Πολιτικοί αλλά και επώνυμοι της «ενημέρωσης», σπεύδουν να επιτεθούν στην ουσία του δικαιώματος της ανωνυμίας
Το περίεργο δεν είναι ότι μια κυβέρνηση επιχειρεί να περιορίσει το δικαίωμα στην ανώνυμη ή/και ψευδώνυμη δημοσίευση στο Διαδίκτυο, αλλά ότι στους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι να αποδεχθούν, ότι χρειάζεται ένας κάποιος ας πούμε ¨ρυθμιστικός" νόμος. Η ελευθερία της έκφρασης θεωρείται λοιπόν a priori κατώτερο αγαθό από το δικαίωμα στην ευπιστία και άρα από τον κίνδυνο που διατρέχουν οι προσωπικές μας υπολήψεις από συκοφάντες bloggers. Α, όλα κι όλα, εμείς είμαστε (πολύ) ευθείς άνθρωποι και ό,τι διαβάζουμε το πιστεύουμε – οπότε, όπως και να το κάνουμε, το θέλουμε το πατρονάρισμά μας. Γι’ αυτό, το δικαίωμα στη μήνυση είναι ιερότερο από το δικαίωμα στην έκφραση, τουλάχιστον την ανώνυμη. Aυτή η ευπιστία μας, αυτή θα χαντακώσει την πολιτική ανανέωση που θα έφερνε το Ίντερνετ στην Ελλάδα. Αξίζει όμως η θυσία. Για μια υπόληψη ζούμε.
