ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Όλες οι πληροφορίες και οι προβλέψεις συμφωνούν: Δεν θα μιλήσει όρθιος σήμερα στη ΔΕΘ ο Σαμαράς. Θα μιλήσει καθιστός πάνω στο πρωτογενές πλεόνασμα που κατασκευάστηκε με τόση προσπάθεια από τους ειδικούς της προπαγάνδας
του. Οι οποίοι πρόσθεσαν μουλωχτά ό,τι δεν έπρεπε να προστεθεί και
αφαίρεσαν ακόμα πιο μουλωχτά ό,τι δεν έπρεπε να αφαιρεθεί, για να
προκύψει το επιθυμητό νούμερο - με όλες τις έννοιες. Ακόμα και με την
επιθεωρησιακή, ή κυρίως μ' αυτή.
Και επί του πλεονάσματος, που δεν είναι αρκετά φανταιζί -τι να σου κάνει κι αυτό το έρμο όταν δεν έχεις να φας, να ντυθείς και να ζεσταθείς-,
θα απλώσει τα κουρέλια των επιτυχιών του. Το κόκκινο κουρέλι για τις
θέσεις εργασίας του Βρούτση, το πράσινο για τη ρηχότερη του αναμενόμενου
ύφεση, το γαλάζιο για τον τουρισμό, το κίτρινο για τις επερχόμενες
επενδύσεις και ούτω καθεξής. Μια κουρελού εθνικής αισιοδοξίας και
πολιτικής σιγουριάς εν ολίγοις, προορισμένη να φιλοξενήσει τα οπίσθια
των μεταρρυθμίσεων και των οραμάτων του.
Από πρώτη ματιά δεν υπάρχει τίποτε πρωτότυπο σ' αυτές τις προπαγανδιστικές παπαρδέλες. Από
την εποχή του ανεκδιήγητου Παπανδρέου και του κατηγορούμενου
Παπακωνσταντίνου τα Μνημόνια συνοδεύονται από τέτοια παραμύθια. Το
πλεόνασμα έρχεται, η ανάπτυξη καταπλέει, η Ελλάδα αλλάζει, τίποτε δεν
είναι ίδιο με το χθες, και ιδού Εγώ, ο μέγας μεταρρυθμιστής. Όσο μάλιστα
προς το χειρότερο κινείται η πραγματικότητα τόσο προς το καλύτερο, το
πιο αισιόδοξο και το πιο επικό κινείται η προπαγάνδα.
Ε, αυτό το τελευταίο πρέπει να μας βάλει σε ανησυχίες. Η προπαγάνδα της χαράς εντείνεται - άρα μας ετοιμάζουν νέες λύπες. Ο Ντράγκι το είπε ξεκάθαρα: το νέο πρόγραμμα συνεπάγεται νέα μέτρα. Και ο Νικήτας Κακλαμάνης, που δεν έχει, εξ όσων γνωρίζουμε, καμιά σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεκαθάρισε χθες ότι το "success story" του Σαμαρά ανήκει στο παρελθόν. Ή, σε ελεύθερη μετάφραση, είναι ένα τρυφερό παραμύθι που το τελείωσε η άκαρδη πραγματικότητα.
Αυτό
είναι το μεγάλο πρόβλημα του Σαμαρά: Η πραγματικότητα. Αυτήν έχει
αντίπαλο η προπαγάνδα του. Λίγο ενδιαφέρει αν φωτογραφίζει τον εαυτό του
καθήμενο επί της κουρελούς ή όρθιο επί των επάλξεων. Η πραγματικότητα
είναι αβίωτη, σαρωτική, απαιτητική. Και ούτε ο ίδιος ούτε κανείς άλλος
μπορεί να την παρακάμψει...
*Δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου