Aρθρο του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στην Εφημερίδα των Συντακτών
Η επίσκεψη Μέρκελ στην πρωτεύουσα των μνημονίων, επαναφέρει στο
προσκήνιο το αδιέξοδο που δημιούργησαν όσοι παρέλαβαν την Ευρώπη των
λαών και την μετέτρεψαν σε εργαλείο των αγορών. Οι αρχικές διακηρύξεις
και προθέσεις πολύ γρήγορα μπήκαν στο συρτάρι. Αντικαταστάθηκαν από
συνθήκες που εξυπηρετούσαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και όχι τους
ευρωπαϊκούς λαούς. Το χειρότερο όλων σε αυτήν την μακρά πορεία
μετάλλαξης, είναι ότι το κέντρο λήψης των αποφάσεων έφυγε από τους
πολίτες και τις κυβερνήσεις και μεταφέρθηκε σε τεχνοκράτες, κλειστά
συμβούλια και κερδοσκόπους. Πρωταγωνιστές αυτής της Ευρώπης-καζίνο είναι
οι δύο μεγάλες «πολιτικές οικογένειες» της Ευρώπης. Λαϊκό κόμμα και
(πρώην) Σοσιαλιστές συμπεριφέρθηκαν ως ιδιοκτήτες όχι ενός κοινού
μέλλοντος, αλλά ως χρηματιστηριακοί σύμβουλοι και νεοφιλελεύθεροι
ταλιμπάν.
Σήμερα η Ευρώπη της κ. Μέρκελ, δεν εμπλέκεται απλά στην δίνη της
κρίσης, είναι η δημιουργός και επιταχυντής της κρίσης. Το «επ’ ωφελεία
των λαών» έχει αντικατασταθεί με το «επ’ ωφελεία των αγορών». Το κοινό
νόμισμα από εργαλείο της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετατράπηκε σε όχημα της
γερμανικής ηγεμονίας.
Η κυρία Μέρκελ έρχεται να κάνει προεκλογική εκστρατεία για τον
εκλεκτό της στην Ευρώπη και τον προστατευόμενο της στην Ελλάδα. Η κ.
Μέρκελ θα δει μία πόλη-φάντασμα, αστυνομοκρατούμενη, με απαγορευμένες
και κόκκινες ζώνες. Δεν θα δει τα αποτελέσματα της πολιτικής της.
Η Ελλάδα βιώνει την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Η μνημονιακή πολιτική κατάφερε το χρέος από 120% του ΑΕΠ το 2010,να
βρίσκεται σήμερα στο 175%. Η ανεργία από 10% να εκτιναχθεί στο 30%. 3,5
εκατομμύρια Έλληνες είναι ανασφάλιστοι, χωρίς πρόσβαση στην
ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Η μεσαία τάξη, οι μικρές και μεσαίες
επιχειρήσεις, που αποτελούσαν τον βασικό πυρήνα της ελληνικής
οικονομίας, κατέρρευσαν.
Φτωχοποιήθηκαν και έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης τα εργατικά
στρώματα. Ο αγροτικός τομέας δέχεται την μεγαλύτερη επίθεση των
τελευταίων δεκαετιών από τα καρτέλ και τις πολυεθνικές. Η χώρα μετά από
εξήντα χρόνια βρίσκεται μπροστά σε ένα κύμα μετανάστευσης νέων,της πιο
μορφωμένης γενιάς που είχε αυτός ο τόπος.
Την καλώ τις λίγες ώρες που θα μείνει στην Αθήνα, να μην περιοριστεί
στα καλά λόγια προς τον κ. Σαμαρά, ούτε να περιορίσει τις συναντήσεις
της με επιχειρηματίες. Καλό θα ήταν να επισκεφθεί ένα νοσοκομείο για να
διαπιστώσει την τριτοκοσμική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο
νευραλγικός τομέας της υγείας. Καλύτερο θα ήταν να επισκεφτεί ένα
σχολείο για να δεί σε τι συνθήκες δάσκαλοι και καθηγητές προσπαθούν να
κάνουν μάθημα σε υποσιτιζόμενα παιδιά. Καλύτερα θα ήταν να περπατήσει
ένα κεντρικό δρόμο για να δεί τα λουκέτα στα καταστήματα. Ή να
επισκεφτεί μία δομή αλληλεγγύης και ένα κοινωνικό ιατρείο, ώστε με τα
μάτια της να διαπιστώσει το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης.
Η κ. Μέρκελ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα
της ευρωζώνης με καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Ο πρωθυπουργός της δεν
έρχεται, ούτε μιλά στη Βουλή. Το δεξί του χέρι συνομιλεί και
διαπραγματεύεται με τους νεοναζί. Η διαπλοκή εξασφαλίζει και διευρύνει
τα συμφέροντα και την ατιμωρησία της. Το εργατικό δίκαιο αντικαταστάθηκε
από το εργοδοτικό δίκαιο. Νομοσχέδια εκατοντάδων σελίδων, με ένα μόλις
άρθρο, ψηφίζονται στη Βουλή με την διαδικασίας του κατεπείγοντος, χωρίς
ουσιαστική συζήτηση. Μεγάλοι δημόσιοι οργανισμοί και δημόσια περιουσία
παραχωρούνται σε ιδιώτες σε εξευτελιστικές τιμές.
Δεν χωρά αμφισβήτηση ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε δύο ζητήματα συμφωνεί απόλυτα.
Υπάρχουν εκκρεμότητες μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Ο κ. Σαμαράς δεν
θα τις θέσει στο τραπέζι. Το ζήτημα του κατοχικού δανείου και των
πολεμικών αποζημιώσεων δεν έχει λήξει. Ούτε ο ελληνικός λαός, ούτε η
επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας, έχει σκοπό να απεμπολήσει οικονομικά
δικαιώματα και αυτό το ιστορικό χρέος.
Η Ελλάδα δικαιούται ίση αντιμετώπιση. Δίκαιη αντιμετώπιση. Ότι ίσχυσε
για την Γερμανία το 1953, πρέπει να ισχύσει και για την δική μας το
2014. Η Ευρώπη αν θέλει να ανακαλύψει τον εαυτό της, αν θέλει να
επιστρέψει στις ρίζες της, πρέπει για την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες
του νότου, να αλλάξει πολιτική. Να τερματίσει την λιτότητα, να δώσει
τέλος στα δάνεια που εξυπηρετούν παλαιότερα δάνεια, να προχωρήσει σε
γενναίο κούρεμα του χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα
ανάπτυξης. Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να ανακαλύψει ξανά την Δημοκρατία.
Πρέπει να αποφασίσει ότι θα σώζει ανθρώπους και λαούς και όχι τις
τράπεζες.
Απέναντι σε αυτήν την Ευρώπη κάστρο της κ. Μέρκελ, που λειτουργεί ως
χορηγός του ευρωσκεπτικισμού και της νεοναζιστικής απειλής, υπάρχει η
πραγματική Ευρώπη. Που βάζει τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη. Η δική
μας Ευρώπη είναι στον αντίποδα της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας και του
αυταρχισμού. Είναι η Ευρώπη της δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους. Η
Ευρώπη του διαφωτισμού και της επιστημονικής και τεχνολογικής
επανάστασης. Είναι η Ευρώπη του διεθνισμού, της οικολογίας και του
φεμινισμού.
Αυτή η Ευρώπη, των κινημάτων και της προόδου, του κόσμου της εργασίας
και του πολιτισμού, βρίσκει την έκφρασή της στην παρουσία, την δράση
και τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Σε όλη την Ευρώπη, τα
τελευταία χρόνια ένα τεράστιο ρεύμα αντίστασης και ανυπακοής, με
μαζικούς και αμεσοδημοκρατικούς όρους, έδωσε μάχη ενάντια στα μνημόνια
και την τρόικα, απέναντι στις ορέξεις των αγορών. Υπερασπίστηκε τον
δημόσιο χώρο και τον δημόσιο πλούτο απέναντι στις ορέξεις του
κερδοσκοπικού ιδιωτικού κεφαλαίου.
Στις επερχόμενες ευρωεκλογές η ευρωπαϊκή αριστερά δεν θα αφήσει την
ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν θα αφήσει τεχνοκράτες και ιεροκήρυκες να
κάνουν τα πολιτικά και κερδοσκοπικά τους παιχνίδια χωρίς αντίπαλο. Για
πρώτη φορά διεκδικεί την προεδρία της Κομισιόν. Διεκδικεί να ακουστεί η
φωνή του κόσμου της εργασίας. Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Αλλά είναι η
πρώτη φορά που το δίλημμα το βάζουν οι λαοί και όχι το πολιτικό και
οικονομικό κατεστημένο. Με την Ευρώπη ή με την γερμανική Ευρώπη; Με την
κυριαρχία των αγορών ή με την Ευρώπη των λαών; Με την πολιτική του
τρίπτυχου «λιτότητα-ύφεση-ανεργίας» ή με την Ευρώπη της ανάπτυξης και
των εργαζομένων;
Και στην Ελλάδα το δίλημμα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο. Είναι η μόνη
θετική εξέλιξη από την επίσκεψη Μέρκελ. . Όποιος πιστεύει ότι η
καγκελάριος έχει κάνει ορθές επιλογές κατά τη διάρκεια της κρίσης μπορεί
να ψηφίσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου. Όποιος πιστεύει ότι
αυτή η πολιτική είναι καταστροφική θα συνταχθεί με τις δυνάμεις του
ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πολιτική απάτη των
στημένων εξόδων στις αγορές μπορεί να στηρίξει τον κ. Σαμαρά και τους
προστάτες του. Οι υπόλοιποι έχουν μόνο μία επιλογή που είναι πραγματικά
αντισυστημική και ριζοσπαστική. ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, Κόμμα Ευρωπαϊκής
Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη.
