Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, αλλά φέτος νομίζω ότι έχει παραγίνει. Καλές οι καλοκαιρινές εκδηλώσεις με συναυλίες, θεατρικά και άλλα δρώμενα, που διοργανώνονται σε όλη την Ελλάδα και απευθύνονται σε ένα κοινό «διψασμένο» κυριολεκτικά για πολιτισμό, αν βέβαια εξαιρέσουμε ή καλύτερα δεν αναφέρουμε την ΠΟΙΟΤΗΤΑ (πολλές φορές ) αυτών των εκδηλώσεων, που αποτελούν τα «πιασάρικα» και το συμπλήρωμα κάθε χειμερινής αθηναικής αποτυχίας… (καμιά σχέση με την περίπτωσή μας.)
Πριν λίγες μέρες λοιπόν και στα Σέρβια παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία από το θίασο του Θύμνιου Καρακατσάνη η κωμωδία του Αριστοφάνη «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ». Σε ένα κατάμεστο ….γήπεδο (η αλήθεια είναι ότι οι παραστάσεις αρχαίων έργων χάνουν αρκετά από την ατμόσφαιρά τους όταν διοργανώνονται σε ακατάλληλους χώρους), ο κόσμος ευχαριστήθηκε και καταχειροκρότησε τους καταξιωμένους συντελεστές της παράστασης.
Και βέβαια λοιπόν η ένστασή μας και ο σχολιασμός δεν θα σταθεί σε αυτή καθ’ αυτή την παράσταση, αλλά στο πριν και πολύ περισσότερο στο μετά!
Αρκετές μέρες λοιπόν πριν τη παράσταση όλες -μα όλες- οι κολώνες των Σερβίων (και φαντάζομαι το ίδιο θα έγινε και στα χωριά, χωρίς να έχω ιδία άποψη), γέμισαν με κάτι τεράστιες αφίσες από χοντρό χαρτί που …διαφήμιζαν την παράσταση. Όσο και αν προσπάθησα, δεν βρήκα κολώνα, ή ελεύθερο κατάλληλο για αφισοκόλληση χώρο, χωρίς αφίσα. Ευτυχώς δηλαδή, που δεν τις μοίραζαν και στα σπίτια. Τόσες πολλές παραστάσεις αλήθεια γίνονται στα Σέρβια, τόσος φόρτος …πολιτισμού και πολιτιστικών εκδηλώσεων, που ο κόσμος δεν θα μάθαινε για τη ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ; Κάποτε είχε ξεκινήσει να εφαρμόζεται ένας νόμος που απαγόρευε την αφισοκόλληση εκτός των προκαθορισμένων σημείων, αλλά όπως κάθε νόμος στη χώρα μας …πάλιωσε, έτσι αναγκαζόμαστε να αντέχουμε στην αισθητική (και αυτό είναι το λιγότερο) υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας.
Το χειρότερο όμως, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις, έπεται: έτσι δύο βδομάδες περίπου μετά την εκδήλωση οι «τυχερές» αφίσες συνεχίζουν να «καμαρώνουν» στις κολώνες της πόλης, ενώ οι «άτυχες» σουλατσάρουν με τη βοήθεια του αέρα μισοσκυσμένες στους δρόμους, μαζί με τα συνήθη μικροσκουπίδια της κακομαθησιάς μας. Αλήθεια αυτός που αφισοκόλλησε όλη την πόλη δεν θα έπρεπε να φροντίσει και για τον μετέπειτα καθαρισμό της; Τα όρια του πολιτισμού μας στέρεψαν με το πέρας της παράστασης;
Τελειώνοντας επιγραμματικά θα ήθελα να αναφερθώ και στην άλλη ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ και κακάσχημη συνήθεια: τα αεροπανό που κυματίζουν και αυτά σε αρκετές μεγάλες διασταυρώσεις και διαλαλούν την «πολιτιστική» πραμάτεια τους (που συνήθως έγιναν πριν καιρό) για κάθε λογής αντάμωμα και σύναξη με τη συνοδεία πανηγυροορχήστρας!!!
Πριν λίγες μέρες λοιπόν και στα Σέρβια παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία από το θίασο του Θύμνιου Καρακατσάνη η κωμωδία του Αριστοφάνη «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ». Σε ένα κατάμεστο ….γήπεδο (η αλήθεια είναι ότι οι παραστάσεις αρχαίων έργων χάνουν αρκετά από την ατμόσφαιρά τους όταν διοργανώνονται σε ακατάλληλους χώρους), ο κόσμος ευχαριστήθηκε και καταχειροκρότησε τους καταξιωμένους συντελεστές της παράστασης.
Και βέβαια λοιπόν η ένστασή μας και ο σχολιασμός δεν θα σταθεί σε αυτή καθ’ αυτή την παράσταση, αλλά στο πριν και πολύ περισσότερο στο μετά!
Αρκετές μέρες λοιπόν πριν τη παράσταση όλες -μα όλες- οι κολώνες των Σερβίων (και φαντάζομαι το ίδιο θα έγινε και στα χωριά, χωρίς να έχω ιδία άποψη), γέμισαν με κάτι τεράστιες αφίσες από χοντρό χαρτί που …διαφήμιζαν την παράσταση. Όσο και αν προσπάθησα, δεν βρήκα κολώνα, ή ελεύθερο κατάλληλο για αφισοκόλληση χώρο, χωρίς αφίσα. Ευτυχώς δηλαδή, που δεν τις μοίραζαν και στα σπίτια. Τόσες πολλές παραστάσεις αλήθεια γίνονται στα Σέρβια, τόσος φόρτος …πολιτισμού και πολιτιστικών εκδηλώσεων, που ο κόσμος δεν θα μάθαινε για τη ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ; Κάποτε είχε ξεκινήσει να εφαρμόζεται ένας νόμος που απαγόρευε την αφισοκόλληση εκτός των προκαθορισμένων σημείων, αλλά όπως κάθε νόμος στη χώρα μας …πάλιωσε, έτσι αναγκαζόμαστε να αντέχουμε στην αισθητική (και αυτό είναι το λιγότερο) υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας.
Το χειρότερο όμως, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις, έπεται: έτσι δύο βδομάδες περίπου μετά την εκδήλωση οι «τυχερές» αφίσες συνεχίζουν να «καμαρώνουν» στις κολώνες της πόλης, ενώ οι «άτυχες» σουλατσάρουν με τη βοήθεια του αέρα μισοσκυσμένες στους δρόμους, μαζί με τα συνήθη μικροσκουπίδια της κακομαθησιάς μας. Αλήθεια αυτός που αφισοκόλλησε όλη την πόλη δεν θα έπρεπε να φροντίσει και για τον μετέπειτα καθαρισμό της; Τα όρια του πολιτισμού μας στέρεψαν με το πέρας της παράστασης;
Τελειώνοντας επιγραμματικά θα ήθελα να αναφερθώ και στην άλλη ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ και κακάσχημη συνήθεια: τα αεροπανό που κυματίζουν και αυτά σε αρκετές μεγάλες διασταυρώσεις και διαλαλούν την «πολιτιστική» πραμάτεια τους (που συνήθως έγιναν πριν καιρό) για κάθε λογής αντάμωμα και σύναξη με τη συνοδεία πανηγυροορχήστρας!!!
xinistis (από τη στήλη "απόψεις" του servianet)
3 σχόλια:
Πολιτισμος είναι και οι Λυσιστράτες.Πως θα ζήσουν οι ανθρωποι.βγαινουν στην επαρχια, ηρθαν και στα σερβια.Αληθευει οτι ο δημος σερβιων εδωσε 10.000 ευρω για χορηγια για την εμφανιση Λυσιστράτη στα Σέρβια;
Και βέβαια είναι πολιτισμός και οι ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΕΣ (αυτές κι αν είναι) ...το πιασάρικο προφανώς και αναφέρεται σε άλλες περιπτώσεις... όσον αφορά το δεκαχίλιαρο θα σε γελάσω...λες να έχουν τόσα πολλά λεφτά? :)
Επειδη η παρασταση δεν θα εβγαινε μόνο απο τα εισιτήρια, συμφωνήθηκε και η χορηγία του δήμου με το ποσό των 10χιλ ευρώ. Πράγμα που εγινε...
Κατα τα άλλα, ο Πολιτισμός δεν είναι...εμπόριο!
Δημοσίευση σχολίου