ή λυπηθείτε το βλαμμένο, "ου γαρ οίδασι τι ποιούσι"
του Κώστα Χατζίδη από το pheme.gr
Πονεμένοι μου δημ-όσιοι υπάλληλοι, σήμερα θα μιλήσουμε για τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Η αλήθεια είναι ότι άργησα να επικοινωνήσω μαζί σας γιατί ήθελα να σκεφτώ καλύτερα ορισμένα θέματα που σας αφορούν. Επηρεάζομαι βλέπετε κι εγώ από την κοινή γνώμη, από τις απόψεις που ακούγονται στον περίγυρο μου για το θεσμό της μονιμότητας στο δημόσιο, από τις περίφημες δηλώσεις του φίλου μου Ανδρέα Λοβέρδου.
Η επιφυλακτικότητα που με διακατέχει πηγάζει και από ένα αρνητικό συμβάν, το οποίο συνέβη χθες στο σπίτι μου και με προβλημάτισε αρκετά. Να.. είχα τη φαεινή ιδέα να καλέσω στο σπίτι ορισμένους φίλους και συγγενείς, με τους οποίους είχαμε καιρό να βρεθούμε λόγω του καλοκαιριού.
Μη φανταστείτε τίποτα ιδιαίτερο.. Λίγα μεζεδάκια, ξηρούς καρπούς και μπύρες, έτσι για να μας πάει καλά ο χειμώνας. Τι τό 'θελα.. Αφού ήξερα ότι αργά η γρήγορα η συζήτηση θα παρεκτραπεί και ότι θα χωριστούμε πάλι σε δυο στρατόπεδα: Των Δημοσίων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Όπως το χειμώνα που πιαστήκαμε ουκ ολίγες φορές στα χέρια αδέλφια μ' αδέλφια, φίλοι με φίλους, αδέλφια με φίλους και ούτω καθεξής. Ξέρεις τι θα πει να υποδέχεσαι αγαπημένα σου πρόσωπα για λίγες στιγμές χαλάρωσης και να τα βλέπεις στο τέλος να φεύγουν παρεξηγημένα και πλακωμένα στο ξύλο; Να έρχονται μουσαφίρηδες με σπιτικά γλυκά, αγκαλιές και φιλιά, και να φεύγουν με μούντζες και γαμοσταυρίδια; Αυτή η δόλια η εξώπορτα του σπιτιού μου ξέρει τι τράβηξε τον περασμένο χειμώνα. Οι μεντεσέδες αναστέναξαν.
Αυτό που φοβόμουν μου συνέβη και χθες.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν κάποιος από τους καλεσμένους ζήτησε το λόγο από συνδαιτυμόνα που βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Είχε βρεθεί δίπλα σε ιδιωτικό υπάλληλο! Έ, μόλις είπε τι δουλειά κάνει, έγινε χαμός..
Ήταν δημόσιος υπάλληλος. Ένας από «το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος», όπως είπε προ ημερών ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος στη Βουλή.
Ξέρω ότι σας πλήγωσαν τα λόγια του, αλλά ελάτε λίγο και στη δική του θέση. Ο άνθρωπος ζει ένα δράμα, αναγκασμένος από τον Παπανδρέου να συμβιώνει με τον μεγάλο ασθενή, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αναλογιστείτε λίγο τι τραβάει. Θέλησε να εξορθολογήσει το σύστημα, και όταν είχε την ευφάνταστη ιδέα να βγάλει σε πλειστηριασμό χιλιάδες κλίνες, έπεσαν τα συμφέροντα να τον φάνε.
Σκεφτείτε λίγο το δράμα που ζει. Οι αποθήκες των νοσοκομείων δεν έχουν γάζες, και στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των διοικητών των Νοσοκομείων, αυτός είναι αναγκασμένος από την Τρόικα να απαντά με απολύσεις. Διαβάστε πιο προσεκτικά το μνημόνιο να δείτε ότι έχω δίκιο σ' αυτό που λέω. Δεν αναφέρει ότι πρέπει να αξιολογηθεί το προσωπικό στις δημόσιες υπηρεσίες; Ε, αυτό έκανε και ο Ανδρέας..
Μεταξύ όμως σας λέω.. το κάνει μετά πόνου ψυχής. Άνθρωπος είναι κι αυτός και πονάει. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχει και τον Παπανδρέου κάθε τρεις και λίγο να τον καλεί στο Καστρί και να τον χέζει πατόκορφα για τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην προώθηση των θεσμικών αλλαγών.
Δεν είναι όμως αυτό που ενοχλεί περισσότερο τον Ανδρέα Λοβέρδο. Είναι συνηθισμένος στα καψώνια Παπανδρέου, στα κρύα και στα θερμά λουτρά που συνεχώς τον υποβάλει. Περισσότερο τον ενοχλεί η παρουσία του Μόσιαλου στις συναντήσεις με τον Παπανδρέου. Δεν δέχεται τέτοια ξεφτίλα ο Ανδρέας. Θίγεται ο εγωισμός του. Καθηγητής πανεπιστημίου δεν μπορεί να επιτηρείται.
Γνωρίζοντας τον ευαίσθητο ψυχισμό του υπουργού της Υγείας, θα ήθελα πονεμένοι δημ-όσιοι υπάλληλοι να μου επιτρέψετε να πω δυο λόγια παραπάνω για τον άνθρωπο Ανδρέα Λοβέρδο. Πιστεύω ότι μ’ όσα σας πω θα κατανοήσετε καλύτερα τα πραγματικά αίτια της έκρηξης του σε βάρος των δημ-οσίων υπαλλήλων.
Μεταξύ μας, ο Ανδρέας θέλησε να αποκαταστήσει την τρωθείσα εικόνα του στα μάτια του Γιώργου Παπανδρέου. Σκέφτηκε λοιπόν να κάνει το λαγό στην υπόθεση των επικείμενων απολύσεων στο δημόσιο τομέα, αναλαμβάνοντας να ανοίξει αυτός τη συζήτηση για τον πλεονάζον προσωπικό και την υπαγωγή εργαζομένων στο καθεστώς εφεδρείας.
Την απόφαση την είχε λάβει ένα μεσημέρι που έτυχε να βρίσκομαι στο υπουργικό του γραφείο. «Κάτι πρέπει να κάνω, κάτι πρέπει να κάνω», μου είπε τρώγοντας τα νύχια του και καταπίνοντας τα ηρεμιστικά σαν καραμέλες. «Πρέπει να βγω να πω κάτι που θα αρέσει στο Γιώργο, μήπως και μου τηλεφωνήσει..Το ξέρεις ότι εδώ και μήνες δεν μου βγαίνει στο τηλέφωνο Κώστα;», μου είπε και κόντεψε να βάλει τα κλάματα.
Τον λυπήθηκα τον φουκαρά. Ξέρεις τι θα πει από το αμπέχονο της ΚΝΕ να μεταμορφωθείς σε μοντελάκι Dolce e Gabbana; Από αποσυνάγωγος του συστήματος, να καταφέρεις να ενταχθείς στο πριβέ κλαμπ των εκσυγχρονιστών του Σημίτη, κερδίζοντας μάλιστα και μια θέση μέλους διδακτικού προσωπικού σε ελληνικό πανεπιστήμιο;
Κατάφερε πολλά ο Ανδρέας και θα έπρεπε να τον σέβεται περισσότερο ο Παπανδρέου. Ας εκτιμήσει επιτέλους ότι πούλησε την ψυχή του στον διάολο! Ας δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό!.. Πριν τελειώσω τη σκέψη μου τον είδα να παίρνει την υπουργική Μερσεντές και να κατευθύνεται στη Βουλή. Έτσι βρέθηκε ο Ανδρέας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων να φτύνει τα μούτρα του και να ενοχοποιεί το 10% ενός λαού. Εντάξει δε λέω.. Είπε χοντρές κουβέντες, αλλά φοβάμαι ότι δεν ήταν κύριος του εαυτού του. Απ’ το μυαλό μου δεν λέει να φύγει η εικόνα με το μπουκαλάκι που άδειασε στη χούφτα του. Πιστεύω ότι ήταν ντοπαρισμένος. Κι απ’ όσο ξέρω στην είσοδο της Βουλής δεν γίνεται αλκοτέστ ούτε έλεγχος ανεύρεσης χημικών ουσιών.
Μην ξεχνάτε άλλωστε αυτά που σας είπα για την ιδιόρρυθμη σχέση Λοβέρδου-Παπανδρέου. Είναι προφανές ότι ο μεγάλος τον ζηλεύει. Γιατί πως να το κάνουμε.. Είναι πιο ωραίος γκόμενος ο Ανδρέας, χωρίς να κάνει πιλάτες, ποδήλατο, κανό και τζόκινγκ. Τον ζηλεύει επίσης γιατί είναι αυτοδημιούργητος ενώ αυτός όχι.
Γι’ αυτό σας λέω.. Ήρεμα. Δεν κορόιδεψε εσάς ο Ανδρέας Λοβέρδος, τον Παπανδρέου κορόιδεψε. Τι άλλο πρέπει να σας πω για να πεισθείτε ότι έχω δίκιο. Ξεχνάτε ότι και ο Λοβέρδος είναι δημόσιος υπάλληλος; Πως μπορεί να φτύνει εσάς.. Είναι σαν να φτύνει τον εαυτό του.
Εκτός αυτού ουκ ολίγες φορές έβαλε πλάτη για σας ο Ανδρέας. Σας υπερασπίστηκε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Θέλετε να σας θυμίσω αποσπάσματα δηλώσεων του υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων; Θυμάστε το καλοκαίρι του 2004 που ο Πάκης με τα κόλπα του οδήγησε σε πρόωρη συνταξιοδότηση 22 χιλιάδες πράσινους δημόσιους υπάλληλους για να βολέψει τα γαλάζια παιδιά; Τι είχε πει τότε ο Ανδρέας σε συνέντευξη του στο έθνος στις 31 Ιουλίου 2004;
«Είναι παράλογο να επιλέγεται η μέθοδος της διάλυσης για να βολευτούν ορισμένοι.. Είκοσι δύο χιλιάδες άνθρωποι παύτηκαν από τις θέσεις τους με ένα νομοθετικό πραξικόπημα. Θα είναι άραγε αποτελεσματικότερο το κράτος μετά από αυτήν την κίνηση της κυβέρνησης»;
Αυτά είχε πει ο Ανδρέας. Έκανε λόγο για νομοθετικό πραξικόπημα και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου γιατί με την πρόωρη συνταξιοδότηση 22 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, το κράτος δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό! Βλέπετε τι σας λέω;
Τώρα θα μου πείτε.. "Μα αυτός σήμερα τάσσεται υπέρ της κατάργησης της μονιμότητας στο δημόσιο"! Ότι πιστεύει πως «το ισχύον Σύνταγμα αποτελεί την πρώτη γραμμή Μαζινό υπέρ της γραφειοκρατίας"! Θα μου πείτε επίσης ότι έχει στρέψει τα βέλη του πολλές φορές το τελευταίο διάστημα εναντίον των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων του δημόσιου τομέα. Εντάξει, δεν λέω.. Ακούγεται αντιφατικό, αλλά δεν είναι. Σκεφτείτε μόνο αυτό που σας είπα πριν. Δεν κοροιδεύει εσάς, τον Παπανδρέου κοροιδεύει. Θέλετε αποδείξεις γι' αυτό που λέω; Σπεύδω αμέσως..
Παραθέσω δηλώσεις του για τον σημαντικό ρόλο που επιτελεί η ΑΔΕΔΥ στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Το 2004, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε το επαίσχυντο σχέδιο νόμου για τη δημόσια διοίκηση, ποιος έβαλε πλάτη στην ΑΔΕΔΥ; Ο Ανδρέας Λοβέρδος, ασκώντας δριμύτατη κριτική στη Νέα Δημοκρατία.
Ιδού και τα ντοκουμέντα: «Ο λαός εμπιστεύτηκε τη Ν.Δ, αλλά η Ν.Δ δεν εμπιστεύεται το λαό. Στο σχέδιο νόμου για τη δημόσια διοίκηση οι φορείς που κάλεσε η Βουλή για ενημέρωση (ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι δεν συζήτησε μαζί τους», είχε επισημάνει το 2004.
Γι’ αυτό σας λέω.. Ο Ανδρέας είναι δικός μας. Δεν χρειάζεται όμως να το λέμε παραέξω. Θέλει προσοχή το θέμα. Το επιβάλουν οι κανόνες ορθής συνωμοτικότητας. Δεν είναι καιροί για ηρωισμούς. Παραμονεύουν αντικρατιστές δίπλα μας και μπορεί να μας ακούσουν..
Η επιφυλακτικότητα που με διακατέχει πηγάζει και από ένα αρνητικό συμβάν, το οποίο συνέβη χθες στο σπίτι μου και με προβλημάτισε αρκετά. Να.. είχα τη φαεινή ιδέα να καλέσω στο σπίτι ορισμένους φίλους και συγγενείς, με τους οποίους είχαμε καιρό να βρεθούμε λόγω του καλοκαιριού.
Μη φανταστείτε τίποτα ιδιαίτερο.. Λίγα μεζεδάκια, ξηρούς καρπούς και μπύρες, έτσι για να μας πάει καλά ο χειμώνας. Τι τό 'θελα.. Αφού ήξερα ότι αργά η γρήγορα η συζήτηση θα παρεκτραπεί και ότι θα χωριστούμε πάλι σε δυο στρατόπεδα: Των Δημοσίων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Όπως το χειμώνα που πιαστήκαμε ουκ ολίγες φορές στα χέρια αδέλφια μ' αδέλφια, φίλοι με φίλους, αδέλφια με φίλους και ούτω καθεξής. Ξέρεις τι θα πει να υποδέχεσαι αγαπημένα σου πρόσωπα για λίγες στιγμές χαλάρωσης και να τα βλέπεις στο τέλος να φεύγουν παρεξηγημένα και πλακωμένα στο ξύλο; Να έρχονται μουσαφίρηδες με σπιτικά γλυκά, αγκαλιές και φιλιά, και να φεύγουν με μούντζες και γαμοσταυρίδια; Αυτή η δόλια η εξώπορτα του σπιτιού μου ξέρει τι τράβηξε τον περασμένο χειμώνα. Οι μεντεσέδες αναστέναξαν.
Αυτό που φοβόμουν μου συνέβη και χθες.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν κάποιος από τους καλεσμένους ζήτησε το λόγο από συνδαιτυμόνα που βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Είχε βρεθεί δίπλα σε ιδιωτικό υπάλληλο! Έ, μόλις είπε τι δουλειά κάνει, έγινε χαμός..
Ήταν δημόσιος υπάλληλος. Ένας από «το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος», όπως είπε προ ημερών ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος στη Βουλή.
Ξέρω ότι σας πλήγωσαν τα λόγια του, αλλά ελάτε λίγο και στη δική του θέση. Ο άνθρωπος ζει ένα δράμα, αναγκασμένος από τον Παπανδρέου να συμβιώνει με τον μεγάλο ασθενή, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αναλογιστείτε λίγο τι τραβάει. Θέλησε να εξορθολογήσει το σύστημα, και όταν είχε την ευφάνταστη ιδέα να βγάλει σε πλειστηριασμό χιλιάδες κλίνες, έπεσαν τα συμφέροντα να τον φάνε.
Σκεφτείτε λίγο το δράμα που ζει. Οι αποθήκες των νοσοκομείων δεν έχουν γάζες, και στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των διοικητών των Νοσοκομείων, αυτός είναι αναγκασμένος από την Τρόικα να απαντά με απολύσεις. Διαβάστε πιο προσεκτικά το μνημόνιο να δείτε ότι έχω δίκιο σ' αυτό που λέω. Δεν αναφέρει ότι πρέπει να αξιολογηθεί το προσωπικό στις δημόσιες υπηρεσίες; Ε, αυτό έκανε και ο Ανδρέας..
Μεταξύ όμως σας λέω.. το κάνει μετά πόνου ψυχής. Άνθρωπος είναι κι αυτός και πονάει. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχει και τον Παπανδρέου κάθε τρεις και λίγο να τον καλεί στο Καστρί και να τον χέζει πατόκορφα για τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην προώθηση των θεσμικών αλλαγών.
Δεν είναι όμως αυτό που ενοχλεί περισσότερο τον Ανδρέα Λοβέρδο. Είναι συνηθισμένος στα καψώνια Παπανδρέου, στα κρύα και στα θερμά λουτρά που συνεχώς τον υποβάλει. Περισσότερο τον ενοχλεί η παρουσία του Μόσιαλου στις συναντήσεις με τον Παπανδρέου. Δεν δέχεται τέτοια ξεφτίλα ο Ανδρέας. Θίγεται ο εγωισμός του. Καθηγητής πανεπιστημίου δεν μπορεί να επιτηρείται.
Γνωρίζοντας τον ευαίσθητο ψυχισμό του υπουργού της Υγείας, θα ήθελα πονεμένοι δημ-όσιοι υπάλληλοι να μου επιτρέψετε να πω δυο λόγια παραπάνω για τον άνθρωπο Ανδρέα Λοβέρδο. Πιστεύω ότι μ’ όσα σας πω θα κατανοήσετε καλύτερα τα πραγματικά αίτια της έκρηξης του σε βάρος των δημ-οσίων υπαλλήλων.
Μεταξύ μας, ο Ανδρέας θέλησε να αποκαταστήσει την τρωθείσα εικόνα του στα μάτια του Γιώργου Παπανδρέου. Σκέφτηκε λοιπόν να κάνει το λαγό στην υπόθεση των επικείμενων απολύσεων στο δημόσιο τομέα, αναλαμβάνοντας να ανοίξει αυτός τη συζήτηση για τον πλεονάζον προσωπικό και την υπαγωγή εργαζομένων στο καθεστώς εφεδρείας.
Την απόφαση την είχε λάβει ένα μεσημέρι που έτυχε να βρίσκομαι στο υπουργικό του γραφείο. «Κάτι πρέπει να κάνω, κάτι πρέπει να κάνω», μου είπε τρώγοντας τα νύχια του και καταπίνοντας τα ηρεμιστικά σαν καραμέλες. «Πρέπει να βγω να πω κάτι που θα αρέσει στο Γιώργο, μήπως και μου τηλεφωνήσει..Το ξέρεις ότι εδώ και μήνες δεν μου βγαίνει στο τηλέφωνο Κώστα;», μου είπε και κόντεψε να βάλει τα κλάματα.
Τον λυπήθηκα τον φουκαρά. Ξέρεις τι θα πει από το αμπέχονο της ΚΝΕ να μεταμορφωθείς σε μοντελάκι Dolce e Gabbana; Από αποσυνάγωγος του συστήματος, να καταφέρεις να ενταχθείς στο πριβέ κλαμπ των εκσυγχρονιστών του Σημίτη, κερδίζοντας μάλιστα και μια θέση μέλους διδακτικού προσωπικού σε ελληνικό πανεπιστήμιο;
Κατάφερε πολλά ο Ανδρέας και θα έπρεπε να τον σέβεται περισσότερο ο Παπανδρέου. Ας εκτιμήσει επιτέλους ότι πούλησε την ψυχή του στον διάολο! Ας δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό!.. Πριν τελειώσω τη σκέψη μου τον είδα να παίρνει την υπουργική Μερσεντές και να κατευθύνεται στη Βουλή. Έτσι βρέθηκε ο Ανδρέας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων να φτύνει τα μούτρα του και να ενοχοποιεί το 10% ενός λαού. Εντάξει δε λέω.. Είπε χοντρές κουβέντες, αλλά φοβάμαι ότι δεν ήταν κύριος του εαυτού του. Απ’ το μυαλό μου δεν λέει να φύγει η εικόνα με το μπουκαλάκι που άδειασε στη χούφτα του. Πιστεύω ότι ήταν ντοπαρισμένος. Κι απ’ όσο ξέρω στην είσοδο της Βουλής δεν γίνεται αλκοτέστ ούτε έλεγχος ανεύρεσης χημικών ουσιών.
Μην ξεχνάτε άλλωστε αυτά που σας είπα για την ιδιόρρυθμη σχέση Λοβέρδου-Παπανδρέου. Είναι προφανές ότι ο μεγάλος τον ζηλεύει. Γιατί πως να το κάνουμε.. Είναι πιο ωραίος γκόμενος ο Ανδρέας, χωρίς να κάνει πιλάτες, ποδήλατο, κανό και τζόκινγκ. Τον ζηλεύει επίσης γιατί είναι αυτοδημιούργητος ενώ αυτός όχι.
Γι’ αυτό σας λέω.. Ήρεμα. Δεν κορόιδεψε εσάς ο Ανδρέας Λοβέρδος, τον Παπανδρέου κορόιδεψε. Τι άλλο πρέπει να σας πω για να πεισθείτε ότι έχω δίκιο. Ξεχνάτε ότι και ο Λοβέρδος είναι δημόσιος υπάλληλος; Πως μπορεί να φτύνει εσάς.. Είναι σαν να φτύνει τον εαυτό του.
Εκτός αυτού ουκ ολίγες φορές έβαλε πλάτη για σας ο Ανδρέας. Σας υπερασπίστηκε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Θέλετε να σας θυμίσω αποσπάσματα δηλώσεων του υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων; Θυμάστε το καλοκαίρι του 2004 που ο Πάκης με τα κόλπα του οδήγησε σε πρόωρη συνταξιοδότηση 22 χιλιάδες πράσινους δημόσιους υπάλληλους για να βολέψει τα γαλάζια παιδιά; Τι είχε πει τότε ο Ανδρέας σε συνέντευξη του στο έθνος στις 31 Ιουλίου 2004;
«Είναι παράλογο να επιλέγεται η μέθοδος της διάλυσης για να βολευτούν ορισμένοι.. Είκοσι δύο χιλιάδες άνθρωποι παύτηκαν από τις θέσεις τους με ένα νομοθετικό πραξικόπημα. Θα είναι άραγε αποτελεσματικότερο το κράτος μετά από αυτήν την κίνηση της κυβέρνησης»;
Αυτά είχε πει ο Ανδρέας. Έκανε λόγο για νομοθετικό πραξικόπημα και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου γιατί με την πρόωρη συνταξιοδότηση 22 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, το κράτος δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό! Βλέπετε τι σας λέω;
Τώρα θα μου πείτε.. "Μα αυτός σήμερα τάσσεται υπέρ της κατάργησης της μονιμότητας στο δημόσιο"! Ότι πιστεύει πως «το ισχύον Σύνταγμα αποτελεί την πρώτη γραμμή Μαζινό υπέρ της γραφειοκρατίας"! Θα μου πείτε επίσης ότι έχει στρέψει τα βέλη του πολλές φορές το τελευταίο διάστημα εναντίον των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων του δημόσιου τομέα. Εντάξει, δεν λέω.. Ακούγεται αντιφατικό, αλλά δεν είναι. Σκεφτείτε μόνο αυτό που σας είπα πριν. Δεν κοροιδεύει εσάς, τον Παπανδρέου κοροιδεύει. Θέλετε αποδείξεις γι' αυτό που λέω; Σπεύδω αμέσως..
Παραθέσω δηλώσεις του για τον σημαντικό ρόλο που επιτελεί η ΑΔΕΔΥ στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Το 2004, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε το επαίσχυντο σχέδιο νόμου για τη δημόσια διοίκηση, ποιος έβαλε πλάτη στην ΑΔΕΔΥ; Ο Ανδρέας Λοβέρδος, ασκώντας δριμύτατη κριτική στη Νέα Δημοκρατία.
Ιδού και τα ντοκουμέντα: «Ο λαός εμπιστεύτηκε τη Ν.Δ, αλλά η Ν.Δ δεν εμπιστεύεται το λαό. Στο σχέδιο νόμου για τη δημόσια διοίκηση οι φορείς που κάλεσε η Βουλή για ενημέρωση (ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι δεν συζήτησε μαζί τους», είχε επισημάνει το 2004.
Γι’ αυτό σας λέω.. Ο Ανδρέας είναι δικός μας. Δεν χρειάζεται όμως να το λέμε παραέξω. Θέλει προσοχή το θέμα. Το επιβάλουν οι κανόνες ορθής συνωμοτικότητας. Δεν είναι καιροί για ηρωισμούς. Παραμονεύουν αντικρατιστές δίπλα μας και μπορεί να μας ακούσουν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου