Κιτρινισμός: Το aqua vitae της δημοσιογραφίας!

του Κώστα Χατζίδη από το PHEME

Τις τελευταίες ημέρες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας με αλλεπάλληλες δηλώσεις του έχει καταστήσει σαφές ότι την επομένη των εκλογών θα επιδιώξει τον σχηματισμό κυβέρνησης των κομμάτων της αριστεράς και των αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Μάλιστα, τη θέση του αυτή ο κ. Τσίπρας θέλησε με την έναρξη της προεκλογικής αναμέτρησης να αναδείξει ως βασική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. "Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης αριστερής συνεργασίας στις 7 Μαΐου. Εάν δεν υπάρξει η συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, θα υπάρξει το Μνημόνιο. Μη συνεργασία ίσον Μνημόνιο", επεσήμανε σήμερα από τη Λαμία όπου περιοδεύει.

Είναι γνωστός ο τρόπος που υποδέχθηκε ο Περισσός την πρόταση-Τσίπρα. Όλες αυτές τις ημέρες η γενική γραμματέας του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα φρόντισε, με αστεϊσμούς και με αυστηρές συστάσεις, να ξεκαθαρίσει ότι ο Περισσός δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανένα κυβερνητικό σήμα.

Το ίδιο έπραξε και χθες η γενική γραμματέας του ΚΚΕ. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής διακαναλικής συνέντευξης Τύπου στο Ζάππειο η κυρία Παπαρήγα απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο το ΚΚΕ να λάβει μέρος σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι σε περίπτωση που της δοθεί εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα την επιστρέψει πίσω.

Ανταπαντώντας ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι ο ίδιος δεν θα επιστρέψει τη διερευνητική εντολή στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά θα εξαντλήσει κάθε ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης.

Αντικείμενο του παρόντος κειμένου δεν είναι ποιος εκ των δυο έχει δίκιο ή ποιος σφάλλει. Αυτό θα το κρίνει η ελληνική κοινωνία με την ψήφο της, και βεβαίως η ιστορία.

Αυτό που είναι βέβαιον είναι ότι οι απόψεις τους είναι απολύτως σαφείς και δεν επιδέχονται καμίας παρερμηνείας. Έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε, ώσπου με έκπληξη διαβάσαμε σήμερα το πρωί το κύριο άρθρο του Βήματος με τίτλο "Τσίπρα ακροβασίες".

Παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο.
"Στην πολιτική οι ακροβασίες είναι αλήθεια συνηθισμένες. Είναι η φύση της πολιτικής που τις επιτρέπει και ίσως τις ενθαρρύνει. Άλλωστε χωρίς ρίσκο κανείς δεν πήγε μπροστά. Ωστόσο έχουν και οι ακροβασίες όρια. Χωρίς αρχές, τείνουν προς τον τυχοδιωκτισμό.

Όπως συμβαίνει τελευταίως με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε την γκέλα με την πρόταση- πρόσκληση προς τον Καμμένο και θέλει να βγει κι από πάνω. Μετά του φταίει η διαπλοκή και ο κακός καιρός. Αλλά δεν είναι η μόνη ακροβασία που επιχείρησε τις τελευταίες ημέρες. Η επιχειρηθείσα επί σκοπώ παραποίηση των εννοιών της "εντολής σχηματισμού κυβέρνησης" με την "διερευνητική εντολή" είναι πιο επικίνδυνη.

Τι θέλει να πει δηλαδή ο ποιητής; Ότι θα λάβει τη διερευνητική εντολή και χωρίς να έχει δεδηλωμένη υποστήριξη 151 βουλευτών θα απαιτήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να του δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ώστε να πάει στη Βουλή να τη διεκδικήσει, αφού προηγουμένως ζητήσει από το λαό να κατέβει στο Σύνταγμα προκειμένου να ασκήσει την δέουσα πίεση; Αν ερμηνεύουμε σωστά τον ποιητή, τότε η ακροβασία ξεπερνά και τον συνήθη ανέμελο τυχοδιωκτισμό και τείνει προς την συνταγματική εκτροπή.

Δυστυχώς δεν τα ζυγίζει καλά τα λόγια του ο κ. Τσίπρας. Είναι πιθανώς ο ενθουσιασμός της νιότης που τον παρασέρνει. Οφείλει ωστόσο να γνωρίζει ότι με το Σύνταγμα δεν παίζουμε".

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο αρθρογράφος του Βήματος επιχειρεί να μας πείσει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει σκοπό να καταλύσει το Σύνταγμα, να παραβεί τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες και μέσω ενός ιδιότυπου κοινοβουλευτικού αντάρτικου να καταλάβει την εξουσία!

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν προκύπτει. Απολύτως τίποτα και το γνωρίζει καλά ο συγγραφέας του προαναφερόμενου άρθρου του Βήματος. Όταν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι δεν θα επιστρέψει την εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι ξέρουμε τι εννοούσε. Ότι δεν θα άφηνε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία σχηματισμού κυβέρνησης, ότι θα εξαντλούσε κάθε δυνατότητα που του παρέχει το Σύνταγμα για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Το είπε και σήμερα στη Λαμία. "Δεν θα επιστρέψω τη διερευνητική εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα ζητήσουμε τη δεδηλωμένη, την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής".

Στη δημοσιογραφία οι ακροβασίες είναι αλήθεια συνηθισμένες. Είναι η φύση της δημοσιογραφίας που τις επιτρέπει και ίσως τις ενθαρρύνει. Κάποιες άλλες φορές, βεβαίως, το αίτιο εντοπίζεται στη φύση των λειτουργών της δημοσιογραφίας, οι οποίοι αρέσκονται κατά περίπτωση να χρωματίζουν το άσπρο ή να αποχρωματίζουν το μαύρο.

Οι υπερβολές, πολλώ δε μάλλον οι επί σκοπώ κιτρινισμοί, δεν ωφελούν το δημόσιο διάλογο. Τούτες τις ώρες, μάλιστα, είναι ιδιαιτέρως επιζήμιες και επιβλαβείς: δημιουργούν εσφαλμένες εντυπώσεις, αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και μπορεί να δυναμιτίσουν το πολιτικό κλίμα με απρόβλεπτες ή και ολέθριες συνέπειες.