Face lift ή «...για την κακομοίρα τη μάνα μου»

Κάτι γίνεται τις τελευταίες μέρες .... κάποια προσπάθεια «ανύψωσης» του πεσμένου προφίλ του Δημάρχου Σερβίων ... μια προσπάθεια αντιστροφής του αρνητικού κλίματος που εισπράττει ο κόσμος της περιοχής, αφού ξεκινώντας το δεύτερο μισό της δεύτερης τετραετίας της, η νυν δημοτική αρχή, όχι μόνο δεν έλυσε τα προβλήματα,, αλλά τα επιδείνωσε. Και αυτή η προσπάθεια βρίσκει –δυστυχώς- έδαφος και συμπαραστάτη, κατ’ αρχήν τον ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ της Κοζάνης, με το δαφνοσκεπές παραπολιτικό προχθεσινό σχόλιο, με την υπογραφή ΠΑΝ., και την αποψινή συνέντευξη στο TOP CHANNEL και τον ΠΑΝ. Πλιάτσιο. Για το παραπολιτικό σχόλιο τι να πεις; Σκέτο σιρόπι. Όσο για τη συνέντευξη; Αν εξαιρέσουμε τις πολλές ερωτήσεις, που απλά δεν βγήκαν στον αέρα, φαντάζομαι λόγω έλλειψης χρόνου, οι απαντήσεις –για κάποιον που γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις στο Δήμο Σερβίων- του «έφτιαχναν» το βράδυ, και για όσους απεχθανόταν τα χθεσινοβραδυνά αιμοσταγή φιλμ, που έπαιζαν τα άλλα κανάλια, ήταν μία όαση ... κωμωδίας! Θα σταθώ σε δύο σημεία, γιατί είναι βέβαια αδύνατο να σχολιάσω όλη τη συνέντευξη (λόγω και της προχωρημένης ώρας), αλλά και γιατί απλά απαξιώ να ασχοληθώ –ταυτόχρονα- με τόσες μα τόσες .... που ειπώθηκαν. Μου έκανε πράγματι εντύπωση, η συνεχή αναφορά του Δημάρχου στην «ποιότητα της αντιπολίτευσης»! στο Δήμο. Το έλεγε και το ξανάλεγε λες και ήθελε να τονίσει τη δική του ...ποιότητα!!! Εδώ κολλάει αυτό που λέει ο λαός μας: «Σηκώθηκαν τα πόδια να βαρέσουν το κεφάλι». Επίσης ο (ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ) Δήμαρχός, απαντώντας στις καταγγελίες της αντιπολίτευσης, για τη μη κατάθεση των εισπράξεων του πανηγυριού και των εσόδων των σφαγείων (και όχι μόνο ενός χρόνου), μας είπε, τελείως απροκάλυπτα, ότι δεν τα παρέδωσε, γιατί απλά έπρεπε να πληρώσει τους εργάτες του Δήμου, τους οποίους «εξυπηρετούσε» με ...προσωπικές του επιταγές!!! Ξαφνικά μου ήρθαν στο νου τα μπακάλικα προηγούμενων δεκαετιών με τα δεφτεράκια του βερεσέ και μια βαθιά ευγνωμοσύνη με κατέκλισε για την –οικονομική- αυτοθυσία του ανθρώπου, που θεωρούσε υποχρέωσή του να μην αφήσει απλήρωτους τους εργάτες ΤΟΥ. Το ότι δεν με πήραν τα δάκρυα, οφείλεται απλά, στο ότι θυμήθηκα και το δημοφιλές διαφημιστικό σποτάκι «Όχι για μένα ... για την κακομοίρα τη μάνα μου». Μετά από όλα αυτά, θα ήθελα να καταθέσω, μια πραγματικά ειλικρινή πρόταση, προς τους εμπνευστές αυτού του face lift που ζήσαμε: Κύριοι (έλεος) αρκεσθείτε στα κολακευτικά παραπολιτικά σχόλια του τοπικού τύπου και αφήστε τις συνεντεύξεις, γιατί μάλλον η «ποιότητα» του εργοδότη σας ΔΕΝ «γράφει» στην οθόνη.-