Στο βωμό της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου η μικρή ακίνητη περιουσία του Έλληνα πολίτη.

Στην ατέλειωτη αλυσίδα των καταστροφικών μέτρων της κυβέρνησης έρχεται να προστεθεί και το μέτρο της άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Τις διαθεσιμότητες-απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα που θα προστεθούν στο 1,5 εκατ. ανέργων του ιδιωτικού τομέα, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα,  τις περαιτέρω αφαιμάξεις μισθών και συντάξεων κ.α. ακολουθεί η εκχώρηση της μικρής ακίνητης περιουσίας  του Έλληνα πολίτη στο μεγάλο κεφάλαιο. Χιλιάδες πολίτες θα χάσουν τα σπίτια τους και θα πεταχτούν κυριολεκτικά στους δρόμους με άγνωστες συνέπειες.

Στη χώρα μας, δυστυχώς, όλες οι κυβερνήσεις,  περιορίζοντας την κρατική παρέμβαση, παρέδωσαν το ζήτημα της κατοικίας στην ιδιωτική πρωτοβουλία  ενισχύοντας το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο αποκόμισε μεγάλα κέρδη όλα αυτά τα χρόνια, εκμεταλλευόμενο τον ευαίσθητο αυτό τομέα.

Το μεγάλο φαγοπότι, βέβαια, έγινε με τη σταδιακή απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα στεγαστικά δάνεια που έδιναν οι τράπεζες υπερκαλύπτοντας την αξία του ακινήτου, αλλά βέβαια βάζοντάς το υποθήκη.

Εν τω μεταξύ, λόγω των μνημονιακών πολιτικών στυγνής και βάρβαρης λιτότητας που εφαρμόζονται σήμερα,  όσοι πήραν στεγαστικό δάνειο, κάτω από άλλες συνθήκες εργασιακές, μισθολογικές, οικογενειακές αλλά και της οικονομίας γενικότερα,  αδυνατούν  να το ξεπληρώσουν, χωρίς δική τους ευθύνη.

Οι τράπεζες, ωστόσο, επιδιώκουν να «καθαρίσουν» το χαρτοφυλάκιό τους και να προχωρήσουν σε νέα ανοίγματα και νέες κερδοφορίες, χωρίς βαρίδια, ενώ αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πριν την ανακεφαλαιοποίησή τους με τα 38 δις ευρώ από τα 50 δις που δανειστήκαμε και φυσικά  πληρώνει ο λαός μέσα από τη σκληρή φορολογία.

Έρχονται, λοιπόν, σήμερα όλοι αυτοί, που έστρωσαν δήθεν το δρόμο να  έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του και ο φτωχός και ο μικρομεσαίος και κουνούν το δάκτυλο στα θύματά τους, προσπαθώντας, ακόμη και τώρα, να αυξήσουν τα κέρδη τους και να ξεπεράσουν την κρίση που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Τα distress funds  περιφέρονται στα γραφεία των τραπεζών προκειμένου να πάρουν κοψοχρονιάς τα ακίνητα των «κόκκινων δανείων» και να τα μοσχοπουλήσουν αργότερα, αφού πετάξουν στα αζήτητα τους ανήμπορους να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους δανειολήπτες. Και όχι μόνα τα στεγαστικά, αλλά και τα καταναλωτικά, καθώς,  στα πλαίσια της ρύθμισης χρεών που ευαγγελίστηκαν,  απαίτησαν και να εγγράψουν προσημείωση σε ακίνητο του δανειολήπτη

Κυβέρνηση και Τρόικα  μεθοδεύουν να πάρει το μεγάλο κεφάλαιο στα χέρια του  τη μικρή ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, και μάλιστα κοψοχρονιάς. Στην ίδια κατεύθυνση εξάλλου κινείται και η  απανωτή φορολόγηση και τα χαράτσια στις κατοικίες και τώρα και στη μικρή ακίνητη περιουσία, που, σημειωτέον, σε όποιες οικογένειες μείνει, θα είναι αμφίβολο αν κληροδοτηθεί στους απογόνους, αφού με τους πενιχρούς μισθούς  των 400 ευρώ κανείς δε θα μπορεί να πληρώνει ούτε τους φόρους κληρονομιάς, ούτε την υψηλή φορολογία των ακινήτων.

 Αν περάσει η άρση της αναστολής πλειστηριασμών,  θα επέλθει πτώση των τιμών των ακινήτων , ενώ  οι δανειολήπτες θα χάσουν τα σπίτια τους σε εξευτελιστική τιμή, και θα συνεχίσουν να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, αφού το εκπλειστηρίασμα θα είναι μικρότερο από το δάνειο.

Είναι φανερό λοιπόν πως  επιχειρείται μια δομική και σε βάθος ανατροπή, που θα είναι μόνιμη (αν δεν υπάρξει ανατροπή αυτής της πολιτικής). Όπως με τη δημόσια περιουσία και τα δημόσια αγαθά που ξεπουλιούνται, έτσι και με την ιδιωτική κατοικία και γενικότερα την ιδιωτική ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, επιχειρείται, πέρα από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου,  μια ριζική ανατροπή σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των μικρής ιδιοκτησίας.

Η λύση  σήμερα είναι  να συσπειρωθούμε και να οργανώσουμε ένα νέο, μεγάλο κοινωνικό κίνημα, που θα διεκδικήσει μια γενναία ρύθμιση έως διαγραφή των ιδιωτικών χρεών για τις πιο ευάλωτες κοινωνικά κατηγορίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις,  ένα κίνημα που δεν θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν πλειστηριασμοί, που θα διεκδικήσει το αυτονόητο, το δικαίωμα στην κατοικία, που θα εξαπλωθεί σε όλους τους χώρους δουλειάς και στις συνοικίες, θα συμπεριλάβει από άνεργους μέχρι μικροεπιχειρηματίες, και θα βάλει τις δικές του «κόκκινες γραμμές», την ανατροπή αυτής της πολιτικής, της συγκυβέρνησης και της τρόικας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει σήμερα, σε όλους τους τόνους, πως η κατοικία είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα-αγαθό και όχι εμπορεύσιμο προϊόν. Πως, ακριβώς επειδή πρέπει να παρέχεται στα πλατιά λαϊκά στρώματα ένα ελάχιστο ανεκτό επίπεδο στέγασης, η κατασκευή της κατοικίας και η διάθεσή της, μπορεί και πρέπει να αποτελεί στοιχείο κρατικής φροντίδας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αγωνιστεί , μέσα και έξω από τη Βουλή, για την αποτροπή του σχεδίου εξαφάνισης της μικρής ακίνητης ιδιοκτησίας του Έλληνα πολίτη και για την ανατροπή της Κυβέρνησης της συμφοράς.

 Ευγενία Ουζουνίδου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π.Ε. Κοζάνης.