονοντούλαπο της ιστορίας

Τώρα θα μου πείτε για ποιες εξελίξεις (εξέλιξη=ξετύλιγμα, ανάπτυξη) σας μιλώ αφού πρόκειται για μια συνεχόμενη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μας, μια αυξανόμενη ιδεολογική και κοινωνική εσωστρέφεια. Με πρόσχημα την «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ», οι κυβερνώντες του κόσμου μας, δημιούργησαν και καλλιέργησαν έντεχνα και δόλια ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας, το οποίο οδήγησε νομοτελειακά στο συντηρητισμό. Το καμπανάκι (καμπανάρα ήταν) ήχησε με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε όλη την Ευρώπη, που έφερε τα συντηρητικά κόμματα ενισχυμένα στο ευρωκοινοβούλιο, και την αριστερά να μετρά τις πληγές της, για να δει τι τη χτύπησε
Και βέβαια η κατάσταση στις τοπικές κοινωνίες δεν διαφέρει και δεν υπολείπεται καθόλου από τις διαμορφούμενες εξελίξεις. Ένας προσεκτικός παρατηρητής μπορεί εύκολα να εντοπίσει τις αλλαγές αυτές. Αλλαγές προς το χειρότερο με επιστροφές στο «ξεπερασμένο» παρελθόν. Τελικά το «χρονοντούλαπο της ιστορίας» άνοιξε και δεν ξέρω τι άλλο θα βγει από μέσα.
Καθήκον λοιπόν όλων των ανθρώπων, που μπορούν να δουν καθαρά και να αισθανθούν την απειλή είναι να αντιδράσουν. Να αντιδράσουν σθεναρά, γιατί κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι οι εποχές του ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ έχουν περάσει… ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ.
«To της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι» (Ισοκράτης)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)