του Σεραφείμ Φυντανίδη
«Αλίμονο αν η ελληνικότητα ήταν θέμα DNA. Σε αυτή την περίπτωση, οι περισσότεροι από εμάς σε αυτή την αίθουσα δεν θα είχαμε δικαίωμα να βρισκόμαστε εδώ». Το είπε στην Βουλή ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, αντιμετώπισε τα ειρωνικά σχόλια αρκετών μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο. Κάποιοι μάλιστα αμφισβήτησαν την ελληνικότητά του λέγοντας ότι έχει μητέρα αμερικανίδα, ενώ ο πατέρας της γιαγιάς του, Σοφίας, ήταν Πολωνός…
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Έλληνες είναι όσοι κατάγονται απευθείας από τον Περικλή, τον Λεωνίδα, τον Αριστοτέλη, τον Μεγαλέξανδρο και όλους γενικώς τους ήρωες και τους λόγιους της αρχαιότητας; Για τους βυζαντινούς αυτοκράτορες ας μην το συζητάμε. Στην πλειοψηφία τους ήταν Ιλυριοί, Αρμένιοι, Καππαδόκες, Σύροι και βάλε.
Για όσους μελετούν στοιχειωδώς την Ιστορία, είναι γνωστό πως από κείνα τα χρόνια της αρχαιότητας και ποιοι δεν πέρασαν και εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο. Πρώτα οι Σλάβοι (από τον 6ο μ.Χ. αιώνα εντοπίζονται στην Πελοπόννησο) και αργότερα οι Αλβανοί (Αρβανίτες). Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήρθαν ως κατακτητές. Κινήθηκαν προς τα νότια, στα πλαίσια της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας, των οποίων τα σύνορα δεν ήταν εκεί που ορίστηκαν μετά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912 και 1913 ή μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήρθαν εδώ λοιπόν, εγκαταστάθηκαν και ελληνοποιήθηκαν. Πώς; Μα, μέσα από το εργαλείο που λέγεται γλώσσα. Το είπε πρόσφατα και η διάσημη ελληνίδα καθηγήτρια της βυζαντινής ιστορίας, Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ. Γλώσσα ελληνική. Γλώσσα που γράφεται σε ένα τέλειο αλφάβητο εδώ και 3.000 χρόνια. Γλώσσα γραπτή, που εκείνοι δεν διέθεταν. Οι Αλβανοί απέκτησαν αλφάβητο μόλις το 1919, όταν έγιναν κράτος. Οι Σλάβοι προηγήθηκαν μεν, χάρη στο αλφάβητο που τους χάρισαν ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος το 10ο αιώνα, αλλά ήταν άγνωστο σε αυτούς που είχαν εγκατασταθεί εδώ.
Αν κοιτάξει κανείς τα τοπωνύμια και τα οικογενειακά επίθετα από τη βόρεια ως τη νότια Ελλάδα, θα δει πολύ εύκολα τι άφησαν πίσω τους αυτοί οι «εισβολείς». Τα τοπωνύμια τα αλλάξαμε επαναφέροντας συνήθως τα αρχαία. Έτσι π.χ. η Τζίμοβα κάτω στην Μάνη έγινε Αρεόπολη, η Βοστίτσα – Αίγιο, η Ντροπολιτσά – Τρίπολη, το Λιόπεσι – Παιανία, τα Κιούρκα – Αφίδναι, το Μενίδι - Αχαρναί, η Όζα – Πάρνηθα, η Χασιά – Φυλή, η Γρούπιστα – Άργος Ορεστικόν, η Σέλιτσα – Νεάπολις, η Λιψίστα – Εράτυρα και πάει λέγοντας. Αναφέρω μερικές από αυτές τις μετονομασίες και αν πάμε στα οικογενειακά επίθετα, δεν τελειώνουμε ποτέ. Μια ματιά στον τηλεφωνικό κατάλογο του ΟΤΕ θα σας δείξει πολλά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί δεν είναι Έλληνες. Ελληναράδες είναι. Γιατί μετέσχoν της ελληνικής Παιδείας, δηλαδή κοινώνησαν την ελληνική γλώσσα. Κι ας λένε ο,τι θέλουν οι διάφοροι Καρατζαφέρηδες (αχ, τι τουρκοειδές επώνυμο είναι αυτό;) και οι Γκιουλέκες (επίσης). Στο ιστορικό μυθιστόρημα του Άγγελου Τερζάκη «Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ», που αναφέρεται στην εποχή της φραγκοκρατίας, τον 12ο – 14ο αιώνα στην Δυτική Πελοπόννησο, εκτός από λατινικά τοπωνύμια και οικογενειακά επίθετα που επέζησαν, θα διαβάσει κανείς και για σλάβικα στην Μεσσηνία και την Μάνη (ένα χωριό το αναφέρει ως Γιάνιτσα). Κι όμως, από εκεί, από την Μεσσηνία και την Μάνη, ξεκίνησε η επανάσταση του ’21.
Καλά το είπε ο κ.Παπανδρέου: «Έλληνας και γεννιέσαι και γίνεσαι». Ένα παιδί από γονιούς μετανάστες που γεννήθηκε εδώ, που πήγε σε ελληνικό σχολείο, μιλάει άπταιστα ελληνικά και γνωρίζει την ελληνική Iστορία, γιατί να μην πάρει την ελληνική ιθαγένεια; Όπως την πήραν την ιθαγένεια των Η.Π.Α., της Αυστραλίας ή της Γερμανίας, Έλληνες της διασποράς.
Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, μας άφησε μια σοφή συμβουλή: «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ο,τι είναι αληθές». Για DNA θα μιλάμε τώρα, ω ανιστόρητοι νεοέλληνες;
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Κεφάλαιο (13/2/2010), μείς το "τσιμπήσαμε" από το Foreign Press
«Αλίμονο αν η ελληνικότητα ήταν θέμα DNA. Σε αυτή την περίπτωση, οι περισσότεροι από εμάς σε αυτή την αίθουσα δεν θα είχαμε δικαίωμα να βρισκόμαστε εδώ». Το είπε στην Βουλή ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, αντιμετώπισε τα ειρωνικά σχόλια αρκετών μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο. Κάποιοι μάλιστα αμφισβήτησαν την ελληνικότητά του λέγοντας ότι έχει μητέρα αμερικανίδα, ενώ ο πατέρας της γιαγιάς του, Σοφίας, ήταν Πολωνός…
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Έλληνες είναι όσοι κατάγονται απευθείας από τον Περικλή, τον Λεωνίδα, τον Αριστοτέλη, τον Μεγαλέξανδρο και όλους γενικώς τους ήρωες και τους λόγιους της αρχαιότητας; Για τους βυζαντινούς αυτοκράτορες ας μην το συζητάμε. Στην πλειοψηφία τους ήταν Ιλυριοί, Αρμένιοι, Καππαδόκες, Σύροι και βάλε.
Για όσους μελετούν στοιχειωδώς την Ιστορία, είναι γνωστό πως από κείνα τα χρόνια της αρχαιότητας και ποιοι δεν πέρασαν και εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο. Πρώτα οι Σλάβοι (από τον 6ο μ.Χ. αιώνα εντοπίζονται στην Πελοπόννησο) και αργότερα οι Αλβανοί (Αρβανίτες). Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήρθαν ως κατακτητές. Κινήθηκαν προς τα νότια, στα πλαίσια της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας, των οποίων τα σύνορα δεν ήταν εκεί που ορίστηκαν μετά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912 και 1913 ή μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήρθαν εδώ λοιπόν, εγκαταστάθηκαν και ελληνοποιήθηκαν. Πώς; Μα, μέσα από το εργαλείο που λέγεται γλώσσα. Το είπε πρόσφατα και η διάσημη ελληνίδα καθηγήτρια της βυζαντινής ιστορίας, Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ. Γλώσσα ελληνική. Γλώσσα που γράφεται σε ένα τέλειο αλφάβητο εδώ και 3.000 χρόνια. Γλώσσα γραπτή, που εκείνοι δεν διέθεταν. Οι Αλβανοί απέκτησαν αλφάβητο μόλις το 1919, όταν έγιναν κράτος. Οι Σλάβοι προηγήθηκαν μεν, χάρη στο αλφάβητο που τους χάρισαν ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος το 10ο αιώνα, αλλά ήταν άγνωστο σε αυτούς που είχαν εγκατασταθεί εδώ.
Αν κοιτάξει κανείς τα τοπωνύμια και τα οικογενειακά επίθετα από τη βόρεια ως τη νότια Ελλάδα, θα δει πολύ εύκολα τι άφησαν πίσω τους αυτοί οι «εισβολείς». Τα τοπωνύμια τα αλλάξαμε επαναφέροντας συνήθως τα αρχαία. Έτσι π.χ. η Τζίμοβα κάτω στην Μάνη έγινε Αρεόπολη, η Βοστίτσα – Αίγιο, η Ντροπολιτσά – Τρίπολη, το Λιόπεσι – Παιανία, τα Κιούρκα – Αφίδναι, το Μενίδι - Αχαρναί, η Όζα – Πάρνηθα, η Χασιά – Φυλή, η Γρούπιστα – Άργος Ορεστικόν, η Σέλιτσα – Νεάπολις, η Λιψίστα – Εράτυρα και πάει λέγοντας. Αναφέρω μερικές από αυτές τις μετονομασίες και αν πάμε στα οικογενειακά επίθετα, δεν τελειώνουμε ποτέ. Μια ματιά στον τηλεφωνικό κατάλογο του ΟΤΕ θα σας δείξει πολλά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί δεν είναι Έλληνες. Ελληναράδες είναι. Γιατί μετέσχoν της ελληνικής Παιδείας, δηλαδή κοινώνησαν την ελληνική γλώσσα. Κι ας λένε ο,τι θέλουν οι διάφοροι Καρατζαφέρηδες (αχ, τι τουρκοειδές επώνυμο είναι αυτό;) και οι Γκιουλέκες (επίσης). Στο ιστορικό μυθιστόρημα του Άγγελου Τερζάκη «Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ», που αναφέρεται στην εποχή της φραγκοκρατίας, τον 12ο – 14ο αιώνα στην Δυτική Πελοπόννησο, εκτός από λατινικά τοπωνύμια και οικογενειακά επίθετα που επέζησαν, θα διαβάσει κανείς και για σλάβικα στην Μεσσηνία και την Μάνη (ένα χωριό το αναφέρει ως Γιάνιτσα). Κι όμως, από εκεί, από την Μεσσηνία και την Μάνη, ξεκίνησε η επανάσταση του ’21.
Καλά το είπε ο κ.Παπανδρέου: «Έλληνας και γεννιέσαι και γίνεσαι». Ένα παιδί από γονιούς μετανάστες που γεννήθηκε εδώ, που πήγε σε ελληνικό σχολείο, μιλάει άπταιστα ελληνικά και γνωρίζει την ελληνική Iστορία, γιατί να μην πάρει την ελληνική ιθαγένεια; Όπως την πήραν την ιθαγένεια των Η.Π.Α., της Αυστραλίας ή της Γερμανίας, Έλληνες της διασποράς.
Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, μας άφησε μια σοφή συμβουλή: «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ο,τι είναι αληθές». Για DNA θα μιλάμε τώρα, ω ανιστόρητοι νεοέλληνες;
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Κεφάλαιο (13/2/2010), μείς το "τσιμπήσαμε" από το Foreign Press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου