ε τί; Μόνο ο ΣΚΑΪ "γράφει ιστορία";

Ο πιτσιρίκος ξαναγράφει το βιβλίο της Ιστορίας

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν Κλέφτης – σου άρπαζε το πορτοφόλι χωρίς να το πάρεις χαμπάρι. Το αρβανίτικο όνομά του ήταν Μπιθέγκουρας, που σημαίνει ακριβώς ό,τι και το ελληνικό: χοντρόκωλος. Βέβαια υπάρχει η απορία πώς οι άλλοι γνώριζαν τις διαστάσεις του πισινού του, αφού φορούσε φουστανέλα η οποία – όσο να ’ναι– κρύβει τις ατέλειες. Στο σχολείο, τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν για το όνομά του, ενώ ο ποπός του δεν χωρούσε σε κανένα κάθισμα· αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παρατήσει νωρίς τα γράμματα και να στραφεί στις κλοπές και στα όπλα, όπου είχε μεγαλύτερο ταλέντο. Ήταν εντελώς στρατόκαυλος και έτρεχε όπου γινόταν πόλεμος για να το παίξει στρατηγός. Έκανε ξανά μόδα την περικεφαλαία –συνδυάζοντάς την υπέροχα με λευκή φουστανέλα– και αναστάτωσε το στιλιστικό ύφος της Επανάστασης του ’21. Οι άλλοι οπλαρχηγοί τον ζήλευαν γιατί ήταν πολύ trendy και τον μπουζούριασαν στο Ναύπλιο αλλά, όταν εμφανίστηκε ο Ιμπραήμ, τον απελευθέρωσαν για να τον πολεμήσει (ενδόμυχα ήλπιζαν πως θα βρισκόταν κάποιος Αιγύπτιος να τον ξεκάνει). Μετά το τέλος της Επανάστασης καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά και ο ίδιος δεν ήθελε να ζήσει αφού δεν υπήρχε πια πόλεμος, οπότε κι ο Όθωνας του έδωσε χάρη για να τον τιμωρήσει.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν γνωστός ως «ο γιος της καλογριάς». Δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για το ποιος είναι ο πατέρας του, οπότε κι η μαμά του –για να μην τον πληγώσει– του έλεγε πως προήλθε από άμωμο σύλληψη. Στα οκτώ του χρόνια ορφάνεψε και μεγάλωσε στα ξένα χέρια, που ’ναι μαχαίρια. Ήταν πολύ γενναίος, πολύ μουνάκιας και έβριζε συνέχεια, σαν τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τους ηθοποιούς της ταινίας Η Ψυχή στο Στόμα· αυτός είναι ο λόγος που οι βλάσφημοι οπαδοί του Ολυμπιακού τον αγάπησαν παράφορα και το γήπεδο της ομάδας τους φέρει το όνομά του, με αποτέλεσμα ένα όνομα που ήταν ταυτισμένο μόνο με νίκες επί των Τούρκων να παραπέμπει πια στις τεσσάρες που τρώει ο Ολυμπιακός από τις ευρωπαϊκές ομάδες. Λέγεται πως χτυπήθηκε από φιλικό βόλι και ότι ο ίδιος ήξερε ποιος τον βάρεσε. Είπε «αν γίνω καλά, θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε· εάν ψοφήσω, ε, τότε κλάστε μου τον μπούτζον». Την επομένη πέθανε, αλλά δεν γνωρίζουμε αν τα παλικάρια του ικανοποίησαν την τελευταία του επιθυμία.

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Το κανονικό όνομά του ήταν Γρηγόριος Δικαίος, αν και είχε βαπτιστεί με το όνομα Γεώργιος. Έκανε καριέρα με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας» – εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν ρούχα ν’ αλλάξουν, οπότε άλλαζαν συχνά ονόματα για να ανανεώσουν το image τους. Ο Παπαφλέσσας χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης αλλά στη συνέχεια πέταξε τα ράσα και φόρεσε τη φουστανέλα, που τον κολάκευε περισσότερο – γενικά του άρεσαν τα ρούχα σε φαρδιά γραμμή. Ήταν πολύ γενναίος αλλά, αν γνώριζε πως στο μέλλον θα τον υποδυθεί στον κινηματογράφο ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ίσως να είχε φορέσει ξανά τα ράσα και αντί για μάχες να έκανε ευχέλαια. Η Εκκλησία τον έχει περί πολλού και αποτελεί το μόνιμο παράδειγμα της συμβολής της Εκκλησίας στην Επανάσταση, αλλά έχω την εντύπωση πως, αν συναντούσε κάποιους από τους σημερινούς σεπτούς ιεράρχες μας, θα τους κοπανούσε τα κεφάλια στον τοίχο. Λέγεται πως μετά τη μάχη στο Μανιάκι ο Ιμπραήμ φίλησε τον νεκρό Παπαφλέσσα αναγνωρίζοντας τον ηρωισμό του, όμως δεν πρέπει να αποκλείουμε το ενδεχόμενο να το έκανε για να του αρπάξει τον χρυσό σταυρό που φορούσε πριν τον σουφρώσουν οι στρατιώτες του.

ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ήταν ανιψιός του Κολοκοτρώνη αλλά είχε πιο μικρό ποπό. Κι αυτουνού του άρεσε πολύ ο πόλεμος· αυτό τελικά είναι απόλυτα λογικό, γιατί τα παιδιά εκείνα τα χρόνια δεν είχαν ηλεκτρονικά παιχνίδια και ποδήλατα – πόσα χρόνια να παίζεις κρυφτό χωρίς να το βαρεθείς; Έμεινε στην ιστορία ως «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος» γιατί είχε κανιβαλικές διαθέσεις και έτρωγε τους Τούρκους ζωντανούς. Είχε φροντίσει μάλιστα ώστε τα παλικάρια του να είναι όλα χορτοφάγα, για να μην του παίρνουν τους μεζέδες. Άλλαζε συνέχεια φουστανέλες κατά τη διάρκεια της μάχης γιατί ήθελε να είναι πάντα στην πένα. Τα τσαρούχια του ήταν χρυσοποίκιλτα και είχε πάντοτε στη ζώνη του σφιγμένο ένα μικρό αφρικάνικο, ατσάλινο μαχαίρι, όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες. Το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος» μάλλον θα του στοιχίσει τη θέση του στην Ελληνική Ιστορία, γιατί θεωρείται πως τέτοια ονόματα δεν προωθούν την προαιώνια ελληνοτουρκική φιλία. Από δω και πέρα μπορούν κάλλιστα να γράφουν πως τον έλεγαν Τουρκοφάγο γιατί του άρεσε τρελά το ιμάμ μπαϊλντί.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν μοναχός και η παράδοση αναφέρει πως ένας δερβέναγας θαμπώθηκε από την ομορφιά του, του είπε πως είναι πολύ ωραίο τεκνό και του την έπεσε κανονικά, στα πλαίσια της σύσφιξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ούτε στο μοναστήρι δε σ’ άφηναν σε ησυχία εκείνα τα χρόνια οι Τούρκοι, οπότε ο Διάκος έβγαλε μια πιστόλα, καθάρισε το δερβέναγα και βγήκε στο κλαρί. Πολέμησε ηρωικά, αλλά οι Τούρκοι τον έκαναν σουβλάκι επειδή δεν ήθελε να αλλαξοπιστήσει. Τον Απρίλιο του 2003 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος κλήθηκε να αποφασίσει αν θα κατατάξει στο αγιολόγιο τον Αθανάσιο Διάκο, και έκρινε πως δεν είχε τα προσόντα να γίνει άγιος, με το σκεπτικό «καλός επαναστάτης αλλά όχι και για άγιος»· ο Διάκος δεν τους κάνει για άγιος, αλλά για τη μούμια του Βησσαρίωνα το συζητούσαν. Το απάνθρωπο τέλος που είχε ο Διάκος δεν προάγει την ελληνοτουρκική φιλία, αλλά αφού είπε «Γιά δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα π’ ανθίζουν τα κλαριά και βγάζ’ η γης χορτάρι», μπορούν να γράφουν στο βιβλίο της Ιστορίας πως του άρεσε πολύ η άνοιξη και πως αυτός ζήτησε από τους Τούρκους να τον σουβλίσουν, μιας και δεν θα έκανε Πάσχα ποτέ πια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν από την Ιθάκη και θαύμαζε τον πολυμήχανο Οδυσσέα. Έφτιαχνε τεράστιους Δούρειους Γάιδαρους, έμπαινε μέσα μαζί με τα παλικάρια του και περίμενε τους Τούρκους να τους μεταφέρουν μέσα στα στρατόπεδά τους. Οι Τούρκοι ήταν τεμπελχανάδες και βαριόντουσαν να κουβαλάνε τους Δούρειους Γάιδαρους, οπότε το κόλπο πήγαινε στράφι. Ο Ανδρούτσος έδινε μεγάλη προσοχή στην εμφάνιση των παλικαριών του και επέμενε να έχουν οι φουστανέλες τους 400 δίπλες (πιέτες) – όσες δηλαδή και τα χρόνια σκλαβιάς. Βέβαια μέχρι να σιδερώσουν τα παλικάρια τις 400 δίπλες, οι Τούρκοι τούς είχαν πάρει και τα σώβρακα. Πάντως έχω μια απορία: αν η φουστανέλα στα 400 χρόνια σκλαβιάς είχε 400 δίπλες, τον πρώτο χρόνο σκλαβιάς τι φορούσαν οι Έλληνες; Παρεό; Το πιο πιθανό είναι πως οι Έλληνες επαναστάτησαν επειδή δε σήκωνε άλλες δίπλες η φουστανέλα.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

Η Λασκαρίνα Πινότση ή Μπουμπουλίνα έχασε και τους δυο συζύγους της –κι οι δυο καπεταναίοι– σε ναυμαχίες εναντίον πειρατών. Είχε μια τεράστια περιουσία και αποφάσισε να γίνει καπετάνισσα επειδή βρισκόταν στην κλιμακτήριο και είχε ορμονικές διαταραχές – οι σαπουνόπερες της εποχής την άφηναν παντελώς αδιάφορη. Υποχρέωνε τα παλικάρια της να κυκλοφορούν πάνω στο πλοίο γυμνά και πασαλειμμένα με αντηλιακό, ενώ αυτή καθόταν στη γέφυρα και τα έπαιρνε μάτι. Στη διάρκεια της Επανάστασης βρήκε την ευκαιρία να προξενέψει την κόρη της με το γιο του Κολοκοτρώνη, για να ενωθούν τα δυο τζάκια. Στον κινηματογράφο δεν ευτύχησε μιας και την υποδύθηκε η Ειρήνη Παπά, αλλά στο θέατρο γνώρισε μεγάλη δόξα αφού την ενσάρκωσε η Μιμή Ντενίση.

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ

Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν η εκπρόσωπος του φεμινιστικού κινήματος στην Επανάσταση του ’21. Είχε βαρεθεί να πλένει φουστανέλες και να μπαλώνει τσαρούχια, οπότε πήρε ανάποδες κι άρχισε να καίει τα σουτιέν της στο Super Paradise της Μυκόνου, προκαλώντας ξώβυζη τους Τούρκους. Όταν οι Τούρκοι θέλησαν να κλείσουν το Pierro’s, η Μαντώ ξεσήκωσε τους Μυκονιάτες κι άρχισε να τους καταδιώκει με το πρωτοπαλίκαρό της, τον Πέτρο τον Πελεκάνο. Η σκανδαλώδης αλλά και άτυχη ερωτική της περιπέτεια με τον Δημήτριο Υψηλάντη απασχόλησε έντονα τα ταμπλόιντ της εποχής. Στη διαθήκη της ζήτησε να την υποδυθεί στον κινηματογράφο η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, αλλά θα πρέπει τελικά να έμεινε ικανοποιημένη τόσο με την ερμηνεία της Τζένης Καρέζη όσο και με το μακιγιάζ και τα χτενίσματα που αποδίδουν άψογα την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Ναυπλίου και της Μυκόνου του 1970.

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι και ήταν από τις πιο προοδευτικές μορφές του Αγώνα. Μετά από κάθε μάχη έδινε στα παλικάρια του τριήμερο ρεπό για να πεταχτούν στο Λονδίνο, ώστε να ξεσκάσουν λίγο και να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους. Οι απόψεις του για την κοινωνία ήταν πολύ προωθημένες, και στρατολογούσε ομοφυλόφιλους Σουλιώτες επειδή ήξερε πως θα πολεμούσαν με λύσσα στη μάχη για να προστατέψουν το σύντροφό τους. Με αυτή την πολύ έξυπνη κίνηση κατάφερε να εμπλέξει στην Επανάσταση το ισχυρό gay κίνημα της εποχής. Για να αποδείξει την τιμιότητα των προθέσεών του κάλεσε στο Σούλι τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να ευλογήσει το λάβαρο με το ουράνιο τόξο, αλλά αυτός δεν μπορούσε να πάει γιατί εκείνες τις μέρες γινόταν στην Πάτρα το καρναβάλι και δεν ήθελε να χάσει την παρέλαση των αρμάτων και το κάψιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν Ψαριανός και δεν γνωρίζουμε το πραγματικό του όνομα – αρχικά το ψευδώνυμό του ήταν «Κανάριος», γιατί ήθελε να καταλάβει τις Καναρίους Νήσους. Ήταν μεγάλος μπουρλοτιέρης και απέδειξε για μια ακόμα φορά την περίφημη ναυτοσύνη των Ελλήνων αλλά και την ασχετοσύνη των Τούρκων, που ούτε κολύμπι δεν ήξεραν. Στην πραγματικότητα ήταν πυρομανής και απλώς του άρεσε να βλέπει τα πλοία να καίγονται και τις φλόγες να ξεπηδούν μέσα στη μαύρη νύχτα· διάλεγε νύχτες χωρίς φεγγάρι, ώστε το θέαμα να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό και να μονοπωλεί τα δελτία ειδήσεων. Του άρεσαν πολύ οι σαγιονάρες και, όταν δεν πολεμούσε, έπαιζε ήσυχα με τα κουβαδάκια του στην παραλία.