του ΘΟΔΩΡΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ
"Καλά ρε συ, εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε
μια οφσόρ να κονομήσουμε;", διατύπωσε την απορία του ο φίλος, μεταξύ σοβαρού και
αστείου. Δεν χρειάστηκε πολύς κόπος για να ου εξηγήσω ότι με τις οφσόρ δυο
πράγματα μπορείς να κάνεις. Πρώτον, να ξεπλύνεις μαύρο χρήμα και, δεύτερον, να
αβγατίσεις το χρήμα που διαθέτεις. Και στις δυο περιπτώσεις, δηλαδή,
προαπαιτούμενο είναι να έχεις χρήμα. Πώς δουλεύει, όμως, η μηχανή με τις οφσόρ;
Με πολλούς τρόπους:
(α) Θες να αγοράσεις ένα ακίνητο; Κάνε το αλλά -προς θεού!- μη το πάρεις κατ' ευθείαν στο όνομά σου! Σκέψου τι κερατιάτικα θα πληρώσεις αν δεν καλύπτεις το τεκμήριο αγοράς (δηλαδή, αν το χρήμα που διαθέτεις είναι μαύρο) και τι φόρους θα πληρώσουν τα παιδιά σου είτε τους το κάνεις γονική παροχή είτε απλώς το κληρονομήσουν. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιο εξωτικό νησάκι και κάνε την αγορά στο όνομά της. Ξέρεις, οι οφσόρ δεν έχουν τεκμήρια και πόθεν έσχες. Κι όταν έρθει η ώρα να μεταβιβάσεις το ακίνητο στα παιδιά σου, το μόνο που έχεις να κάνεις (και, μάλιστα, αφορολόγητα) είναι να τους μοιράσεις τις μετοχές τής οφσόρ. Απλά πράγματα.
(β) Ας πούμε τώρα ότι έχεις μαύρο χρήμα αλλά δεν θες να το κάνεις ακίνητα. Πολύ ωραία. Αγόρασε εσύ ένα ακίνητο μέσω μιας οφσόρ και βάλε το υποθήκη σε μια ελληνική τράπεζα για να πάρει η οφσόρ σου δάνειο. Τα λεφτά τού δανείου είναι καθαρά και, συνεπώς, μπορείς να τα κάνεις ό,τι θέλεις. Αν, μάλιστα, έχεις υπερτιμολογήσει το ακίνητο κατά την αγορά ή το ακίνητο υποτιμηθεί στην πορεία του, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεπληρώσεις το δάνειο. Απλώς, φόρτωσε την σαβούρα στην τράπεζα κι εσύ κράτα τα λεφτά.
(γ) Είσαι, να πούμε, τραπεζίτης και σε στριμώχνουν να κάνεις αύξηση κεφαλαίου. Κανένα πρόβλημα. Στήσε μια οφσόρ, πάρε δάνειο από έναν άλλο τραπεζίτη και χρησιμοποίησε τα λεφτά για να αγοράσει η οφσόρ τις καινούργιες μετοχές που βγάζει η τράπεζά σου. Παράλληλα, ο άλλος τραπεζίτης κάνει το ίδιο κόλπο με ίδια ποσά, αυξάνοντας κι εκείνος τα κεφάλαια της τράπεζάς του. Έτσι, έχουμε αύξηση κεφαλαίων σε δυο τράπεζες δίχως να κουνηθεί δεκαράκι τσακιστό. Bonus: οι φρέσκιες μετοχές μένουν στις τσέπες των δυο τραπεζιτών.
(δ) Είσαι έμπορος ή βιομήχανος και βαρέθηκες να πληρώνεις φόρους στο ελληνικό κράτος; Μη σκας. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιον φορολογικό παράδεισο και φέρνε μέσω αυτής τα εμπορεύματα ή τις πρώτες ύλες σου, φροντίζοντας να κάνεις την σχετική υπερτιμολόγηση. Θες ένα παράδειγμα; Αν φέρεις από την Κίνα ένα τάμπλετ κόστους 20 ευρώ και το πουλήσεις εδώ προς 100 ευρώ, θα φορολογηθείς για κέρδος 80 ευρώ. Αν το αγοράσει η οφσόρ που λέγαμε και σου το πουλήσει για 95 ευρώ, θα φορολογηθείς στην Ελλάδα για ένα ταλληράκι και στον φορολογικό παράδεισο για τα υπόλοιπα 75 ευρώ.
(ε) Έχεις μαύρο χρήμα και θες να το βγάλεις στο εξωτερικό; Μη κάνεις την μαλακία που κάνανε όσοι πιάστηκαν με τις βαλίτσες στα χέρια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να έρθεις σε επαφή με κάποιον που θέλει να φέρει χρήμα στην Ελλάδα και να κάνετε ανταλλαγή. Κι αν ρωτάς ποιος θα ήθελε να φέρει χρήμα στην Ελλάδα, σου απαντώ: σκέψου την Ζήμενς. Ξέρεις πόσο χρήμα χρειάστηκε η Ζήμενς για να μοιράσει τις μίζες της; Γιατί να το κουβαλάει από την Γερμανία; Δώσε της τα δικό σου κι εκείνη θα σου κάνει ισόποση κατάθεση στην Ελβετία ή στα Καϋμάν μέσω κάποιας από τις δεκάδες οφσόρ που διαθέτει.
(στ) Ας πούμε τώρα ότι είσαι εσύ αυτός που θέλει να δώσει μίζα και φοβάσαι μη σε πιάσουν. Έλα καλέ! Φτιάξε μια οφσόρ εταιρεία συμβούλων και ανάθεσέ της μια έρευνα για την αγορά ψυγείων πάγου στην Γροιλανδία έναντι υψηλής αμοιβής, ίσης με την μίζα που θες να δώσεις. Η εταιρεία θα σου κόψει τιμολόγιο (δηλαδή, θα γλιτώσεις και τα λεφτά τής μίζας από την εφορία!) και θα δώσει εκείνη τα φράγκα στον δωροδοκούμενο. Ποιός θα την ελέγξει; Η εφορία τού Βανουάτου;
Αφού είχες την υπομονή να διαβάσεις αγόγγυστα ως εδώ, θα σου δώσω και μια συμβουλή ως δώρο. Είσαι δημόσιος λειτουργός και θες να πάρεις την μίζα που σου έχουν τάξει αλλά φοβάσαι μήπως σου την έχουν στημένη και σε τσιμπήσουν; Ξέχνα το παλιομοδίτικο φακελάκι, που μπορεί να περιέχει σημαδεμένα χαρτονομίσματα ή μπορεί να σε βιντεοσκοπούν την ώρα που το παίρνεις. Σήμερα η μόδα λέγεται cash-card! Δες πώς πάει το κόλπο: αυτός που θέλει να σου δώσει την μίζα, βάζει τα λεφτά σε κάποιον λογαριασμό και βγάζει την σχετική cash-card, την οποία σου παραδίδει ή σου ταχυδρομεί μαζί με το pin. Τώρα μπορείς να πας όποτε επιθυμείς σε όποιο ΑΤΜ θες όποιας τράπεζας γουστάρεις και να κάνεις ανάληψη με μηδενικό κίνδυνο. Μη ξεχνάς: ο λογαριασμός δεν είναι στο όνομά σου, οπότε μέχρι να κάνεις ανάληψη δεν έχεις δωροδοκηθεί! Κι αν αυτός που σε χαρτζηλήκωσε είναι ξύπνιος, ο λογαριασμός δεν είναι ούτε στο δικό του όνομα αλλά στο όνομα κάποιας οφσόρ.
Αν έχεις ακόμη κάποιες αναστολές, σε διαβεβαιώνω ότι όλες οι προαναφεθείσες διαδικασίες είναι 100% νόμιμες, άρα και ηθικές. Μην είσαι κορόιδο! Άλλωστε, οι οφσόρ αποτελούν την κορωνίδα των συμφωνιών τού Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, οι οποίες έχουν θεοποιήσει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Ξέρεις εσύ να μου πεις κάποιον αποτελεσματικότερο τρόπο για να κυκλοφορεί το χρήμα δίχως εμπόδια και δίχως έλεγχο;
(α) Θες να αγοράσεις ένα ακίνητο; Κάνε το αλλά -προς θεού!- μη το πάρεις κατ' ευθείαν στο όνομά σου! Σκέψου τι κερατιάτικα θα πληρώσεις αν δεν καλύπτεις το τεκμήριο αγοράς (δηλαδή, αν το χρήμα που διαθέτεις είναι μαύρο) και τι φόρους θα πληρώσουν τα παιδιά σου είτε τους το κάνεις γονική παροχή είτε απλώς το κληρονομήσουν. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιο εξωτικό νησάκι και κάνε την αγορά στο όνομά της. Ξέρεις, οι οφσόρ δεν έχουν τεκμήρια και πόθεν έσχες. Κι όταν έρθει η ώρα να μεταβιβάσεις το ακίνητο στα παιδιά σου, το μόνο που έχεις να κάνεις (και, μάλιστα, αφορολόγητα) είναι να τους μοιράσεις τις μετοχές τής οφσόρ. Απλά πράγματα.
(β) Ας πούμε τώρα ότι έχεις μαύρο χρήμα αλλά δεν θες να το κάνεις ακίνητα. Πολύ ωραία. Αγόρασε εσύ ένα ακίνητο μέσω μιας οφσόρ και βάλε το υποθήκη σε μια ελληνική τράπεζα για να πάρει η οφσόρ σου δάνειο. Τα λεφτά τού δανείου είναι καθαρά και, συνεπώς, μπορείς να τα κάνεις ό,τι θέλεις. Αν, μάλιστα, έχεις υπερτιμολογήσει το ακίνητο κατά την αγορά ή το ακίνητο υποτιμηθεί στην πορεία του, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεπληρώσεις το δάνειο. Απλώς, φόρτωσε την σαβούρα στην τράπεζα κι εσύ κράτα τα λεφτά.
(γ) Είσαι, να πούμε, τραπεζίτης και σε στριμώχνουν να κάνεις αύξηση κεφαλαίου. Κανένα πρόβλημα. Στήσε μια οφσόρ, πάρε δάνειο από έναν άλλο τραπεζίτη και χρησιμοποίησε τα λεφτά για να αγοράσει η οφσόρ τις καινούργιες μετοχές που βγάζει η τράπεζά σου. Παράλληλα, ο άλλος τραπεζίτης κάνει το ίδιο κόλπο με ίδια ποσά, αυξάνοντας κι εκείνος τα κεφάλαια της τράπεζάς του. Έτσι, έχουμε αύξηση κεφαλαίων σε δυο τράπεζες δίχως να κουνηθεί δεκαράκι τσακιστό. Bonus: οι φρέσκιες μετοχές μένουν στις τσέπες των δυο τραπεζιτών.
(δ) Είσαι έμπορος ή βιομήχανος και βαρέθηκες να πληρώνεις φόρους στο ελληνικό κράτος; Μη σκας. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιον φορολογικό παράδεισο και φέρνε μέσω αυτής τα εμπορεύματα ή τις πρώτες ύλες σου, φροντίζοντας να κάνεις την σχετική υπερτιμολόγηση. Θες ένα παράδειγμα; Αν φέρεις από την Κίνα ένα τάμπλετ κόστους 20 ευρώ και το πουλήσεις εδώ προς 100 ευρώ, θα φορολογηθείς για κέρδος 80 ευρώ. Αν το αγοράσει η οφσόρ που λέγαμε και σου το πουλήσει για 95 ευρώ, θα φορολογηθείς στην Ελλάδα για ένα ταλληράκι και στον φορολογικό παράδεισο για τα υπόλοιπα 75 ευρώ.
(ε) Έχεις μαύρο χρήμα και θες να το βγάλεις στο εξωτερικό; Μη κάνεις την μαλακία που κάνανε όσοι πιάστηκαν με τις βαλίτσες στα χέρια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να έρθεις σε επαφή με κάποιον που θέλει να φέρει χρήμα στην Ελλάδα και να κάνετε ανταλλαγή. Κι αν ρωτάς ποιος θα ήθελε να φέρει χρήμα στην Ελλάδα, σου απαντώ: σκέψου την Ζήμενς. Ξέρεις πόσο χρήμα χρειάστηκε η Ζήμενς για να μοιράσει τις μίζες της; Γιατί να το κουβαλάει από την Γερμανία; Δώσε της τα δικό σου κι εκείνη θα σου κάνει ισόποση κατάθεση στην Ελβετία ή στα Καϋμάν μέσω κάποιας από τις δεκάδες οφσόρ που διαθέτει.
(στ) Ας πούμε τώρα ότι είσαι εσύ αυτός που θέλει να δώσει μίζα και φοβάσαι μη σε πιάσουν. Έλα καλέ! Φτιάξε μια οφσόρ εταιρεία συμβούλων και ανάθεσέ της μια έρευνα για την αγορά ψυγείων πάγου στην Γροιλανδία έναντι υψηλής αμοιβής, ίσης με την μίζα που θες να δώσεις. Η εταιρεία θα σου κόψει τιμολόγιο (δηλαδή, θα γλιτώσεις και τα λεφτά τής μίζας από την εφορία!) και θα δώσει εκείνη τα φράγκα στον δωροδοκούμενο. Ποιός θα την ελέγξει; Η εφορία τού Βανουάτου;
Αφού είχες την υπομονή να διαβάσεις αγόγγυστα ως εδώ, θα σου δώσω και μια συμβουλή ως δώρο. Είσαι δημόσιος λειτουργός και θες να πάρεις την μίζα που σου έχουν τάξει αλλά φοβάσαι μήπως σου την έχουν στημένη και σε τσιμπήσουν; Ξέχνα το παλιομοδίτικο φακελάκι, που μπορεί να περιέχει σημαδεμένα χαρτονομίσματα ή μπορεί να σε βιντεοσκοπούν την ώρα που το παίρνεις. Σήμερα η μόδα λέγεται cash-card! Δες πώς πάει το κόλπο: αυτός που θέλει να σου δώσει την μίζα, βάζει τα λεφτά σε κάποιον λογαριασμό και βγάζει την σχετική cash-card, την οποία σου παραδίδει ή σου ταχυδρομεί μαζί με το pin. Τώρα μπορείς να πας όποτε επιθυμείς σε όποιο ΑΤΜ θες όποιας τράπεζας γουστάρεις και να κάνεις ανάληψη με μηδενικό κίνδυνο. Μη ξεχνάς: ο λογαριασμός δεν είναι στο όνομά σου, οπότε μέχρι να κάνεις ανάληψη δεν έχεις δωροδοκηθεί! Κι αν αυτός που σε χαρτζηλήκωσε είναι ξύπνιος, ο λογαριασμός δεν είναι ούτε στο δικό του όνομα αλλά στο όνομα κάποιας οφσόρ.
Αν έχεις ακόμη κάποιες αναστολές, σε διαβεβαιώνω ότι όλες οι προαναφεθείσες διαδικασίες είναι 100% νόμιμες, άρα και ηθικές. Μην είσαι κορόιδο! Άλλωστε, οι οφσόρ αποτελούν την κορωνίδα των συμφωνιών τού Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, οι οποίες έχουν θεοποιήσει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Ξέρεις εσύ να μου πεις κάποιον αποτελεσματικότερο τρόπο για να κυκλοφορεί το χρήμα δίχως εμπόδια και δίχως έλεγχο;
