Ήρθε, είδε, είπε και απήλθε ο πρωθυπουργός από το Νομό Κοζάνης το προηγούμενο σαββατοκύριακο.Αιφνιδιαστική επίσκεψη, αλλά από ότι λέγεται, θα αποτελέσει την απαρχή της «επαφής με το λαό» του πρωθυπουργού, που βλέπει τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματός του να μην έχουν σταματημό στον κατήφορό τους. Προσπαθεί δηλαδή να εκμεταλλευτεί το ισχυρό χαρτί της παράταξής του, που είναι αυτός ο ίδιος. Θεμιτό.
Αυτό που μου έκανε αλγεινή εντύπωση είναι η ...συμμετοχή του κόσμου και των «παραγόντων» του νομού μας σε αυτό το επικοινωνιακό παιχνιδάκι του πρωθυπουργού.
Χωρίς να εξαγγείλει κάτι ουσιαστικό για τους αγρότες που επισκέφθηκε, ούτε να προτείνει κάτι στις διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, με τις οποίες ήρθε σε επαφή, είδαμε όλοι μια πρωτοφανή προβολή, τόσο από τα τοπικά μέσα –λογικό- αλλά και από τα κεντρικά ΜΜΕ.
Νομάρχες, Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι, Σύμβουλοι, Κομματάρχες στριμωχνόντουσαν για μια χειραψία, για μια φωτογραφία με τον πρωθυπουργό και δεν μιλώ μόνο για τους νεοδημοκράτες ...
Και άντε, αυτοί είναι μαθημένοι με την αναζήτηση, της έστω και περιστασιακής προβολής, και είναι γνώστες των κανόνων της δημοσιότητας. Οι άλλοι όμως, ο απλός κόσμος, που αναζητούσε τη χειραψία και κράδαινε τις σημαιούλες και ζητωκραύγαζε, δεν μπορώ να καταλάβω από ποια κίνητρα και συναισθήματα εμφορούνταν.
Γιατί ήθελαν τόσο πολύ να χαιρετηθούν με τον πρωθυπουργό και να του δηλώσουν την υποστήριξή τους;
Μήπως απλά ήταν οι προνομιούχοι όλοι αυτοί; Αυτοί που δεν έχουν ανάγκη και δεν τους ενδιαφέρει η οικονομική κρίση, η ακρίβεια, η ανεργία; Μήπως πάλι νοιώθουν αλληλέγγυοι και στηρίζουν τον πρωθυπουργό, γιατί έχουν κι αυτοί τη «βασιλική» καταγωγή του; Είναι ανήψια κάποιου πρώην πρωθυπουργού ή προέδρου της Δημοκρατίας; Μήπως σπούδασαν στο ίδιο ιδιωτικό πανεπιστήμιο των Η.Π.Α.; Μήπως επιστρέφοντας από τις σπουδές τους, βρήκαν μια βουλευτική έδρα να τους περιμένει; Μήπως μετά από λίγα χρόνια ευημερούσας και ξεκούραστης αναμονής στα βουλευτικά έδρανα, τους πρότεινε κάποιος να γίνουν αρχηγοί του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και βοηθούμενοι από την εξουσιομανία και αλαζονεία του ΠΑΣΟΚ, να βρεθούν να στρογγυλοκάθονται στα πολυτελή γραφεία της Ρηγίλλης και του Μαξίμου;
Εάν είναι έτσι θα πρέπει να προσέχουν, γιατί μετά από δύο τρία χρόνια ησυχίας, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μετά από τις παραινέσεις των επικοινωνιακών τους συμβούλων και από την πίεση των δημοσκοπικών ποσοστών, θα αναγκαστούν να τρέχουν ανά την Ελλάδα σε διάφορους «περίεργους» τόπους, να μιλούν σε διάφορα ακροατήρια, με προσοχή μήπως εξαγγείλουν κατά λάθος κάτι ουσιαστικό, και να δέχονται τα φιλιά και τις χειραψίες διαφόρων τύπων, που νομίζουν ότι εξαρτώνται από αυτούς, που πιστεύουν σε αυτούς ή τέλος νομίζουν ότι και αυτοί είναι εν δυνάμει πρωθυπουργοί (για όλες τις παραπάνω συμπτώσεις).
Τραβηγμένο; Ναι
Εξωπραγματικό; Ναι
Αλλά τι άλλο να πεις, και πώς να τα δικαιολογήσεις όλα αυτά, όταν οι δύο μισθοί μιας οικογένειας στην επαρχία δεν φτάνουν για τις βασικές ανάγκες, όταν οι συνταξιούχοι πραγματικά λιμοκτονούν και περιμένουν να ζήσουν από τα υπολείμματα των λαϊκών αγορών, όταν οι νέοι έφτασαν στο σημείο να αναρωτιούνται, γιατί θα πρέπει να σπουδάσουν για να αμείβονται με 400 και 500 ευρώ, εάν τα βρουν κι΄αυτά.
Και σε αντιπαραβολή να βλέπεις την ολιγαρχία της εξουσίας να βυθίζεται στον πλούτο, επιδεικτικά και χωρίς καμία φειδώ και ντροπή, όταν τα παρασιτικά σκουλήκια, οι παρατρεχάμενοι των εξουσιαστών, εκβιάζουν, παρανομούν, εκμεταλλεύονται, σε ένα κράτος που δεν αντιδρά, σε ένα κράτος που θεωρεί δεδομένο ότι κάθε σκάνδαλο, αφού περάσει από εισαγγελείς, εξεταστικές, παραεξεταστικές, και μερικές ημέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα θα καταλήξει με σιγουριά στο αρχείο.
Κατεβάστε λοιπόν φίλοι μου τις σημαίες και τα λάβαρα και μη χειροκροτάτε, απλά φωνάξτε, διεκδικήστε αυτά που σας χρωστούν, αυτά που χρωστάν σε όλους μας. Διεκδικήστε τη ζωή σας ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου